ويعا ءتۇستىم، تولعاندىم،
ءوز ءمىنىمدى قولعا الدىم.
مىنەزىمە كوز سالدىم،
تەكسەرۋگە ويلاندىم.
وزىمە ءوزىم جاقپادىم،
ەندى قايدا سىيا الدىم؟
قالاپ العان كوپ مىنەز،
قالايشا قىلىپ تىيا الدىم؟

بويداعى ءمىندى ساناسام،
تاۋ تاسىنان از ەمەس.
جۇرەگىمدى بايقاسام،
ينەدەيىن تازا ەمەس.
ارشىپ الىپ تاستاۋعا،
اپانداعى ساز ەمەس.
ءبارى بولدى وزىمنەن،
ءتاڭىرىم سالعان ناز ەمەس.

وسىنشا اقىماق بولعانىم
كورىنگەنگە قىزىقتىم.
عادىلەتتى جۇرەكتىڭ
ادىلەتىن بۇزىپپىن.
اقىل مەنەن بىلىمنەن
ابدەن ءۇمىت ءۇزىپپىن؛
ايلا مەنەن امالدى
مەرۋەرتتەي ءتىزىپپىن.
جالماۋىزداي جالاڭداپ،
ار، ۇياتتان كۇسىپپىن.
قۋلىق پەنەن سۇمدىققا
قۇلادىنداي ۇشىپپىن؛
"ءسىز بىلەسىز" دەگەنگە
كۇنگە كۇيىپ، پىسىگشىن؛
ماقتانباسقا ماقتانىپ،
دەپ ءجۇرىپپىن "پىسىقپىن".

---