ايدىڭ دا كەتكىسى جوق كوك بەتىنەن،
تابانداپ جاتىپ اپتى ەتپەتىنەن.
كۇن تۇنگە تاڭنان حابار ايتىپ ەدى،
جۇلدىزدار ۇركىپ كەتتى بەت-بەتىمەن.
اسىلىپ - اق شولپانعا ءتۇن قۇشاعى،
قالۋعا تاڭمەن بىرگە تىرمىسادى.
جەردەگى ەمەس، كوكتەگى عۇمىرلار دا
قالايدى-اۋ، ءسىرا، ءبارى كۇنگە ۇساۋدى...

---