قانشىر مەن بودەنە
ءبىر قانشىرعا ايتىپتى بودەنە كەپ:
سەن ءۇشىن قاتتى ۋايىم قىلامىن،– دەپ،–
سولاڭداعان بايعۇسىڭ ۇشۋعا ولاق،
ءبىر كۇنى كەتەدى عوي تۇرىمتاي جەپ؟
قانشىر ايتتى:– ءقاۋپىم جوق تۇرىمتايدان،
شىقپايمىن قالىڭ قامىس، قوپا-سايدان.
مەن سەندەي جالتاڭ جەرگە وتتامايمىن،
تىعىلعان سوڭ مەنى الىپ جەيدى قايدان؟
بودەنە ايتتى: – قامىسىڭ تىنىس ەمەس،
بوسقا ارىقتاپ جۇرگەنىڭ دۇرىس ەمەس.
ايلامەن-اق العىزباي كەتىپ ءجۇرمىز،
تۇرىمتايىڭ بىزدەرگە جۇمىس ەمەس.
ءجۇز قۇبىلىپ، قۋلانىپ، جىلپالاقتاپ،
تاڭىرقاتتى قانشىردى ءوزىن ماقتاپ:
«ءتىلىمدى الساڭ، ەكەۋمىز دوس بولايىق،
ماعان ەرسەڭ، جۇرەيىن جاۋدان ساقتاپ».
اڭقاۋ سورلى ءبىر قۋدان الدى ساباق،
بودەنەمەن دوس قىلدى قۇلقىن تاماق.
جاۋ مىندەتى موينىندا بودەنەنىڭ،
ەكەۋى ەمىن-ەركىن قىردا وتتاماق.
قىراڭعا شىعىپ الىپ وتتاپ ءجۇردى،
بەتەگەلى مىرعايعا ابدەن كىردى.
تەگىندە بودەنەنىڭ ايتقانى راس،
تارلاۋعا جايىلعان سوڭ شىن سەمىردى.
ءبىر قىرعا شىعىپ ەدى وتتاي-وتتاي،
بىرقىراپ كەلە جاتىر ءبىر تۇرىمتاي.
بودەنە كورە سالىپ بۇعا قويىپ،
قانشىرعا حابار قىلدى بۇق دەپ ويباي.
جالما-جان بۇعا قالدى قانشىر باتىر،
جەر ەدى پاناسىزداۋ ءشوپسىز تاقىر.
ەكەۋى تىرپ ەتپەستەن جاتسا-داعى،
تۇرىمتاي تۇپا-تۋرا كەلە جاتىر!
بودەنە ءار ايلانى كوپ ويلادى،
ءبىر ءتۇرلى سول ارادا ەپ ويلادى.
«تۇرىمتاي سونى كورىپ الىپ كەتسىن،
قانشىردى ۇشىرايىن» –دەپ ويلادى:
قويىپتى بۇل تۇرىمتاي ءبىزدى كورىپ،
مەن قاشسام، كەتەر ەدىم ءبىر بۇلت بەرىپ.
سەن ەرتەرەك قاشپاساڭ قۇتىلمايسىڭ،
بۇل سەنى الىپ جەيدى تۋرا كەلىپ.
مەندەي تارعىل ەمەسسىڭ، بارانداۋسىڭ،
قىبىرلاپ، تىنىش جاتپاي الاڭدايسىڭ.
ەرتە ۇشىپ ءبىر قامىسقا تىعىلىپ ب ا ق،
بۇل جەردە جاتىپ امان قالا المايسىڭ.
اڭداماي الداۋعا ەرىپ قانشىر ۇشتى،
تۇرىمتاي ونى كورىپ تىم قۇنىستى.
قاناتىنىڭ قاققانى كوزگە ىلىنبەي،
ادىم جەرگە جىبەرمەي قاعىپ ءتۇستى.
بودەنە ۇشىپ، جىپىلداپ، كەتتى الىسقا،
دوس بولىڭىز وسىنداي الدامىشقا.
قاسىنداعى قانشىردى قانعا بوياپ،
ءوزى بارىپ تىعىلدى ءبىر قامىسقا.
قامىستا جاتىپ الدى قىلماي ءقاۋىپ،
قۇتىلدى دوسىن بەرىپ، ايلا تاۋىپ.
قونعانىن بودەنەنىڭ كورگەن بىرەۋ،
جۇگىرتىپ سول اراعا كەلدى شاۋىپ.
بودەنە جاتىر ەدى قىبىر ەتپەي،
قاراپ ءجۇر شىر اينالىپ، كوزى جەتپەي.
ات باسىپ بودەنەنى جانشىپ كەتتى،
جازاسىن و دا تارتتى امان كەتپەي.
جىگىتتەر، وسى سوزگە قۇلاعىڭ سال،
باسىڭدا ميىڭ بولسا، مۇنى ۇعىپ قال.
الدى-ارتىن ويلاماعان اڭقاۋ مەنەن
الدامپاز ارام دوستان عيبرات ال.
