دۇعاي دا دۇعاي سالەم ايت،
«ايقاپ» پەنەن «قازاققا».
كەكەۋ، سوگىس سوزدەن قايت،
كەز بولارسىز مازاققا.
قاراپ ءجۇرىپ قاقتىعىپ،
قاتىنشا سوزبەن شاپتىعىپ،
مەنىكى ءجون دەپ اپتىعىپ،
نەگە ءتۇستىڭ ازاپقا؟

سەندەردەن كىم سۇرادى
«كەكەۋگە قايسىڭ شەشەن؟» دەپ،
ەلىڭ اڭساپ تۇرادى
كوز، قۇلاعىم ەكەن دەپ.
ەتەگىمە جابىستى
ايرىلماستاي بەكەم دەپ.
ويلاپ ات پەن نامىستى،
مۇراتقا سىزبەن جەتەم دەپ.
سۇيتكەن سورلى حالقىڭا
بۇل قىلىعىڭ تازا-اق پا؟

«جىلى-جىلى ءسوز ايتسا،
جىلان ىنىنەن شىعادى.
قاتتى سوزبەن بەت قايتسا،
نادان دىنىنەن شىعادى».
وسىنى ايتقان ەستى بي،
ەسىل ءسوزىن كىم ۇقتى؟!
ەلەۋرەمەي ەسىڭ جي،
ەرەگىستەن نە شىقتى؟!
قايرىلىپ قارا ارتىڭا
مۇنىڭا جۇرت رازى-اق پا؟

نازالانباي نە ايتادى،
سەندەر ءبۇيتىپ تۇرعان سوڭ.
پارتيا شىقپاي قايتەدى،
بەتتى ىزاعا بۇرعان سوڭ.
بار سۇيەنگەن، سەنگەنى
بۇل قىلىقتى قىلعان سوڭ.
تۇزەتەسىڭ سەن نەنى،
ايىرا تارتىپ جۇلعان سوڭ.
قايران ەلىم، قازاعىم،
ەندى ءومىرىڭ از-اق پا؟!

جىلى جۇرەك، ءتاتتى ءتىل
بەرەكەنى بەرەر، ءبىل.
اششى ءسوزدى ءوزىمشىل،
ونەرى ونىڭ قالار تۇل.
قاتەسىن تاپ، جۇمساق ايت،
ىزالانبا، سابىر قىل.
اسقاقتاماي بەرى قايت،
كوپ جەتىمدى كوزىڭە ءىل.
تارتپا اشۋدىڭ ازابىن،
اق جولىڭدى اداقتا.

كەكەپ-سوگىپ كەك الما،
كەلەلى سوزبەن جىعىپ ال.
بەرسە، اشۋدى، تەك الما،
وسىنىمدى ۇعىپ ال.
ىزاقوردىڭ ءىشى تار،
سەن دە قار دا، مەن دە قار،
وسى مىنەز كىمدە بار،
ونى ۇناساڭ، تىعىپ ال.
كوپ جەلىگىپ العان سوڭ،
جول بۇزۋعا سەپ بولار.
بىرەۋ ىزا بولعان سوڭ،
جولداس تابار، كوپ بولار.

گازەت، جۋرنال توقتاسا،
زيانى كوپكە، سەن ەمەس.
قايتەيىن، قويسىن ۇقپاسا،
دەمە جالعىز مەن ەمەس.
دەپ پە ەدى ەشكىم سەندەرگە:
وڭاشاعا شىعىپ ال.
باسىڭ ءۇشىن ەپ قىلىپ،
ەلدى بولمە، ەستىلەر.
اراز بولما دەپ تۇرىپ،
پارتيا سالدى دەستى دەر.

سوگىلۋشى، سوگۋشى،
ءبىزدىڭ ءسوزدى تىڭداڭىز.
ىزالى ۋدى توگۋشى،
شاتتى-بۇتتى قىلماڭىز.
ۇقپاعاندى سىنعا سال،
تابالاما، تاپتاما.
وق اتىلسا، قايتىپ ال،
ۋلى نايزا ساپتاما.
جارالايسىڭ سەن نەگە،
جارالى كىسى البىت قوي.
سەنەمىسىڭ دۇنيەگە،
ىزانىڭ ارتى شالعىرت قوي.
اشۋلى البىت ادامنىڭ
قانجارىن ەپتەپ بۇعىپ ال.

---