(ي. ا. كرىلوۆتان)

شىرىلداۋىق شەگىرتكە
ىرشىپ ءجۇرىپ ءان سالعان.
كوگالدى قۋىپ گولايتتاپ،
قىزىقپەن ءجۇرىپ جازدى العان.

جازدىگۇنگى جاپىراقتىڭ
بىرىندە تاماق، بىرىندە ءۇي،
جاپىراق كەتتى، جاز كەتتى،
كۇز بولعان سوڭ كەتتى كۇي.

جىلى جاز جوق، تاماق جوق،
وكىنگەننەن نە پايدا؟
سۋىققا توڭعان، قارنى اشقان
ويىن قايدا، ءان قايدا؟

ونىمەنەن تۇرمادى،
قار كورىندى، قىس بولدى.
ساۋىقشىل سورلى بۇكشيدى،
تىم-اق قيىن ءىس بولدى.

سەكىرۋ قايدا، ءسۇرىنىپ،
قاباعىن قايعى جابادى.
سالامدا جاتىپ ءدان جيعان
قۇمىرسقانى ىزدەپ تابادى.

سەلكىلدەپ كەلىپ جىعىلدى،
اياعىنا باس ۇرا:
= قاراعىم، جىلىت، تاماق بەر،
جاز شىققانشا اسىرا!

مۇنىڭ، جانىم، ءسوز ەمەس،
جاز وتەرىن بىلمەپ پە ەڭ؟
جانىڭ ءۇشىن ەش شارۋا
الا جازداي قىلماپ پا ەڭ؟

مەن وزىڭدەي شارۋاشىل،
جۇمساق يلەۋ ءۇيلى مە؟
كوگالدى قۋىپ، ءان سالىپ،
ولەڭنەن قولىم ءتيدى مە؟

ءقايتسىن، قولى تيمەپتى،
ولەڭشى، ءانشى ەسىل ەر!
الا جازداي ءان سالساڭ،
سەلكىلدە دە، بيلەي بەر!

---