مەن قورقامىن، قورقامىن،
قورىققانىمنان جورتامىن.
اشۋ مەنەن ىزاعا،
تولى ەمەسپىن، ورتامىن.

قىزدىرمانىڭ –قىزىل ءتىل،
قىزعان وتقا سالار ول.
كەك ساقتاعىش كەكەكشىل،
اياماي قاۋىپ الار ول.
بىلمەسە دە بىلگەنگە
ءوزىن-وزى بالار ول.

قانى قىزىپ قۇتىرىپ،
ار-ابىرويى ۇمىتىلىپ.
اشۋدى قارۋ جۇتىنىپ،
ارتىڭنان نەگە قالار ول.

جاقسىنى قاۋىپ جامانىڭ،
قابىلماي قالماس امانىڭ.
وسى ەمەس پە زامانىڭ،
دەمە تەنتەك تالار ول.

ادالىڭدى «ارام» دەپ،
«مەن ادالعا بارام» دەپ،
يت جەيتۇعىن جەمتىكتى،
جيىركەنبەي جالار ول.

ىزادان جەتسە بۇيرىعىڭ،
تۇتپا اشۋدىڭ قۇيرىعىن.
تازا اقىلدى جۇيرىگىم،
وسى سوزگە نانار ول.

جۇيرىكتەرىم نانباسا،
تۋرا ءسوزدى الماسا،
قايعىلى شالدى قارماسا،
ءجونىن ءوزى تابار ول.

---