سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 1 اي بۇرىن)
قوجاناسىر مەن ەلۋباسى

ءبىر كۇنى ەلۋباسى قوجاناسىردى شاقىرىپ الىپ:

— ءقازىر ۇيىڭىزگە بارىپ نەمەسە بىرەۋدەن حابار ايتىپ، تاماق ىستەتىڭىز. اۋىلىمىزعا مىڭباسى كەلگەن ەكەن. سىزگە جولىعىپ ۇيىڭىزدەن ءدام-تۇز تاتپاق ويى بار، — دەپتى.

قوجاناسىر «ماقۇل» دەپتى دە، ەسەگىنە ءمىنىپ، ۇيىنە قاراي كەتىپتى. ەلۋ باسى ايتقان مەزگىلىندە مىڭباسىلاردى ەرتىپ جەتىپ كەلەدى. قوجاناسىردىڭ تار ۇيىنە زورعا سىيعىزىپ، جايعاسىپ وتىرعان سوڭ:

— قانە، قولعا سۋىڭدى قۇيا بەر، — دەپتى ەلۋباسى.

قوجاناسىر ولاردىڭ قولىنا سۋ قۇيىپ بولعاننان سوڭ عانا:

— ءالى قازان اسىلعان جوق ەدى، — دەدى.

— ە، نەگە؟ — دەدى ەلۋباسى.

— ءبارى بار عوي، ءبىراق ءبىر نارسە جەتپەي، قاراپ قالدىق.

ەلۋباسى:

— نەمەنە ەدى؟

قوجاناسىر ونىڭ قۇلاعىنا سىبىرلاپ تۇرىپ، قاسىنداعىلار عا ەستىرتە:

— سويىلاتىن قوي دا جوق، ەگەر ساتىپ الا قويساق، اقشاسىن كىم تولەيدى؟ — دەپتى قولىن ومىراۋىنا قويىپ، قۇرمەتپەن ەگىلىپ تۇرىپ.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما