قولدا قالام، كوزدە جاس، تولقىنداپ وي،
شىمىركەنىپ، تىتىرەپ، سالقىنداپ بوي،
توزعان مولا سىقىلدى سۇم كورىنىپ،
وتكەن كۇندە قىزىققان ساۋىق پەن توي.

قانىڭ قاشىپ، جاساۋراپ ەكى كوزىڭ،
نە بولدىم دەپ تابالاپ ءوزىڭدى-وزىڭ.
وتكەن ءىس ويعا ءتۇسىپ ۇيالتادى،
قيسىنسىزدى قىزىق دەپ قۋعان كەزىڭ.

جانە ويىڭا كەلگەندە الدىڭعى جاق،
سۇم جۇرەگىڭ كەتەدى قوزعالىپ-اق.
ارتىڭ اناۋ، الدىڭ سۋ، كوز جەتپەيدى،
وتەتۇعىن قامىڭدى ويلانىپ ب ا ق.

نەڭدى ايايسىڭ، وتىرسىڭ كىمدى قيماي،
قۇتىردىڭ عوي ءتاۋىر-اق جەرگە سىيماي.
سالىپ-سالىپ ساندالىپ وتىرمىسىڭ،
جوق، وزىڭە از ءناپسىڭدى ەرتە تىيماي!

دوسىڭ قايسى، قيماستاي ەلىڭ قايسى؟
ەل سالماعىن كوتەرەر بەلىڭ قايسى؟
اۋزىڭ تەمىر تاتيدى ءبارىن تاتىپ،
جالعاندى قيمايتۇعىن جەرىڭ قايسى؟

دۇنيە تۇر قالىبىندا – سەن وزگەردىڭ،
ءبارىن كوردىڭ، تۇبىنە كوز جىبەردىڭ.
ەشكىمنەن كورەتۇعىن دانەمە جوق،
ءوزىڭدى-وزىڭ ولىمگە ۇستاپ بەردىڭ.

پايداسىز بەن بايانسىز قۋعان ءىسىڭ،
ءتۇپسىزدى تولتىرام دەپ كەتتى كۇشىڭ.
ەنتەلەگەن ەڭبەكتىڭ ءبارى جانباي،
اق ءولىمدى شاقىردىڭ، سول – شىن دوسىڭ.

ەندى قايتىپ سەن مىقتى بولا الماسسىڭ،
جاس كۇندەگى تۇعىرعا قونا الماسسىڭ.
كەيىن باسپاي، ەنتەلەپ ىلگەرى باس،
ك... اينالساڭ، ەش جەردە وڭالماسسىڭ.

قۇدايدان جارىلقا دەپ جاردەم سۇرا،
سەن تالايدى قىلدىڭ عوي بىلە تۇرا.
اياعىڭدى اڭداپ باس – ءولىم تاياۋ،
قارسى الدىڭدا دايىن تۇر قازعان ۇرا.

سونى ويلا، وزگە قىزىق ءىستى ويلاما،
بىرەۋگە ايلا، بىرەۋگە كۇشتى ويلاما.
كەتكەن قايتا كەلمەيدى كەيىسەڭ دە،
تۇندە كورگەن كولەڭكە ءتۇستى ويلاما.

---