يا، قۇدايىم اققا جاق،
وزىڭە ايان: مەن ناقاق.
اققا دەگەن جولىمنىڭ
ابىرويىن اشپاي، جاپ.
ايات پەنەن حاديستە
ادال نيەت، اق ىسكە،
جاڭىلماسام، جوق ەدى
جازا تارتسىن دەگەن باپ.
مەنى ۇستاتىپ، ايداتىپ،
زاعىرداندى قايناتىپ،
ماسايراسىپ، ءماز بولىپ،
قۋانعاندى ءوزىڭ تاپ!
از كۇندىككە الدانىپ،
از نارسەگە جالدانىپ،
اداسقانىن الاشتىڭ
ءتۇزۋ جولعا ءتۇسىر، حاق!
جاقىن جەردەن جاۋ شىعىپ،
ماقۇل سوزدەن داۋ شىعىپ،
دۇشپان ۇستاپ قولىمنان،
يتتەر تىستەپ تونىمنان،
ماعان توسۋ بولعان شاق.
تۇتقىن بولىپ تارىعىپ،
جالعىز جاتىپ زارىعىپ،
اشۋ قىسىپ، ويدى الىپ،
ءوت جايىلىپ، بويدى الىپ،
دەرت جۇرەككە تولعان شاق.
قاتتى ايتتى دەپ كەكتەمەي،
سىيىنعاندى تەك دەمەي،
ون ەكى يمام اۋليە،
جيىرما سەگىز انبيە،
قولدا، وڭشەڭ ارۋاق!
قارا بالۋان جانىبەك!
قاز داۋىستى قازىبەك!
جەتىم قالعان حالقىڭا،
تۇلعا بولىپ ارتىڭا،
كىم تياناق قازىق ەد؟
قۇنسىز بولىپ ەرىمىز،
جەسىر بولىپ جەرىمىز،
«جان مەنىكى» دەي الماي،
«مال مەنىكى» دەي الماي،
يت پەن قۇسقا ازىق ەك.
بارىن سالىپ تالاسقا،
ارىن ساتىپ قالاشقا،
«جۇرت بولالىق» دەگەن جوق،
جۇرت قايعىسىن جەگەن جوق،
ءىرىپ-شىرىپ، ازىپ ەك.
مۇنى كورىپ كوزىمىز،
بىرىگەر دەپ ءسوزىمىز،
كەن بولار دەپ بالشىقتى،
كول بولار دەپ شالشىقتى،
ءبىز ۇمىتپەن قازىپ ەك.
دارەتى جوق اياقتار،
قورسىلداعان ساياقتار
بىلعاماسىن قاسىڭدى،
قاسيەتتى باسىڭدى! -
دەگەنىمىز بولماسا،
قازاققا نە جازىپ ەك؟!
بايلاتتىرعان قولىمدى،
بوگەتتىرگەن جولىمدى،
جاقىنىم بار، جاتىم بار،
حابارلانا جاتىڭدار!
مەن سەندەرگە جۇگىندىم،
تورەسى ءادىل - قازى دەپ!

---