تاڭ اتتى.
كەلىپ قالدى عاجايىپ جىل،
كەل، اقىن، كەرەمەت ءبىر جازايىق جىر.
تومىرىق ليريكا، توقتاي تۇرشى،
تولقىندى تولعاۋ نەگە ازايىپ ءجۇر؟
كەل، اقىن، كەرەمەت ءبىر جازايىق جىر.
وسالدان ەمەس ەدى شارىق-شاماڭ،
دايدا ءۇنىڭ قىران بولىپ قالىقتاعان؟
كىدىرىپ، كىبىرتىكتەپ باسا المايسىڭ،
شوپاننىڭ شاۋقارىنداي ارىقتاعان،
قايدا ءۇنىڭ قىران بولىپ قالىقتاعان؟!
شىقشى ءبىر ءىلياستاي ساڭلاقتانىپ،
وتىرشى ءوز ورنىڭا تاڭداپ بارىپ.
بۇيىعى ءۇن، بۇلاق - سەزىم اۋلاق قالىپ،
توڭكەرىل تولقىن بولىپ، اۋناپ بارىپ.
شىقشى ءبىر ءىلياستاي ساڭلاقتانىپ.
شابىتتانساڭ شارق ۇرىپ كەتەرىڭ شىن،
جىرىڭنان جالىن لاۋلاپ، وت ءورىلسىن.
تىزگىنىن تەجەمەگەن ءىلياس - جىر،
مىنبەگە تايىر بولىپ كوتەرىلسىن.
ۇنىنەن جالىن لاۋلاپ، وت ورىلگىن.
كەل، اقىن ويلان، اقىن؛ تولعان، اقىن.
شىن اقىن شىن قىرانداي قومداناتىن.
كەزىڭ كەلدى ساكەن بوپ ۇران تاستاپ،
قاسىمداي جۇرەگىمەن تولعاناتىن،
قالامىن قارۋىنداي قولعا الاتىن.
ولار جوق، ءبارى ءبىر-بىر داستان ەدى،
قوندىرعان الاقانعا اسقار ەلى.
بولسا ەگەر ساكەن، ءىلياس، قاسىم، تايىر،
جۇرتىن ءبىر جەلپىندىرىپ تاستار ەدى،
وسىناۋ جىر بايگەسىن باستار ەدى.
وقۋشىم، مىناۋ نەگە ءبوستى دەمە،
جىر قالىپ، اڭگىمەگە كوشتى دەمە.
ەسىمى ەسىل ءبىزدىڭ اقىنداردىڭ
ەلى ەسكىرمەي، ءسىرا دا، ەسكىرە مە؟
وقۋشىم، نەگە ورىنسىز ءبوستى دەمە!
ولار دا وسىناۋ جىلدى ارمانداعان،
وتتىڭ باسىن كۇيىتتەپ، الدانباعان.
كەزىندە وق بوپ، وت بوپ جانعان قالام،
تولقىندى تولعاۋ جىردان ارلانباعان.
قولىما بەرىڭدەرشى، اعايىندار،
قايدا ءجۇر ارۋاقتاردان قالعان قالام؟!
كەرنەۋىندەي كومەيلەرى كۇمبىرلەگەن،
تۋلاعان تۇلپارلاردى كىم بىلمەگەن.
جازايىن جىرلارىڭنىڭ جالعاسىن مەن،
جازۋعا جارقىندارىم ۇلگىرمەگەن...
جىل كەلدى عاجايىپ ءبىر اق تاڭىمەن،
ب ا ق تاڭىمەن، اق ۇلپا اق قارىمەن.
كوركەم ەكەن، مىناۋ جىل كورىكتى ەكەن،
پاراعىن جىلنامانىڭ اقتارىپ ەم.
دۇنيە، تويلايدى ەكەن شاتتانىپ ەل.
ال، اقىن، اقتارا گور حالقىڭا سىر،
بولە جىرعا، ەلىڭنىڭ داڭقىن اسىر.
