بىزدەر ءجۇرمىز دەر كەزىندە تۋىلىپ،
سۋعا ءتۇسىپ، وتقا ورتەنىپ، جىلىنىپ،
جەتىمدەردىڭ ۇياسىنا تىعىلىپ،
جەسىرلەردىڭ كوز جاسىنا جۋىنىپ،
ايتسە داعى، دەر كەزىندە تۋىلىپ!
بىزدەر مىنا داۋىرمەنەن بىرگە وستىك،
قاراپ سونىڭ قاباعىنا، كۇن كەشتىك.
ۋاقىتتىڭ ۇنىمەنەن تىلدەستىك،
ۋاقىتتىڭ كوشىمەنەن ءبىر كوشتىك.
ادامزاتتى قورعاي ءجۇرىپ، قاڭ باستىق،
ادامزاتتىڭ ازعىنىمەن ارباستىق.
الاسايران ارپالىستان امان قاپ،
ادامزاتتىڭ ومىرىمەن جالعاستىق.
بۇل ءداۋىردىڭ بەتىن بىزدەر اشقانبىز،
بولاشاققا سولاي قادام باسقانبىز.
...بىزدەر - ءالى جان باسپاعان اسقارمىز،
بىزدەر - ءالى جازىلماعان داستانبىز.
ءبىز جاراتتىق مىناۋ عاجاپ عاسىردى،
تاريحى ونىڭ بىزدەرمەنەن اشىلدى.
ءبىزدىڭ مىنا قولتاڭبامىز باسۋلى.
قۇرمەتتەڭدەر، جيىرماسىنشى عاسىردى

---