ونەر - ءبىلىم بار جۇرتتار
تاستان ساراي سالعىزدى؛
ايشىلىق الىس جەرلەردەن،
كوزىڭدى اشىپ - جۇمعانشا،
جىلدام حابار العىزدى.
اتى جوق قۇر اربانى
مىڭ شاقىرىم جەرلەرگە،
كۇن جارىمدا بارعىزدى.
ادامدى قۇستاي ۇشىردى؛
مال ىستەيتىن جۇمىستى
وت پەن سۋعا ءتۇسىردى؛
وتىنسىز تاماق ءپىسىردى،
سۋسىزدان سۋسىن ءىشىردى.
تەڭىزدە ءجۇزدى بالىقتاي،
دۇنيەنى كەزدى جالىقپاي،
بىلگەندەرگە وسىلار
ءبارى - داعى انىقتاي،
بىلمەگەندە تانىقتاي؛
ءبىز دە بەكەر جاتپالىق،
وسىلارعا تانىسپاي؛
ات ونەرى بىلىنبەس
بايگەگە ءتۇسىپ جارىسپاي؛
جەلكىلدەپ شىققان كوك شوپتەي
جاڭا ءوسپىرىم دوستارىم،
قاتارىڭ كەتتى-اۋ الىسقا-اي،
ۇمتىلىڭىز، قالىسپاي.
ءبىز نادان بوپ وسىردىك
يەكتەگى ساقالدى.
ونەر – جىگىت كوركى دەپ
ەسكەرمەدىك ماقالدى...
ءبىز بولماساق ءسىز بارسىز،
ءۇمىت ەتكەن دوستارىم،
سىزدەرگە بەردىم باتامدى.

---