(ي. ا. كرىلوۆتان)

جۇرت بىلەدى، كۇلەدى،
سۇرقيا ءتىلدىڭ جامانىن،
قوشەمەتشىلەردىڭ امالىن.
سوندا دا سولار قايدا جوق؟
ەپتەپ ايتسا، ەرەسىڭ،
ارتىنان وكىنسەڭ دە پايدا جوق.

ىرىمشىكتى قۇدايىم
كەز قىلدى ءبىر كۇن قارعاعا.
الىپ ۇشىپ باردى دا،
قوندى ءبىر بيىك اعاشقا.
ۇلكەن ولجا ەمەس پە
ىرىمشىك دەگەن قارنى اشقا؟
ءبىر جەپ الىپ، شۇكىرلىك
قىلايىن دەپ اللاعا،
تۇمسىعىندا ىرىمشىك،
ويلانىپ قاراپ تۇر ەدى،
ءبىر قۋ تۇلكى سورىنا
جاقىن جەردە ءجۇر ەدى،
ىشىنە ساقتاپ قۋلىعىن،
ەپتەپ بارىپ بارلايدى،
بۇلعاقتاتىپ قۇيرىعىن،
قارعانىڭ كوزىن الدايدى.
ءتاتتى تىلمەن، ءتاتتى ۇنمەن
سويلەسۋگە اينالدى:
"قاراعىم، نە ەتكەن سۇلۋ ەڭ!"—
دەپ تاڭىرقاپ تاڭداندى،—
"نە ەتكەن مويىن، نە ەتكەن كوز،
وسىدان ارتىق دەيسىڭ بە
ەرتەگى قىلىپ ايتقان ءسوز؟
قالايشا بىتكەن، ياپىرماي،
مۇرنىڭىز بەن ءجۇنىڭىز!
پەرىشتەنىڭ ۇنىندەي
دەپ ويلايمىن ءۇنىڭىز.
وسى كورىكپەن، بۇل جۇنمەن،
انشىلىگىڭ بەلگىلى،
ۇيالماي، قالقام، ءبىر سايرا،
ءبىز دە الالىق ۇلگىنى.
قۇس تورەسى بىزدەرگە
ءسىز بولارسىز ءبىر كۇنى".
باسى اينالدى قارعانىڭ
سۇمنىڭ ايتقان سوزىنە.
قۋانعاننان ءبورتىنىپ،
ءبىر ماستىق كىردى وزىنە.
وزىنە بىتكەن وڭەشىن
اياماستان قارق ەتتى،
ىرىمشىك جەرگە سالپ ەتتى،
ءىس ءبىتتى، قۋ كەتتى

---