ءمىنىن ايتسا، بۇزىلماس كىمنىڭ ءتۇسى،
ويلاعانعا اپ-انىق تۇر مۇنىسى
ساسقانىنان ساندىراق جال ايتادى،
ىزا بولىپ ساقىلداپ كەتىك ءتىسى.

ايتىپتى قاتىنىنىڭ ءبىر ويناسشىسى:
«نەگە ويناس قىلادى ەكەن بايلى كىسى؟»
«ءوزىڭ نەگە قىلاسىڭ؟» دەپ سۇراسا،
ويتپەسە بۇرايدى ەكەن ونىڭ ءىشى.

كەي ۇلىقتىڭ وسىنداي بار بەلگىسى،
ونى ايتا الماي قۇريدى ەلدىڭ مىسى.
نە كوزىنشە، نە سىرتتان ءمىنىن ايتساڭ،
نە قيناپ، نە كەلەدى ولتىرگىسى.

ول ءوزى – تۇزەتەتىن ەل باسشىسى،
بۇل بولسا ۇلىعىنىڭ قىلعان ءىسى.
قاراپايىم قازاققا نە سۇراۋ بار
نە سۇيسە، سونى قىلسىن جابايىسى.

بىردەي ادام كايدا بار ءىشى-تىسى؟
ءمىندىمىن دەپ كەلمەيدى جىعىلعىسى.
«دەرت جاسىرعان اجالسىز ولەر» دەگەن،
قازاقتى وندىرمايتىن – وسىنىسى.

«ءمىن تۇزەلمەي، تۇزەلمەس ەل جۇمىسى»
دەگەن جوق پا بۇرىنعى ءبىلىمدىسى.
«حانى تۋرا بولماسا، حالقى وڭبايدى»،
مۇنى ايتقان – وتكەن ەردىڭ جىگەرلىسى.

ءناپسى جەۋدەن جالىقپاس جازى، قىسى،
زورلىقتىڭ ماقتانمەن بار بايلانىسى.
ءقايتىپ ونى تازا دەپ ايتا الارمىز،
ايلا، ماقتان، زورلىققا تولسا ۋىسى؟

---