ۇلكەنگە كەرسەڭ قالدى دا،
اس قۇيىلدى تەگەشكە.
ۇلكەن بيلەر قالدى دا،
قۇلدار كىردى كەڭەسكە.
كەڭەسكەندە، نە دەستى،
تىرناداي موينىن تەڭەستى.
تەڭەسكەندە، نە دەستى،
بىرىنە-بىرى سەرت قىلدى:
ۇيگە كەدەي كەلگەندە،
ءبىر اياق اس بەرمەسكە!
ولەڭتىنى جاعالاي
تال شىعادى دەپ ەدىم،
تال شىبىقتاي بۇرالىپ،
سال شىعادى دەپ ەدىم.
سوققان بەيىت سىقىلدى
ءۇي شىعادى دەپ ەدىم.
قىرىققان سەركە بۇتتانىپ،
بي شىعادى دەپ ەدىم.
«جال-قۇيرىعى قابا» - دەپ،
جابىدان ايعىر سالماڭىز!
«اتاسى باي ەكەن» - دەپ،
جامان قاتىن الماڭىز.
«جال-قۇيرىعى قابا» - دەپ،
جابىداپ ايعىر سالساڭىز،
جاۋگەرشىلىك كۇن بولسا،
ۇستاپ مىنەر ات تۋماس!
جامان قاتىن الساڭىز،
ەكى كىسى باس قوسسا،
سۇيرەڭدەپ سويلەر،
توپقا كىرەر ۇل تۋماس!
جامان قاتىن الساڭىز،
توركىنىنە ءبىر بارماي،
توسەگىنە جاتا الماس!
تەڭ كۇربىسى كەلگەندە،
جالعاندا قورلىق بولادى،
وڭدى جاۋاپ ايتا الماس.
تاۋدان اققان تاس بۇلاق
تاسىسا، قۇيار تەڭىزگە.
قانشا مالى كوپ بولسا،
باي قۋانار ەگىزگە.
جاماننان جاقسى تۋسا،
جاقسىدان جامان تۋسا.
تارتپاي قويماس نەگىزگە.
اق داريادان ۇلكەن داريا بولماس،
تاسىسا، قالىبىنان اسپاس.
تۇرىمتايدان ۇشقىر قۇس بولماس،
تورعايدان باسقا نارسە الماس.
...اق پاتشادان ۇلكەن پاتشا بولماس،
ونىڭ جارلىعى ەكى بولماس.
بۇزاۋ-تايىنشا جيىلىپ،
بوتا بولعان زامان-دى.
جامان-جاقسى جيىلىپ،
ادام بولعان زامان-دى!
جامان مولدا جيىلىپ،
مولدا بولعان زامان-دى!
جامان تورە جيىلىپ،
قارا بولعان زامان-دى!
ورالداپ قاشقان ور تۇلكى
ورلەي قاشسا، يت جەتپەس.
تەگەۋرىنى ءتورت ەلى،
اسپاننان تۇسكەن تاس تۇلەك.
جەرگە تۇسسە، تەك كەتپەس.
قاس پاتشا قاراشاسىنا:
«ەرتە كەلدىڭ، كەشكە كەلدىڭ!» - دەپ كەك ەتپەس!
ۇلى حاننىڭ ۇلى ەدىڭ،
اسىل حاننىڭ سىدىگى ەدىڭ.
شىنىاياقتىڭ سىنىعى ەدىڭ،
قاس پاتشانىڭ ءوزى ەدىڭ!
مىنەزىڭنەن دامە ەتپەيمىن،
سۇيەگىڭنەن دامە ەتەمىن!
الىستان قارا كورىنسە،
جۇيرىك وزار سوزىلىپ،
قابا-قابا قار جاۋسا،
اتان تارتار بۇگىلىپ.
ەندىگىنىڭ جاقسىسىن
ەسىكتەن تورگە قاراپ.
وتىرعانىن كورەرسىڭ تۇنەرىپ.
بورانىنا كەلتىرەر.
از كىسىلى كوپ كىسى
ورامىنا كەلتىرەر.
كوپ نەنى ايتادى،
ازعا قىلعان زورلىعىن ايتادى.
از نەنى ايتادى،
كوپتەن كورگەن قورلىعىن ايتادى.

---