1
ءشامىل-اۋ!
حال-جايىمدى بىلسەڭ ەدى،
بىلمەيمىن قايتەرىمدى...
كىم سەنەدى؟
ون جەتىمدە ءوشىرىپ العان وتىم،
قايتەر ەڭ قايتا قارىپ جۇرسە مەنى؟
ءبىر دەرتكە ۇشىرادىم، بۇل كۇندە مەن
قوشتاستىم ساۋىعىممەن، كۇلكىممەنەن.
جۇرەگىم جەرىك بولعان جاعدايى بار
ءبىر پالە جاتىر بىلەم بۇلكىلدەگەن.
ىنتىعىپ ىڭقىلمەنەن، كۇڭكىلمەنەن
جەتكىزىپ ايتۋ قيىن قۇر تىلمەنەن،
بۇگىن ماعان جيىرما كەرەك بوپ ءجۇر،
الدىندا حور قىزىنىڭ ىركىلمەگەن.
بەلگىلى ساعان مەنىڭ ماۋباستىعىم،
سابىرسىز اۋزى كۇيگەن الباستىمىن.
كەسەمدى الدىمەنەن ۇرلەپ الام،
ىسسى شايدى اۋزىما الماس بۇرىن.
ويلاسام، تالاي-تالاي قىر باسىپپىن،
دوسىم دەپ، «دوڭىزبەن» دە مۇڭداسىپپىن
...ءشامىل-اۋ!
قالىڭ دوستان قالعان سەن ەڭ،
قايتەمىن؟
عاشىقپىن مەن،
شىن عاشىقپىن!!!
عاشىقپىن!
عاشىقپىن دەپ بىلدىرمەدىم،
بەلگىلى: بىلدىرگەنىم - بۇلدىرگەنىم.
جارق ەتىپ، جايدىڭ وتى شاشىلعاندا،
جالت ەتىپ، قاراۋعا دا ۇلگىرمەدىم...

2
«دوستاردىڭ» ورتاسىنا ءتۇسىپ قالدىم...
ءشامىل-اۋ!
وسى مەنى ۇشىقتار كىم؟
جەلدەرىنە جەلىگىپ پىسىقتاردىڭ،
كەشە مەن ماحابباتقا ءىشىپ باردىم.
باردىم-داعى وتىردىم قارسى قاراپ،
ول دا وتىر.
ءتۇرى جوق حال سۇراماق.
سۇقتانعان جات كوزدەردەن جاسقاندىم دا،
تايىپ تۇردىم.
قاشانعى ءال شىداماق.
ءتىل قاتىپ، ءتىس جارمادىم، ۇندەمەدىم
بىلمەيمىن بىلگەنىن دە، بىلمەگەنىن.
...مەن دەگەن - ساۋدام بىتكەن ساۋداگەرمىن،
كەرەگىم بولا قويسىن كىمگە مەنىڭ؟!
و، شىركىن!
قايران كۇندەر.
سايران كۇندەر!
قاناتىن باقىت قۇسى جايعان كۇندەر.
جالت بۇرىلىپ، وقىس ءبىر قاراعاندا،
جۇزىڭنەن جۇرەكسىنىپ، تايعان كىمدەر.
سول كۇندەر عوي - جۇرەكتىڭ اڭساعانى،
سوعان شولدەپ، ايىزىم تامسانادى.
وكىنىش پە، بىلمەيمىن، قۋانىش پا؟
وز-وزىنەن جۇرەگىم ءان سالادى.
ءانسىز ءومىر ءومىر مە، قاڭسىماي ما،
وزەگىڭدى ورتەپ دەرت، جانشىماي ما.
ماحابباتقا ارناپ ءبىر ءان شىعارسىن،
ءشامىل-اۋ!
ءشامشى كايدا؟
ءشامشى قايدا؟
شامشىگە ايت،
تاعى دا ءبىر تاڭداندىرسىن،
جىنداندىرسىن جۇرەكتى، جانداندىرسىن!
ماڭگى ولمەس ماحابباتىم ايتا جۇرەر،
ماڭگىلىك ولمەي تۋعىن ءان قالدىرسىن!

