تاعى، مىنە، تاڭ دا اتتى.
- سىرقاتىڭىز سالماقتى...
ىشكەن شاراپ، جەگەن ەت،
باۋرىڭىزدى جالماپتى.
...جانارىمدى جۇمىپ ەم، ءيىر-قيىر جول جاتتى،
ءيىر-قيىر جول جاتتى، تۇمان باستى جان-جاقتى.
ەسىمە الدىم قوسجاندى، ەسىمە الدىم قالجاندى،
ماعان ۇقساپ ولار دا ەستەرىنەن تانعان-دى.
...اۋىرعانى بەلگىسىز، نەتكەن سىرقات الدامپاز،
اۋىرماي-اق، كوز ىلمەي وتكىزەمىن تاڭداردى.
راس پا دەپ ويلايمىن جالعان دەسە، جالعاندى.
ويران-اسىر كۇن كەشىپ ورتاسىندا دۇرمەكتىڭ
قيراعان ءۇي سياقتى، قيراپپىن عوي، بىلمەپپىن.
جاناشىردىڭ ايتقانىن قۇلاعىما ىلمەپپىن.
ءوزىمدى-وزىم قيراتىپ، ءوزىمدى-وزىم جۇندەپپىن.
ىڭقىلداعان سىرقاتتار...
ۇزاق ءتۇن مەن ۇزاق تاڭ.
دالادا قىس، قالانىڭ جوتاسىنا مۇز ارتقان.
ءبىلىپ بولماس ءبىر سۇمدىق جانعا باتقان سىزاتتان،
قاپاستاعى قىزدايمىن ەرىكسىزدەن ۇزاتقان.
اۋىرادى ءبىر جەرىم، جۇرەگىم بە، جانىم با؟!
اساۋ تولقىن وينايدى الاسۇرىپ قانىمدا.
وتكەن ءومىر ۇقسايدى ۇزاپ كەتكەن ساعىمعا،
ۇمتىلامىن، ءبىراقتا، ۇستاي الماي-اق قويدىم،
ايتەۋىر ءبىر ۇرى ءجۇر مەنىڭ سايران باعىمدا.
جامباسىما، قولىما قادالعاندا ينەلەر،
ءسال سەسكەنىپ، ارتىنان جان راحات كۇيگە ەنەر.
جۇرەگىمدە جىر ۇيىپ، قۇلاعىما كۇي كەلەر.
بىرەر ساعات ءوتىپ-اق سول راحات جوعالىپ،
ءتىرى جاتقان ميىما مىق caپالاپ ۇيمەلەر.
جوعال، سارى ۋايىم!
Meن ءتىرىمىن، ءتىرىمىن!
توسەنگەنىم ءتىرى جەر، جامىلعانىم ءتىرى كۇن.
كوپ كۇندەرى قۋانىش، كوپ كۇندەردىڭ ءبىرى مۇڭ،
ەكى اياعىن تەڭ باسقان ازاماتتىڭ ءبىرىمىن!
اقاۋ تۇسكەن موتورداي ەندى وسىدان جوندەلسەم،
قۇرىپ قالعىر سىرقاتتان قۇلانتازا ەمدەلسەم،
تارت، قارا جەر، جانىمدى، عايبات ايتىپ ەگەردە،
ءيسى قازاق بالاسىن بىر-بىرىنەن كەم كورسەم.
قادالۋدا سانىما سانسىز عاجاپ ءالى ينە...
جان جۇباتار دوس تا جوق، جاۋىم دا جوق، ارينە.
اينالايىن دارىگەر، امان-ەسەن ايىقسام،
بۇكىل ەلىمدى ارالاپ، سالەم بەرەم ءار ۇيگە.

---