(گەنريح گەينەدەن)
تولقىنداعان دارياعا
قىزارىپ وتتاي كۇن باتار.
جۇقا، اقشىل بۇلتتار
قۇرمەت قىپ ونى ۇزاتار.
قارسىدا، قارا بۇلتتان
قايعىلى اپپاق تۋار اي.
تۇماندى كوكتە جىبىرلار
جۇلدىزدار ۇساق ۇشقىنداي.
باياعى ەرتە زاماندا
بۇلاردا ارتىق ب ا ق بولعان.
اي ايەل بوپ، كۇن - ەرى،
تولىقسىپ تۇرعان شاق بولعان.
نۇرلارى بالقىپ ەكەۋى
قوسىلىسقان ءبىر مەزگىل.
اينالا جۇلدىز - بالالارى -
جايناعان وڭشەڭ الماس گۇل.
جايناتىپ باقىتىن قويماعان،
وتىرىك، وسەك جايىلعان.
كورمەستەي عىپ ءبىر-بىرىن،
دۇشپان قىپ بۇلاردى ايىرعان.
وسى كۇندە تاكاپپار
كۇن كوكتە جالعىز جاينايدى.
ساۋلەسىنە التىن ءماز بولىپ،
كۇن ۇزىن كوكتە وينايدى.
باقىتى مول ادامدار،
كورمەگەن قاسىرەت جامىلىپ،
وعان ەش زات تەڭ كەلمەس،
ءتاڭىرى قىپ حاتتا تابىنىپ.
ءتۇن بولسا، اپپاق قايعىلى
قورقىپ قانا اي تۋار.
اپالاپ ەرگەن ارتىندا
بالالارى - جەتىم جۇلدىزدار.
باقىتسىز، جانعان جاس قىزدار
قايعىدا ونى ەس كورەر:
مۇڭىن جىرلاپ اۋلاقتا،
اششى، ىستىق جاس توگەر.
اينىماس ايەل كوڭىلمەن،
ايبىندى كۇن كۇيەۋىن -
ۇمىتقان جوق اي سورلى
ءالى كۇنگە ءسۇيۋىن.
كەشكى مەزگىل كوپ ۋاقىت
دىرىلدەر، قورقار، اعارار.
جۇقا ءبىر بۇلت استىنان
باتقان كۇنگە ول قارار.
جۇرەگى جانىپ مۇڭايىپ،
كوزىنەن كۇندى باتىراد.
ايتاتىنداي ءوتىنىپ:
«توقتا!- دەپ،- بالالار شاقىراد».
تاكاپپار كۇن قاراماس
مۇڭدى ايدىڭ تۇسىنە.
ونان جامان قىزارار،
اشۋ سىيماي ىشىنە.
ايىپسىز ايعا قاراماي،
جاتارى بارىپ تۇل توسەك.
كۇن مەن دە ايدى ايىرعان
He قىلماس دەيسىڭ بۇل وسەك!

---