ەلدىڭ يەسى، جەردىڭ كيەسى بولادى (ءى نۇسقا)
تولە ءبيدىڭ تۋعان جيەنى ەسكەلدى ون التى-ون سەگىز جاسار شاماسىندا وسى ناعاشىسىنىڭ اۋىلىنا بارادى. سول كەزدە «سابالاق» اتالىپ كەتكەن بالاڭ جىگىتتىڭ تۇيە باعىپ جۇرگەن كەزى ەكەن. ءبارى باس قوسىپ وتىرعان ءبىر ساتتە سول سابالاق تولە بيگە قاراپ:
— ۇلى بي، مەنىڭ دە قالماققا قارسى اتتاناتىن كەزىم جەتكەن سياقتى. ماعان باتاڭىزدى بەرىڭىز — دەپتى. سوندا تولە بي:
— بولات كەزدىك قىن تۇبىندە جاتپاسىن بىلگەنمىن. جولىڭ بولسىن، بارا عوي! — دەپ باتاسىن بەرەدى.
كەتىپ بارا جاتقان سابالاقتى ەسكەلدى توقتاتىپ:
— باتىر، مىنالاردى ەسىڭە ۇستا، — دەپ توبەسىندەگى تاقياسىن كوتەرىپ باسىنا ەكى سوعادى، بەلبەۋىن شەشىپ جوعارى كوتەرەدى دە، ءتىلىن شىعارىپ، قولىن بۇلعايدى. سابالاق باسىن يزەپ شىعىپ كەتەدى. جاۋىنا تۇتقيىلدان شاپقان سابالاق جاۋدىڭ بەتىن قايتارعانىمەن، ولاردىڭ بەكىنىسىن الا المايدى. قالىڭ قولدىڭ ەڭسەسى ءتۇسىپ، قايتپاق سىڭاي تانىتادى. سوندا ابىلاي:
— تولە ءبيدىڭ جانىندا وتىرعان بالاڭ جىگىت ماعان اقىل ايتىپ ەدى، سونى ورىنداساق، بۇل قامالدى الىپ قالارمىز، — دەيدى.
— ول قانداي اقىل؟
— «قالماقتىڭ بەكىنىسى مىقتى. ءبىرىنشى رەت الا الماسسىڭ، ەكىنشى رەت شاپ. جاي شاپپا، بەلبەۋىڭدى تۋ عىپ كوتەرىپ، «ابىلايلاپ» شاپ!» دەگەن ەدى. ودان كەيىن اۋزىن اشىپ، ءتىلىن كورسەتكەنى — «بەكىنىس الىنار، ءبىراق تىلىڭە يە بول، ەشكىمگە-تىل تيگىزبە» دەگەنى. قازاق، قالماق اۋەلدە ءبىر تۋىسقان. «ەلدىڭ يەسى، جەردىڭ كيەسى بولادى» دەگەن، اۋزىڭا اباي بول دەپ ەدى.
وسىنى ايتقان سابالاق بەلبەۋىن تۋ ەتىپ «ابىلايلاپ» ات قويادى. قايتا شابۋىلدى كۇتپەگەن قالماق جاعى جەڭىلىس تاۋىپ، قامالدىڭ قاقپاسىن اشادى. سابالاق (ءابىلمانسۇر) وسىدان بىلاي ابىلاي اتانىپ، كەيىن حان سايلانادى، ەسكەلدى بي باس ءۋازىر بولادى...
You Might Also Like
-
ابىلاي حاننىڭ ارىنداپ تۇرعان كەزىندە قاراتال وزەنى بويىنداعى ۇشتوبە دەگەن جەردە قالماقپەن ءبىر قاتتى شايقاس بولىپ، قالماقتىڭ اسا زور دالاڭقور دەگەن باتىرى ورتاعا شىعىپ، «جەكپە-جەك» دەپ ا...
-
سۇتكە، جۇمىرتقا قوسىلعان سورپاعا يلەنگەن قامىر سوزىلىپ، ۇساقتاپ تۋرالادى دا مول ەتىپ ماي قۇيىلىپ، سوعان قالقىتىپ پىسىرىلەدى. مۇنداي باۋىرساقتىڭ ءدامى كامپيتتىڭ دامىندەي بولادى. ۇگىتىلىپ تۇرادى.
