اپىرماي،
تۋعان جەر-اي!
تەڭدەسەر كىم،
بۇل جەرگە سەن بولماسان، كەلمەس ەدىم.
كىندىگىمدى بايلاعان قازىعىم-اي،
سەن بولماساڭ، بۇل ماڭدى كورمەس ەدىم.
جات كوزىمەن قارايدى ادامدارىڭ،
جاقىن تارتار قۇربى دا تابا المادىم.
جاس وتاۋدىڭ ەسىگىن اشىپ قالىپ،
ايلام قۇرىپ، قايىرا جابا المادىم...
كەل دەمەدى، نەمەسە كەت دەمەدى،
نەسىن ماعان، بىلمەيمىن، وكپەلەدى؟!
سەنى سۇيگەن جۇرەكتى، تۋعان ولكەم،
سەن وسىرگەن بىرەۋلەر جەك كورەدى.
تۋعان ەلىم،
كورمەسەم ساعىنامىن،
كەتسەم ءىزىم وزىڭنەن تابىلادى.
جاسىرا الماي، ءىنىڭنىڭ وتاۋىنان،
ىستىق ماعان اتانىڭ شاڭىراعى.

---