تۋرا جولدا قايعى تۇرماس،
شات بولايىن، بەر اراق!
قايعى، راحات ءبارi بiر ءباس،
ەشبiرiندە جوق تۇراق.

كەلسە بەينەت – كەلدi، كەتتi،
بولسا ۋايىم – بولدى نە؟
اق جولىڭنان بۇرما بەتتi،
باس نىعىزداپ مىقتىراق.

مەن مەشiتكە كەلمەدi-اۋ دەپ،
سوكپە سوپى، مولدالار.
ەركiن اياق كەتتi بيلەپ،
شىن حاقيقات جولدى ۇناپ.

سiز بوياۋلى دiن تۇتاسىز،
ماقتانىڭ مەن پايدا ءۇشiن.
سۋسىنىم دەپ ۋ جۇتاسىز،
كەتپەگەيسiز بiر قۇلاپ.

تازا اقىلمەن تاپپاعان دiن –
شىن دiن ەمەس، جىندىلىق.
قارمالاعان بiر سوقىرسىڭ،
ولگەن وي مەن كوز، قۇلاق.

ەسكiلەرشە قۋ قازىققا،
بايلانىپ مەن تۇرمادىم.
جانە ەمەسپiن جاڭالىققا،
كورسەقىزار قيقىراق.

مەن حاقيقات قۇربانىمىن،
بەردi بiزگە ساۋلەسiن.
كەتتi سۇم ءتۇن، شىقتى نۇر كۇن،
مiندi كوڭiل شىن پىراق.

كەزسە ويىم بارشا بارلىق،––
اقىلىمنىڭ تۇتقىنى.
نەگە بولدى؟ نە بولارلىق؟
ءبارiن ولشەپ تۇر سىناپ.

ءتان كورەتiن باستاعى كوز،
بايقامايدى جان سىرىن.
كور دە اقىلعا سال دەگەن ءسوز،
كوز كەرەك قوي ويلىراق.

حاقيقاتتى ءدال كورۋگە،
جان كورەتiن كوز كەرەك.
باس كوزiمەن سەندەلۋگە،
بiزگە رۇقسات جوق، شىراق.

سونگەن ويدى جاندىرۋعا،
جان بەرەرلiك ءسوز كەرەك.
جانى جوقتى ناندىرۋعا،
جان كەرەك قوي ميلىراق.

مولدالاردان دiن سۇراساڭ،
ساندىراقتاپ، ساندالار.
ءپانشiلەرمەن باس قۇراساڭ،
«جان، قۇداي جوق» دەر تۇرا-اق.

بiز حاقيقات ەلەگiنە،
وسى ەكەۋiن ەلەسەك.
تۇككە تۇرماس، كەرەگi نە،
ەكەۋi دە قالجىراق.

ءپانشi دەيدi: «قايدا Tءاڭiرi؟»
دiنشi دەيدi: «مەندە تۇر!»
ەكەۋi دە سوزگە ناندى،
تازا اقىلدان جوق سۇراق.

ءپانشi ناندى بەس سەزiمگە،
دiنشi اداستى جولىنان.
سال اقىلعا، دۇرىسى نە،
دالەلiن تاپ جاقسىراق.

كiم جاساسا زور ماشينە،
وندا ودان نە قالار؟
قۇدiرەتiنەن قالدى، ارينە،
سايراعان iز شامشىراق.

ءتۇپ نەگiزدi جاراتۋشى،
مەڭiرەۋ مە، ەستi مە؟
تازا اقىلعا سىناتۋشى،
تايقىماي ايت سەن بiراق.

ءبارi ماقسۇتپەن جارالعان،
ەسەبi جوق بارشا الەم.
نەگە كەرەك بوس شاتىلعان،
«ءتاڭiرi جوق» دەپ تانتىراپ.

شىندى بiلمەك ويلاساڭ سەن،
الدىمەنەن جاندى بiل.
ەڭ كەرەكتi ءۇش سۇراقپەن،
جان قۇلاعىن قوي بۇراپ:

«كەلدiم قايدان؟ قايتسە پايدام؟
ولگەننەن سوڭ نە بولام؟
«مەن» دەگەن – جان، اقىل – اينام،
جوعالا ما سول شىن-اق».

بار بولعان زات جوعالا ما،
جوقتان اسەر قالا ما؟
اش كوزiڭدi، تۇمشالاما،
كەتپە اقىلدان تىم جىراق.

وسى الەمدە بارشا بارلىق،
جاندى اقىلدىڭ تابىسى.
نارسەسi جوق بوس قالارلىق،
مەيلi، ءشوپ پەن توپىراق.

شىن ءسۇيۋ بار، جيرەنۋ بار،
ماقسۇتى بار، ەركi بار.
جاراتىلعان نەگە بۇلار،
وسىنى تاپ، وي قۇراپ.

بارشا الەمنiڭ نارسەلەرi،
بولسا جاننىڭ اسەرi.
ەستi سول جان – ءتاڭiرi اسەرi
تازالىقتى تۇر سۇراپ.

شىن تازا جان تازالىقپەن،
ءتاڭiرiسiنە بارماق ول.
مەيiرiم، نىساپ، ءادiلەتتە،
اعىزام دەپ نۇر بۇلاق.

مىنا جاقتا ءناپسi جاتىر،
قياناتتى جاستانىپ:
«بارمايىق،– دەپ،– قويشى، باتىر»،
ەتەگiنەن جۇلقىلاپ.

ىندىنىڭا سەن يەسiڭ،
كiمگە كوندiڭ ەرiك بەرiپ.
مiنە، بايقا جان جۇيەسiن،
اسا بەرمە بۇرقىراپ.

ءادiلەت پەن مەيiرiم، نىساپ
قۇلشىلىعىم – ءتاڭiرiمە.
قياناتقا جاندى جۇمساپ،
جانبان وتقا شىرقىراپ.

جانعا كونسەم، جان يەسi
ءتاڭiرiگە دە كونگەنiم.
تايماي ولسەم، جولىم – وسى،
ءناپسi قالسىن زار جىلاپ.

تازا دiننiڭ شىن نەگiزiن،
ۇستاعان بiر بەندە جوق.
دۇنيە تولعان كوپ شاتاق دiن،
ءبارi بiردەي شاتپىراق.

دiن تازاسىن دiننەن iزدە،
دiن شاتاعىن سىنعا سال.
انىق اينا ءوزiڭiزدە،
ايدا اقىلدى قاتتىراق.

شالا دiن دە، ءپان دە تاپپاس،
دiن تازاسىن وي تابار.
ەركiن اقىل تiپتi اداسپاس،
كەزسە كiرسiز جارقىراپ.

شىندى تاپتىم، قايعى باستى،
شىن سىرىمدى ايتايىن.
دiن دە، ءپان دە قاتتى اداستى،
داۋ ساباستى بارقىراپ.

---