شەدىرەيىپ، شەكيىپ،
قاسىن كەرىپ كەكيىپ،
قولدان ءپىشىن جاساعان،
بىرەۋ كەلەر سەكيىپ.

شىرت تۇكىرىپ، شىنتاقتاپ
ءجۇز قۇبىلىپ، قىلتاقتاپ.
«سۇلۋىن-اي شىركىننىڭ»
دەگىزبەكشى جۇرت ماقتاپ.

مۇنىمەن ماقتاۋ الماق پا؟
شامالاپ ءوزىڭ سالماقتا.
مۇنشا ادەمى كورىنىپ،
كوڭلى قىزعا بارماق پا؟

مەن قىز ەمەس، ءوزىڭ قىز،
وسى كۇندە سىنداسىز.
ءوز بەتىڭدى ءوزىڭ بۇز،
ۇيتە المايمىز، جانىم، ءبىز.

بوياعان ءپىشىن بولا ما،
ونى قىلعان وڭا ما.
ەرتە باستان ايتقانىم –
سول پىشىنگە جولاما.

ءبىر سال مويىن سال كەلەر،
ومىراۋى دال كەلەر.
باقايىنان كەلمەس-اق،
وزىنەن باسقا پەندەلەر.

قۇلاعىن كيەر تىماقتىڭ،
موينى بوستاۋ شىراقتىڭ.
ماس كىسىدەي تالتاقتار،
وسىنى ءقايتىپ ۇناتتىڭ؟

جۇرسە، تۇرسا، بۇلىقسىپ،
مۇنىسى تاپقان قىلىقسىپ،
ونەر قىلار، ات مىنەر،
جىعىلا جازداپ تولىقسىپ.

وسىنداي سالعىرت سالىمىز،
كوتەرىپ اتتان الىڭىز.
اياعىن جەرگە انىقتاپ
باسا المايدى، نانىڭىز.

وزىنە-وزى ءوڭ بەرگەن،
تەرىسىن تۇزەپ جوندەلگەن.
وسىنداي شەبەر ەلدە كوپ،
ءوز قىلىعىن ءجون كورگەن.

سەن وزگەرمە، ءوزىڭ بول،
جاراتتى عوي، بولار سول.
قۇدايدان شەبەر بولماسسىڭ،
قىلماي-اق قوي ونان مول.

ەسىل ءتۇزۋ ءپىشىندى،
تۇزەتە الماي قىسىلدى.
سەن قۇبىلماي تەك وتىر،
تۇزەتسىن قۇداي ءىشىڭدى.

---