3
ماحاببات بۇگىن جانە قارامادى،
قارامادى...
جانىمدى جارالادى.
ءشامىل-اۋ!
بىلەسىڭ بە؟
شىن ماحاببات -
وسىلاي قاراماۋدان جارالادى!
مەيلى، ول قاراماسىن، تۇسىنبەسىن،
وسىلاي اسقاق بولسىن، كىشىرمەسىن.
باستان اۋىپ باراتقان تال تۇسىمە،
تاعدىرىم كولەڭكەسىن تۇسىرمەسىن.
ەسكەرمەسىن، بىلمەسىن،
كەتە بەرسىن.
بۇل فانيدەن الاڭسىز وتە كورسىن
دارمەنسىز مەنىڭ مىلقاۋ ماحابباتىم،
ءسىرا دا، ومىرىممەن وتەلەرسىڭ...

4
ءشامىل-اۋ!
كۇندەر ءوتتى،
ايلار ءوتتى.
الاڭسىز قايران كۇندەر قايدا كەتتى؟
ماحاببات ساۋلەسىنە ۇرىندىم مەن،
ماحاببات ءومىرىمدى ويران ەتتى.
ءقازىر ءتۇن.
كوكتەم ءتۇنى ماۋجىراپ تۇر.
وتىرمىن جازباي، سىزباي قالجىراپ قۇر.
الدىندا تەرەزەمنىڭ - كارى قايىڭ،
كوكتەي الماي بۇتاعى ساۋدىراپ تۇر.
اق نوسەر اڭىراپ كەپ دۇركىن-دۇركىن اشىلار،
كارى قايىڭ كوكتەر ءبىر كۇن.
ماحاببات مەنى، ءسىرا، داۋالار ما،
بەت الىپ بۇرىلماسقا كەتكەن، شىركىن.
كوشەلەردىڭ كوزىنەن قان اتىلىپ
قالا جاتىر،
ءقازىر ءتۇن.
دالا تۇنىق.
ماحابباتتى كۇزەتىپ، كىرشىك ىلمەي،
بۇگىن جانە وتىرمىن تاڭ اتىرىپ.

5
ءشامىل!
اينالدىم جازىلماسقا.
كۇيرەيتۇعىن ءتۇرىم بار، جازىم باسسام.
ءقازىر مەنەن ساۋىق پەن سايران قالعان،
جايىنا جىر دا قالعان جازىلماستان.
ويعا ورەس تاپپاعان، تىلگە - دەرەك،
ويناقى جىرىم مەنىڭ كىمگە كەرەك؟
تۋلايدى تۇتقىندالعان اقتيىندەي،
شىعىرشىقتى اينالىپ شىر كوبەلەك.
جوق، ءشامىل،
مەنىڭ ويىم بولەك ەدى،
باسقا جىر، باسقا عۇمىر كەرەك ەدى...
قۇل بولعام ماحابباتقا، مەندە ەرىك جوق،
ەرىكسىز ءومىر ماعان نە بەرەدى؟!
ماحاببات تۇسىنبەدى، اۋلاقتادى،
ارمانىم كەتتى مەنى الداپ تاعى.
سايا ىزدەپ قۇر بەكەرگە سابىلىپپىن،
تابىنىپنىن ساعىمعا ار جاقتاعى.
...ءقازىر ءتۇن.
سىرتتا نوسەر.
ءساۋىر ايى.
كوكتەگەن الدەقاشان كارى قايىڭ.
سالدەن كەيىن تاعى دا تاڭ اتادى،
تاعى دا...
سارى ۋايىم...
سارى ۋايىم...

6
ءشامىل،
ءشامىل!
شارشادىم، قالجىرادىم.
ەت جۇرەگىم ەزىلدى، قان جىلادى.
جىرىم مەنىڭ - ناۋقاستىڭ ساندىراعى،
قۇنىم مەنىڭ - تازىنىڭ قارعىباۋى.
تەمىر ەمەس، مەن-داعى اداممىن عوي،
اڭنان ەمەس، ادامنان جارالدىم عوي!
ءشامىل-اۋ
تۇڭعيىققا قامالدىم عوي!
قايتەرمىن؟!
قايدا بارىپ جازارمىن بوي؟!
تاعى ءتۇن.
تاعى مەنەن ۇيقى قاشتى.
قايتەمىن قاڭىراعان كۇيكى باستى؟
...الدىمدا مىناۋ ءفاني-تىرجالاڭاش،
شىعارىپ ءتىلىن ماعان، سيقىن اشتى.
ماحاببات مەنەن كەتكەن،
بولەكتە ءجۇر.
مەن دە ءبىر - جاسىن تۇسكەن تەرەك تە ءبىر.
تىرشىلىك ماحابباتتان تارالعان عوي،
ءشامىل-اۋ!
ەندى ماعان كەرەك پە ءومىر؟!

---