تاۋ وزەنى تەنتەك قوي، تاسىپ جاتىر،
اق كوبىگىن اسپانعا شاشىپ جاتىر.
ارعى جاققا وتارىن وتكىزە الماي،
بالا شوپان ايعايعا باسىپ جاتىر.
تارت! دەپ ەدى، وزەننەن ءوت دەپ ەدى،
بەتتەمەدى كوك سەركە، بەتتەمەدى.
قويلار ءقايتسىن قويشىنىڭ ىزا-كەگىن،
تاسقا بارىپ سوعىلدى شەك دەگەنى.
قۋىپ شىعىپ سەركەنى قويدان ءبولىپ،
سىرىق سااتى قامشىمەن سويدى-اۋ كەلىپ.
ءبىرىن-بىرى پانالاپ، ىعىسادى،
كوك سەركەنىڭ تاعدىرىن قويلار كورىپ.
ءدۇبىن جازباي ءدۇر ەتىپ ۇرىكتى دە،
وتار تۇردى، قالتىراپ بىرىكتى دە.
سورلى سەركە تۇزاققا ىلىكتى مە،
«ءولدىم» دەدى ساقالىن سىلىكتى دە.
قوي ماڭىراپ، شوپاننىڭ سىباعانى،
شىڭعا جەتتى سەركەنىڭ «جىلاعانى».
ۇيقىلى-وياۋ ماۋجىراپ قىردا وتىرعان،
قارعىپ تۇردى قارت شوپان، شىدامادى.
جەتىپ كەلدى جەلدىرتىپ كۇرەڭىمەن،
اشۋ بۋى اتىپ تۇر رەڭىنەن.
ساقالدان اپ سەركەنى ساباپ جاتقان،
شوپاننىڭ ۇستاي الدى بىلەگىنەن.
- تۇك كورمەگەن تۇلەيدەي... مالدى ۇرا ما؟!
جوعال بىلاي، تورسىقتاي سالبىراما!
سەركە ەمەس، سەن ەزىڭ دە سەسكەنەسىڭ،
سەن قىلماعان ەرلىكتى مال قىلا ما؟!
شەشىنىپ سۋعا تۇسكەن قارتتى كورىپ،
كوك سەركە وزەنگە ءوزىن اتتى كەلىپ.
كوسەمىنەن كوز جازباي تۇرعان وتار
جامىراسىپ جاعاعا تارتتى بەرىك.
قازاقتىڭ مال - ىرىسى، مالى - باعى،
قاشاننان بىر-بىرىنە تانىمالى.
كۇرەڭمەن قىرقا اسىپ بارا جاتقان،
قارتقا قاراپ كوك سەركە ماڭىرادى.

---