ەم تابا الماي دەرتىڭە مەن ەرتەدەن،
سول ءبىر قايعىڭ وزەگىمدى ورتەگەن.
تىرپ ەتپەيسىڭ باس كوتەرىپ كورپەدەن،
ەڭسەڭ نەگە ءتۇستى مۇنشا، ەلىم-اي؟
وتكەن ساعىم، كەلەر الدىڭ ءبىر مۇنار،
قىزىلشىلسىڭ قىزارعانعا تىم قۇمار.
ساقتان دەگەن ءسوزدى جان جوق شىن ۇعار،
جەمگە شاپقان، قارماق قۇرسا، ەلىم-اي!
قانداي ەدىڭ، قارا كەيىن قايىرىلىپ،
قانداي ەدىڭ، تۇرسىڭ ودان ايرىلىپ.
مۇگەدەك بوپ قوس قاناتىڭ مايرىلىپ،
وكسىپ جىلاپ وگەي ۇلشا، ەلىم-اي!
مۇنى قۇر بوس ولەڭ دەسەڭ، ءوزىڭ ءبىل.
جۇرت بولمايمىن ولەم دەسەڭ، ءوزىڭ ءبىل.
He بولسا دا كونەم دەسەڭ، ءوزىڭ ءبىل،
بوساعادا جۇرگەن قۇلشا، ەلىم-اي!
تۇزەلەسىڭ قاشان، جۇرتىم، وڭالىپ؟
ءتىل اماساڭ، كەتپەيمىسىڭ جوعالىپ؟
قايتەر ەدىڭ ەتكەن داۋرەن ورالىپ،
جىلى جۇزبەن موينىن بۇرسا، ەلىم-اي؟
سول كۇنىڭدى كورسەم - مەنىڭ ارمانىم،
جوقتاماس ەم وزگە تىلەك قالعانىن.
سۇم جۇرەگىم سەلك ەتپەيدى جالعانىڭ
بۇل مىنەزىڭ بويدا تۇرسا، ەلىم-اي!

---