تۇراسىڭ، مەيىرىمدى اي، نۇرىڭ شاشىپ،
بۇعىپ ءجۇر قاراڭعىلىق بەتىن باسىپ،
تولساڭ دا سولساڭ-داعى ايرىلمايتىن
جولداسىڭ - جۇلدىزىڭمەن قول ۇستاسىپ.
دالادا جولاۋشىعا سەن جولباسشى،
ەگەردە جازاتايىم جۇرسە اداسىپ.
دوڭگەلەك، جاراسىمدى اق كەلبەتىڭ،
جۇرەسىڭ جىلجىپ قانا اسەم باسىپ.
اجارى اق جامبىداي سۇلۋلاردىڭ
جالعاندا ءتىپتى كەتپەس كوركى اسىپ.
ساۋلەڭنىڭ تۇسكەنىنە الدەقانداي
تەڭىزدەر جان تەڭگەرمەس جاتقان تاسىپ.
ماز-مەيرام كوكتە قاتار جۇرگەنىنە
جۇلدىزدار يەك قاعىپ جىمىڭداسىپ.
جالعىز-اق ىشتەن سەنى جەك كورەدى
ەكى جار قول ۇستاسقان سىبىرلاسىپ.
«جارىقتا قاراڭداپ، بوي كورىنەد!»- دەپ،
ءبىر-بىرىن سۇيىسە الماس ماۋقىن باسىپ.
ەلجىرەپ كوڭىلدەرى، قۇمار قانباي،
ايرىلار ءبىرازدان سوڭ امانداسىپ.

---