- 22 ناۋ. 2020 00:00
- 236
قاسقىر مەن تۇلكى
قاسقىر مەن تۇلكى كەلە جاتىپ ءبىر جارتاستىڭ ۇستىنە شىعادى، قاسقىر ءبىر قوي جەپ تويىنىپ العان، تۇلكى اش. تۇلكى جەمەگەن، ءبىراز قايعىلانىپ تۇرىپ، ءىشىن تارتادى. قاسقىر:
— تۇلكىم-اۋ، نەگە ءىشىڭ تارتاسىڭ؟ — دەيدى.
تۇلكى:
— ءبىر نارسەگە قايران قالىپ تۇرمىن. بۇل جارتاسقا ەكى رەت كەلدىم. سەنىڭ اكەڭنىڭ ەرلىگىنە سونداي ءسۇيسىندىم، وسى جارتاستان اكەڭ باياعىدا سەكىرىپ ەدى، بالاسى اكەسىندەي سەكىرە الادى دەيسىز بە، — دەيدى. قاسقىر وعان سەنىپ «مەنى دە سىناپ كورشى، سەكىرەيىن»، — دەپ جارتاسقا ءۇش
كەلىپ، ءۇش رەت قايتادى. تۇلكى ساقىلداپ كۇلەدى. قاسقىر سۇرايدى:
— نەگە كۇلدىڭ؟ — دەپ. تۇلكى:
— ات اڭا تارتقانىڭا كۇلەمىن، ءدال سەن سياقتى ءۇش كەلىپ، ءۇش كەتىپ، تورتىنشىدە سەكىرىپ ەدى، — دەيدى.
تۇلكىگە سەنىپ، تورتىنشىدە جارتاستان سەكىرگەندە قاسقىر بايعۇستىڭ قۇلاپ ءتۇسىپ، بەلى سىنادى. دوسىنىڭ قۇلاعانىن كورىپ، تۇلكى ارتىنان كەلىپ، كوتەنشەگىن سۋىرىپ الىپ، مىرس ەتىپ كۇلەدى. قاسقىر:
— نەگە كۇلدىڭ، تۇلكىم؟ — دەيدى. تۇلكى:
— و، اقىم اق! باياعىدا اكەڭدى دە ماقتاپ-ماقتاپ سەكىرتىپ، كوتەنشەگىن سۋىرىپ جەپەم، — دەيدى.