ءبىر وتاۋى - وتاننىڭ قازاقستان،
ىرگەسىن كوتەرگەلى جارتى عاسىر،
سەن سونى ماداقتاي ءبىل، داڭقىن اسىر.
جەتكىز جۇرتقا بۇگىنىن، وتكەندەرىن،
قىسىن، كۇزىن، جازى مەن كوكتەمدەرىپ.
جادىندا تۇتسىن ۇرپاق، جاسىرماي ايت:
اقتابان شۇبىرىندى وتكەلدەرىن،
ارۋدى ارام جاندار وپكەندەرىن،
بوز ىنگەن بوتاسى ولگەن بوي جازا الماي،
«ەلىم-اي»
ارۋانا شوككەن جەرىن.
ولشەسىن بۇگىنىمەن وتكەندەرىن!
كورە الماي جەرۇيىقتىڭ كوك بەلدەرىن،
كورسەت اسان زاپىران توككەن جەرىن.
ءتۇسىنسىن دە تۇشىنسىن باقىتتى ءۇرپاق،
بابالارى نە جاڭا شەككەندەرىن!
وكتيابردى ايت بۇرقانعان، داۋىلداعان،
قازاق جەرى قۇشاقتاپ، قابىلداعان.
وكتيابردى - بۇگىنگى باقىتىڭدى ايت،
مەكە بارسا بابالار تابىلماعان.
قارا بۇلتى باسىنان ارىلماعان،
قالاي مەنىڭ وزگەردى تاۋىم، دالام.
وكتيابردى ايت. وكتيابر - باۋىر ماعان.
كەلدى بيىل ەلۋگە ەلىم مەنىڭ
اۋىر بۇلتىم ارىلدى، جەڭىلدەدىم.
وكتيابردى ايت!
كەشەگى قازاق ەلى
شۋاق بولىپ كوسموستان توگىلگەنىن،
دۇنيەگە ءدان بولىپ سەبىلگەنىن.
بارلىعىن ايت.
ءبىرىن دە جاسىرماعىن،
ەسەپتەلسىن التىنمەن اسىلدارىڭ.
تۇتقانىن ايت قازاقتىڭ قارا بۇلتتى،
ەلەكتر بوپ الەمگە شاشىلعانىن.
ءتۇن بويى باتىپ، تاڭ بولىپ اشىلعانىن.
ماقتانىپ ايت ءفاشيستى جەڭگەنىڭدى،
بارلىعىن دا مايدانعا بەرگەنىڭدى.
قويشى بولىپ اتتانىپ اتباساردان،
جەڭىمپاز بوپ بەرلينگە تونگەنىڭدى،
قولباسى فيۋرەردىڭ «التىن» باسى،
قويشىبايەۆقا ولجا بوپ، وڭگەرىلدى.
جيىرما بەس، مىنەكي، جىل ءوتىپتى،
جيىرما بەس...
دۇنيە جىر ەتىپتى.
ءبىز جەڭگەن جيىرما بەس جىلدان بەرى
ەۆروپا تاستادى قۇل-ەتىكتى.
جەڭىستى ايت،
قازاق قانىن اياماعان،
وتاندى ايت،
ءوز بالاسىن ايالاعان،
قازاقتىڭ دالاسىن ايت،
بۇكىل وداق
سايا عىپ سىن ساعاتتا سايالاعان.
بيىلعى جىل بارلىعى كەلەدى ەسكە:
ەكىتالاي جەڭگەنىم ەرەگەستە،
وداققا وق اتقاندا،
قازاقستان،
كەۋدەسىن وققا قوسقان سەن ەمەس پە ەڭ؟!
...بيىل توي لەنين دەپ باستالادى،
لەنين-دۇنيەنىڭ تاس قامالى.
ءار جىلدا ءبىزدىڭ ءاربىر قۋانىشتى،
ءيليچتىڭ ءوزى كەلىپ باسقارادى.
يليچ دەپ كۇننىڭ اتى باستالادى.

---