
- 08 ماۋ. 2015 00:00
- 377
اق ءتيىن مەن قاسقىر
ءاقتيىن بۇتاقتان بۇتاققا قارعىپ ءجۇرىپ، ۇيىقتاپ جاتقان قاسقىردىڭ ۇستىنە قۇلايدى.قاسقىر قارعىپ تۇرىپ، ونى جەگىسى كەلەدى. اق ءتيىن جالىنىپ:
— مەنى جەمە، جىبەر؟ – دەيدى.
— جارايدى، جىبەرەيىن، ءبىراق سەن ماعان ايت: نەلىكتەن سەندەر ءار ۋاقىتتا شات بولىپ جۇرەسىڭدەر؟
سوندا اق ءتيىن:
— مەنى جىبەرىڭىز، سونان سوڭ ايتايىن، ايتپەسە جۇرەگىم دىرىلدەپ، سويلەي الاتىن ەمەسپىن، – دەيدى. قاسقىر اق ءتيىندى بوساتادى.
اق ءتيىن اعاش باسىنا شىعىپ الىپ:
— سەن قاسقىر، زالىمسىڭ، زالىمدىق ءىشىڭدى جاندىرادى. سوندىقتان ءارقاشان قاپالى جۇرەسىڭ. ءبىز ەشكىمگە جاۋىزدىق ىستەمەيمىز، سول ءۇشىن دە ءار ۋاقىتتا شات بولىپ جۇرەمىز، – دەيدى دە، cىلق-سىلق كۇلىپ، اعاشقا ورمەلەپ شىعىپ كەتىپتى.