اقىل دەگەن ولشەۋسiز بiر جارىق نۇر،
سول نۇردى ءتان قامى ءۇشiن جان جۇمساپ ءجۇر.
تاعدىردىڭ قيىن، سىرلى سيقىرىمەن
جان تانگە، اقىل جانعا ماتاۋلى تۇر.

جان تىنىشتىق تاپپايدى ءتان قامىن جەپ،
ءتان بۇزىلسا، تۇراعىم بۇزىلار دەپ،
ىستىق، سۋىق‚ اشتىقتان ساقتاۋ ءۇشiن
زۇلىمدىق پەن ايلانى قىلادى سەپ.

ايۋان – ەتiن، تەرiسiن، ءسۇت پەن كۇشiن،
ارا – بالىن، سۋ – بالىق، جەر – جەمiسiن،
قۇس – دەنەسiن‚ ءجۇنi مەن جۇمىرتقاسىن
ساقتاپ ءجۇر عوي دەيسiز بە ادام ءۇشiن.

ولاردىڭ دا ويى بار ءوسiپ-ونبەك،
كiمگە وڭاي ءومiر ءوتiپ، وتى سونبەك؟
ادامنىڭ تازا اقىلى جاندى قيماي،
امالسىز قياناتقا و دا كونبەك.

ءسويتiپ اقىل بەرە الماي ادال كومەك،
زۇلىمدىقپەن ادامدى ادام جەمەك.
ادال ەڭبەك، اق پەيiل، مەيiرiم جوق –
وسى بولار تازا اقىل ءولدi دەمەك.

سوندىقتان ادام – زالىم، الەمگە جاۋ،
ەبiن تاپسا، قويمايدى ەشكiمدi ساۋ.
جەر بiلسە ادامزاتتىڭ بۇل قىلىعىن
ءۇستiنەن ءبارiن توگiپ تاستار ەدi-اۋ.

ولاي قىلماي، بيلەسە ءبارiن اقىل،
ەش قيانات قىلماسا زورلىق، تاقىل.
تازا ەڭبەكپەن تاعدىردان پايدالانسا،
ادامدى سوندا ادام دەگەن ماقۇل.

---