مۇنارتىپ اۆال تۇر بيىك،
شانشىلىپ كوككە نايزاداي.
وت ءورىپ اسپان توسىندە
جالتىلدايدى نايزاعاي.

قارى الدى ءبىزدى بۇل تۇستا
ءتۇن قاتقان ءبىر توپ پارتيزان.
تولىقسىپ كەتكەن جاس قىزعا
ءومىر تىلەپ قارت يمام،

ءۇش ساۋساعى ماڭدايدا
كۇبىرلەيدى: «ءتاڭىرىم،
قىزىمدى ەمەس، ءوزىمدى ال،
جەتەدى عوي ءامىرىڭ!

ءبۇلدىرشىن ەدى، نە كوردى ول؟
سولدىرما گۇلىن باقشانىڭ!
وشىرمە ءتاڭىرىم، وتىنەم،
جالعىزىمنىڭ اق تاڭىن!

وق اتتى راس دۇشپانعا ول،
ابىروي-ارىن قورلاعان...
كۇناكار مە ەكەن الدىڭدا
ءوز باقىتىن قورعاعان؟..»

قارت يمام سولاي زارلايدى،
جاس جاۋىپ اپپاق ساقالىن.
ال، ءبىراق، ءتاڭىرى مەڭىرەۋ...
ۇققان با زارىن اتانىڭ!

قىزىل گۇل سولىپ بارادى،
كۇن ەڭكەيگەن ۇياعا.
قاسىرەت بۇلتىن بۇركەنىپ،
«تاس باتىر» تۇردى قيادا.

جارالى جاتىر تالىقسىپ،
ۇمىتىپ كەلەر قىزىعىن.
باتار كۇن ۇرلاپ كەتكەندەي
بەتتەگى نۇردىڭ قىزىلىن،

بەينە ءبىر اپپاق شۇبەرەك.
بارادى دەمى تارىلىپ.
كوكىرەگىندە جاۋ وعى
تونالىپ بىتكەن بار ءۇمىت!

ۋا، دارىگەر،- دەيدى قارت اكە،
تاڭىردەن مۇلدە ءتۇڭىلىپ...
سوڭعى رەت كوزىن اشتى دا،
جاس ءومىر كەتتى ءۇزىلىپ.

مۇمكىن، ول الگى قاراستا
اۆالدىق شولدى اسقارىن.
«تاس باتىر»، قىز دا قىزىقتى
حالقىنا قيدى اق تاڭىن!

- ادىلەتسىز ءتاڭىر! ەڭىرەپ
جالعىزىن قۇشتى قارت يمام.
جاسىڭدى تىي دا دۇشپاننان
كەك ىزدە، كارى پارتيزان!

... ارۋدى جەرلەپ اۆالعا
ءبىز ىلگەرى ۇمتىلدىق.
تومەندە بەلگراد قالاسى
كوك تۇتىندە تۇر تۇنىپ.

جاۋ وعى جولدى كەسسە دە،
بوگەلەر ەمەس پارتيزان.
ساقالى تۋداي جەلبىرەپ،
كەك ىزدەيدى قارت يمام!

اۆال، 1944

---