سالەم، ءابدىعالي باۋىرىم – جالعىزعا،
وسى ءانىمدى ۇيرەن سالعىز دا.
بۇل – داۋسىڭا سەنىڭ لايىق ءان،
تولعا، ءبىر نۇكتەسىن قالعىزبا!

مۇڭلى ۇنمەن باسىن مايدالاپ،
ورتاسىن شىرقات «ايدالاپ».
تاعى دا باياۋلاپ، سىزىلتىپ سايرات،
جەبەي باسىپ، قۇبىلتىپ، تۇرلەندىرىپ،
تىنار جەردە جاينات.

بولعان باياعىدان جولداسىم – قارىنداش،
وسىمەن وتكەن جارىم جاس.
بار سۇراعانعا سالەم ايتقايسىڭ.
ەمەس ەش ادامعا قانىم قاس.

ارالاپ بايدىڭ بالاسىن،
سالەمىم تۇگەل تاراسىن.
جىقا اپام اۋىلىن ۇمىتىپ قالماي،
مۇسا، قىزدار، توكەمە تۇگەلدەپ ايت،
ءدال ءوز كوزىم بارداي.

قايعى-قاسىرەت جوق بۇل كۇندە باسىمدا.
بولماسا دا جولداس قاسىمدا.
مەن ەش نارسەگە مۇقتاج ەمەسپىن،
دايىن ىشەتۇعىن اسىم دا.

بايقوشقار بارام، ەرىكسەم،
قوراما كەتەم جەلىكسەم.
ويلانسام، تولعانسام، مەكەنىم سوندا،
ولەڭ جازىپ ەرمەك قىپ جالعىز جاتام
نەشە كۇندەي وندا.

ماعان وسى ءومىرىم كورىنەر بەيىستەي،
ۋايىم جوق ءسىزدىڭ كەيىستەي.
ءدال كەسىمدى اجال كەلىپ جەتكەنشە،
ويدان ءسوز تەرەمىن جەمىستەي.

ءومىردىڭ سىرىن بىلگەمىن،
تالايدان سىناپ جۇرگەمىن.
پاتسا بول، باعلان بول، پايدا جوق باقتان،
ايتەۋىر ءبىر قۇلايسىڭ اقىردا
بۇل شىرىك اياق تاقتان!

جەتكىز سالەمىمدى وزىمدەي ىنىمە.
كەيىمەسىن مىناۋ كۇنىنە.
شىن جارالىستىڭ سالعان جولى بار،
بولار كۇنى جالعاس تۇنىنە.

ادامدى الداپ اسىعىس،
ويلاتار ءناپسى تالاي ءىس.
وتكەن ب ا ق – وكىنىش، نە پايدا ونان،
مىڭ جىل جاتسا تۇرمەدە، قۇتىلعان سوڭ
نە زيان بار سونان.

مىنە، بۇل ءومىردىڭ سىرى بار وسىنداي،
كۇنى تۇنگە تۇرماس قوسىلماي.
ب ا ق كەلسە-داعى اسپا، باۋىرىم،
سور كەلسە، شىدا، شوشىماي.

قيانات قىلما ادامعا،
تازا ەڭبەك ىستە زامانعا.
وسىنى ۇيرەتىپ بالاڭا باستاپ،
قايعى كورمەي تىنىش ءوت، ۇعىپ الىپ،
وكىنىشتى تاستاپ!

---