سەن ءۇشىن قاتتى ۋايىم قىلامىن،– دەپ،–
سولاڭداعان بايعۇسىڭ ۇشۋعا ولاق،
ءبىر كۇنى كەتەدى عوي تۇرىمتاي جەپ؟
قانشىر ايتتى:– ءقاۋپىم جوق تۇرىمتايدان،
شىقپايمىن قالىڭ قامىس، قوپا-سايدان.
مەن سەندەي جالتاڭ جەرگە وتتامايمىن،
تىعىلعان سوڭ مەنى الىپ جەيدى قايدان؟
بودەنە ايتتى: – قامىسىڭ تىنىس ەمەس،
بوسقا ارىقتاپ جۇرگەنىڭ دۇرىس ەمەس.
ايلامەن-اق العىزباي كەتىپ ءجۇرمىز،
تۇرىمتايىڭ بىزدەرگە جۇمىس ەمەس.
ءجۇز قۇبىلىپ، قۋلانىپ، جىلپالاقتاپ،
تاڭىرقاتتى قانشىردى ءوزىن ماقتاپ:
«ءتىلىمدى الساڭ، ەكەۋمىز دوس بولايىق،
ماعان ەرسەڭ، جۇرەيىن جاۋدان ساقتاپ».
اڭقاۋ سورلى ءبىر قۋدان الدى ساباق،
بودەنەمەن دوس قىلدى قۇلقىن تاماق.
جاۋ مىندەتى موينىندا بودەنەنىڭ،
ەكەۋى ەمىن-ەركىن قىردا وتتاماق.
قىراڭعا شىعىپ الىپ وتتاپ ءجۇردى،
بەتەگەلى مىرعايعا ابدەن كىردى.
تەگىندە بودەنەنىڭ ايتقانى راس،
تارلاۋعا جايىلعان سوڭ شىن سەمىردى.
ءبىر قىرعا شىعىپ ەدى وتتاي-وتتاي،
بىرقىراپ كەلە جاتىر ءبىر تۇرىمتاي.
بودەنە كورە سالىپ بۇعا قويىپ،
قانشىرعا حابار قىلدى بۇق دەپ ويباي.
جالما-جان بۇعا قالدى قانشىر باتىر،
جەر ەدى پاناسىزداۋ ءشوپسىز تاقىر.
ەكەۋى تىرپ ەتپەستەن جاتسا-داعى،
تۇرىمتاي تۇپا-تۋرا كەلە جاتىر!
بودەنە ءار ايلانى كوپ ويلادى،
ءبىر ءتۇرلى سول ارادا ەپ ويلادى.
«تۇرىمتاي سونى كورىپ الىپ كەتسىن،
قانشىردى ۇشىرايىن» –دەپ ويلادى:
قويىپتى بۇل تۇرىمتاي ءبىزدى كورىپ،
مەن قاشسام، كەتەر ەدىم ءبىر بۇلت بەرىپ.
سەن ەرتەرەك قاشپاساڭ قۇتىلمايسىڭ،
بۇل سەنى الىپ جەيدى تۋرا كەلىپ.
مەندەي تارعىل ەمەسسىڭ، بارانداۋسىڭ،
قىبىرلاپ، تىنىش جاتپاي الاڭدايسىڭ.
ەرتە ۇشىپ ءبىر قامىسقا تىعىلىپ ب ا ق،
بۇل جەردە جاتىپ امان قالا المايسىڭ.
اڭداماي الداۋعا ەرىپ قانشىر ۇشتى،
تۇرىمتاي ونى كورىپ تىم قۇنىستى.
قاناتىنىڭ قاققانى كوزگە ىلىنبەي،
ادىم جەرگە جىبەرمەي قاعىپ ءتۇستى.
بودەنە ۇشىپ، جىپىلداپ، كەتتى الىسقا،
دوس بولىڭىز وسىنداي الدامىشقا.
قاسىنداعى قانشىردى قانعا بوياپ،
ءوزى بارىپ تىعىلدى ءبىر قامىسقا.
قامىستا جاتىپ الدى قىلماي ءقاۋىپ،
قۇتىلدى دوسىن بەرىپ، ايلا تاۋىپ.
قونعانىن بودەنەنىڭ كورگەن بىرەۋ،
جۇگىرتىپ سول اراعا كەلدى شاۋىپ.
بودەنە جاتىر ەدى قىبىر ەتپەي،
قاراپ ءجۇر شىر اينالىپ، كوزى جەتپەي.
ات باسىپ بودەنەنى جانشىپ كەتتى،
جازاسىن و دا تارتتى امان كەتپەي.
جىگىتتەر، وسى سوزگە قۇلاعىڭ سال،
باسىڭدا ميىڭ بولسا، مۇنى ۇعىپ قال.
الدى-ارتىن ويلاماعان اڭقاۋ مەنەن
الدامپاز ارام دوستان عيبرات ال.
You Might Also Like
