سورلى بۇلبۇل جازعا اسىق بوپ،
نۇرلى گۇلگە ايتتى زار.
كوبەلەك تە شامدى الام دەپ،
وتقا ءتۇستi بوپ قۇمار.

جارعا عاشىق بولعانىما
تاڭداناتىن تۇك تە جوق.
جەر جارالماي تۇرعانىندا
مەندە Aسىقتىڭ نۇرى بار.

جان دەنەمە كiرگەنiندە
بiرگە كiرگەن وسى دەرت.
جان بەرەتiن ءدارiگەرiڭ دە،
ەم تابا الماي قور بولار.

مەندە بار دا، تiپتi سiزدە،
جوق ەمەس بۇل قاسيەت.
ونى ءوشiرiپ ءبارiڭiز دە،
دەدiڭiزدەر جاۋدى جار.

الداعانعا كەتتiڭ ازىپ،
ءاپسۇن وقىپ ۇيرەنiپ،
بەردi سايتان دۇعا جازىپ،
سونى قىلدىڭ بويتۇمار.

نەگە جاندىڭ، سۇم جۇرەگiم،
وزگەلەردiڭ دەرتi ءۇشiن.
جاردى ءسۇي دەپ، بار تiلەگiڭ،
مەن سياقتى باسقالار.

وزگە اسىقتار قىزعانادى،
باسقالاردان ءوز جارىن.
قىزعانىشتان كiم تانادى،
بۇل ءسوزiڭە كiم نانار؟

مەن جومارتپىن جار نۇرىنا،
السا ەكەن دەپ بارشا جان.
جەتسە كوزiڭ بۇل سىرىما،
وي ءورiسiن قىلما تار.

دۇنيە ءومiرiن مەن سىنادىم،
ەشبiرiندە وپا جوق.
قوش، ءومiرiم، قوش، قۇمارىم،
قوش، ءجادiگوي، ءناپسi قار!

---