ازىراق قۇلاعىن سال، اقىن ءىنىم،
ويىمىز، رۋحىمىز جاقىن، ءىنىم.
«اعالىق پراۆوسىن قولىما الىپ،
كەلەمىن ايتايىن»،— دەپ اقىل، ءىنىم!

«ءوزىمدى اعاڭمىن»،— دەپ ۇلكەيتەمىن،
ونىمدى كورەمىسىڭ ماقۇل، ءىنىم.
اداسقان اعاڭىزدىڭ جەرى بولسا،
تىلەيمىن ەتە گور دەپ عاپۋ، ءىنىم.

جاي جاتساڭ جاڭىلمايسىڭ، اداسپايسىڭ،
كۇرەستە كىم كەتپەيدى عاپىل، ءىنىم.
ات قويعان از-كوبىنە قاراماستان،
اقىلعا بىزدەر جارلى پاقىر، ءىنىم.

دوڭىزداي تالعاماي جەپ سەمىرگەندەر،
سانالىپ اقىلدىعا جاتىر، ءىنىم.
سۇيىكتى ميللاتىڭە بولام دەسەڭ،
ناشاردىڭ كوبىرەك جە حاقىن، ءىنىم.

سىيلاسىن دەسەڭ جۇرتىڭ ءقادىر تۇتىپ،
ايعىرسىپ مومىندارعا اقىر، ءىنىم.
ءبىلىمدى ەل ىشىندە بولام دەسەڭ،
شەشەنسىپ، جوقتى سويلەپ لاپىر، ءىنىم.

قولىڭنان مۇنىڭ ءبىرى كەلمەس بولسا،
كىسىمسىپ ەڭ بولماسا قاقىر، ءىنىم.
ءسوزىڭدى تىڭداتايىن دەسەڭ جۇرتقا،
ەت اسىپ تاباق-تاباق شاقىر، ءىنىم.

اۋزىمەن وراق ورىپ، ءبارىن دە ەتەر،
قىمىزدى شارا-شارا ساپىر، ءىنىم.
ەتپەنەن قىمىز بەرىپ سويلەپ كورسەڭ،
ايتقانىڭ جۇرتقا بالداي تاتىر، ءىنىم،
اقىلىڭ اپلاتونداي بولسا-داعى،
قىمىز بەن ەتى جوق قۇر تاتىر، ءبىلىم.

---