استى مۇز، ءۇستى دە مۇز، ءوزى قالىڭ،
اق داريا قاپتاعان جەردىڭ ءبارىن.
كورىپ تۇرمىن «جانىڭدى قويمايمىن» دەپ؛
تەرىسىنەن سۋىق جەلدىڭ دولدانعانىن.
ۇسكىرىك، كۇڭگىرتتەنگەن، اۋا شاڭىت،
جۇرەگىم شىدامايدى، ءتۇرىن تانىپ.
ءوز كوزىمە سەنبەي ءجۇر ءوز كوڭىلىم،
قۇداي-اۋ، مەن دە كەدەي بولدىم با انىق.
بالاسى ەمەس پە ەدىم قۇتپانبايدىڭ؟
مىڭدى ايداعان ناعاشىم جانە قاينىم.
بار ما ەدى بۇل ماڭايدا ءبىر اي بۇرىن،
مەنەن سۇيگەن كىسىسى ءبىر قۇدايدىڭ؟
مايدا جال، قاز مويىندى توبىم قايدا؟
بارىنەن سىپىرىلدىم بىر-ەكى ايدا.
ۇستىنە جەل شىقپاسا، ادام شىقپاي،
بۇلا وسكەن ايا كوزىم قانداي جايدا.
تارامىس تاسپاسى دا قولعا تۇسپەي،
قۋ سۇيەك بولدى، قالدى ءاربىر سايدا.
نەشە جىل بەينەتتەنىپ وسىرگەندە،
قايعىسى ءوز باسىما بولعان پايدا.
تەرلەسە جانىم شىعا جازداۋشى ەدى،
كىم ءمىنىپ، كىم جەمەدى بار ما ايلا؟
وتىردىم ءبىرجولاتا قارا مالدان،
ءبارى ولەدى، كوتەرەم انا قالعان.
ولىمسەككە قۋ قامىس نە بولادى،
ساسقاندىقتان قورانى بۇزىپ سالعان.
بۇرا تارتار كولىك جوق، ءجۇرمىن جاياۋ،
وندا جوق ەت ازايعان، اشتىق تاياۋ.
1919
* بۇل ارادا 20 شاقتى بەتتەي جوعالعان.

---