بۇ دۇنيە جولداس ەمەس ادامزاتقا،
كەتەدi، قايتا تاستاپ جانعان وتقا.
دۇنيەنiڭ جاماندىعىن كوزiنە ايتىپ،
عازال قىپ بەس-التى اۋىز جازدىم حاتقا.

بۇ دۇنيە قىلارىنا تيمەك شىرىن،
اۋناساڭ، كەتiرەسiڭ ەردiڭ ءتۇرiن.
اۋلاد ادام جارالعان بارشا جاندى
كەلەسiڭ ءبارiن تاستاپ بiرiن-بiرiن.

ويلاسام، دۇنيە iسiندە جوق-تى ساپا،
بارشاسىن جولداسىڭنىڭ قىلدىڭ قاپا.
ءبارiن دە قارايعاننىڭ نالىتاسىڭ،
ماقۇل ما وسىنىڭ دا، ەي، بي وپا؟!

يت دۇنيە، قارامايسىڭ قۇدايعا-اي سەن.
تۇرمايسىڭ بiر قالىپتا ورايعا-اي سەن.
باسىنان نە ەرلەردiڭ كەشتiڭ جەلدەي،
بايانداپ كىم گە تۇردىڭ قۋارماي سەن.

يت، دۇنيە، سەن بiر ءساۋرiك ايعىردايسىڭ،
ەشكىم دi ءوز بەتiڭمەن باي قىلمايسىڭ.
قۋاسىڭ ءالi ونى ، ءالi مۇنى،
تىنىشتىقپەن ەش قىسىراقتى جايدىرمايسىڭ.

ارتىڭنان يەڭ قۋىپ وكپەسi وشەر،
قايتا وعان قۋاناسىڭ، قايعىرمايسىڭ.
سەنىم نەن ات –تونىڭدى الا قاشىپ،
ساراڭنان تابانىڭدى تايدىرمايسىڭ.

قۋادى، دۇنيە، سەنi، بارشا حالىق،
سەن دەپ ءجۇرiپ ءومىرi وتەر، عاپىل قالىپ.
سەن يتتiڭ جانىڭ ىرزا، جولداسىڭ سول.
Iشپەي، جەمەي، شاناشقا قويسا سالىپ.

[Iش]iپ-جەپ، نە كەرەگiڭ كيمەگەن سوڭ،
شاشىپ، توگiپ ءجۇرۋدi سۇيمەگەن سوڭ.
ءمالىم عوي اقىرەتتە بەرەر پايداڭ،
جالعاندا بiر سiلەمىڭ تيمەگەن سوڭ.

بiر باقسا، دۇنيە، سەنi شارۋا باعار،
باعۋدىڭ شارۋا سورلى بابىن تابار.
جەتكەنگە قادiرiڭە ايلاناسىڭ.
كەيبiرەۋ قادiرسiز قىپ جاۋداي شابار.

بابىڭدى، دۇنيە، سەنiڭ ادام تاپپاس،
ءۇيiندە باتپاۋشىلار تىنىش تا جاتپاس.
باس-باسى ساعان پالە دۇنيە جيعان،
مال سويسا، سەيسەنبi كۇن ساعان جاقپاس.

قۇدايىم الايىن دەپ قاھار قىلسا،
دەيمىسiڭ سارسەنبi كۇن ەبiن تاپپاس.
قايدا اعاشتىڭ باساسىڭ قايعى باسىن.
سول ءۇشiن ساعان مەنiڭ كوڭiءلىم شاپپاس.

---