كەلدىك تالاي جەرگە ەندى،
كىرۋگە-اق قالدىق كورگە ەندى.
قىزىل ءتىلىم بۋىنسىز،
سوزىمدە جاز بار شىبىنسىز،
تىڭداۋشىمدى ۇعىمسىز
قىلىپ ءتاڭىرىم بەرگەن-دى.
وسى جاسقا كەلگەنشە،
ورشەلەنىپ ولگەنشە،
تابا المادىق ءبىر ادام
ءبىزدىڭ سوزگە ەرگەندى.
ءومىردىڭ ءورىن تاۋىسىپ،
بىلىمسىزبەن الىسىپ،
شىقتىق مىنە بەلگە ەندى.
ەندى اياڭدا، جىعىلما،
سىيماس جەرگە تىعىلما،
قوي بۇرىنعى جەلگەندى!
قايعى شىعىپ يىققا،
قامالتپاسىن تۇيىققا،
سەرگى، كوڭىلىم، سەرگى ەندى!
بالاپان قۇستاي وڭدالىپ،
قاناتىڭدى قومدانىپ،
جاتپا ۇيادا قورعانىپ،
ۇش، كوڭىلىم، كوككە، كەرگى ەندى!
كوڭىلدە قايعى، قالىڭ زار،
ايتاتۇعىن ءسوزىم بار،
سالسىن قۇلاق ۇققاندار،
ءوربى، ءسوزىم، ءوربى ەندى!
ىشتە قايعى دەرت پىسىپ،
كوكىرەكتى ءورت قىسىپ،
ايتۋعا كوڭىلىم تەربەندى.
ءوزىڭ جالعىز، نادان كوپ،
ۇقتىراسىڭ سەن نە دەپ،
اۋلەكى، ارسىز ەلگە ەندى؟
تىنىشتىق سۇيمەي قىشىنىپ،
وتىرىككە تۇشىنىپ،
پالەدەن تۇرماس شوشىنىپ،
تۇل بويىن جەلىك جەڭگەن-دى.
تۋعان جەردى قيا الماي،
تەنتەكتى جەڭىپ، تىيا الماي،
ءالى وتىرمىز ۇيالماي،
تابا المادىق وڭگە ەلدى.
ازەلدە ءتاڭىرىم سورلى ەتتى،
ارسىز ەلمەن اۋرە ەتتى،
جالعىز ۇيدە كۇڭىرەنتتى،
تاعدىرعا بىلدىك كونگەندى.
ادام دەگەن داڭقىم بار،
ادام قىلماس حالقىم بار،
وتىرىك پەن وسەككە
بايگە اتىنداي اڭقىلدار —
تۇلا بويىم شىمىرەندى.
بارما توپقا شاقىرماي،
جات ۇيىڭدە شاتىلماي،
شىدارمىن با، ياپىرماي،
جاتۋعا شىقپاي ۇيدە ەندى؟
قاتىنىڭنىڭ ويناسىن
كورسەڭ، بىلسەڭ قويماسىن،
نە ويلار ەدىڭ ءوز باسىڭ،
سونىمەن تەڭ ءبىز دە ەندى.

---