گاۋھارداي كوزى،
بۇلبۇلداي ءسوزى،
جاننان اسقان ءبىر پەرى.
ءجۇزى بار ايداي،
مىنەزى مايداي،
وزگەدەن ارتىق سول جەرى.
دارياداي اقىل مول ەدى،
جان عاشىعىم سول ەدى.

ۇجماقتىڭ حورى،
ىزدەدىم سونى،
تال بويىنىڭ كىرى جوق.
بويى بار سىمداي،
بەلى بار قىنداي،
مۇشەسىنىڭ ءمىنى جوق.
قىز وسىنداي بولار ما،
ونى سوككەن وڭار ما؟

جاۋدىراپ كوزى،
تامشىلاپ ءسوزى،
جىبەكتەي شاشىن تاراسا،
قالمايدى ءحالىڭ،
شىعادى جانىڭ،
قيعاشتاپ كوزبەن قاراسا.
بۇل دۇنيەدە قىز قىزىق،
بوزبالادا وي بۇزىق.

سىناپتاي تولقىپ،
تۇلكىدەي جورتىپ،
كەتەدى كوڭىل ءار جاققا.
قىرانداي قاعىپ،
الماستاي اعىپ،
مۇراتىن تۇگەل الماققا.
ەر تالابى بوس قالماس،
تولقىندى كوڭىل توقتالماس.

شىرايىڭ قاشىپ،
اسىعىپ-ساسىپ،
قىز ءۇشىن تۇندە كەزگەندە،
بار مالدى سالىپ،
شارۋادان قالىپ،
سەرىلەر ۇيدەن بەزگەندە،—
قاراماي ۇيات، ارىنا،
جاندى قيىپ جارىنا.

اقسەلەۋ ءمىنىپ،
قىلاڭنان كيىپ،
قاراعان جانعا كورىنبەي،
ىزدەنىپ جاردى،
پيدا عىپ جاندى،
الىس دەپ اۋىل ەرىنبەي،
ايلالى جولداس قاسقا الىپ،
اڭ كورگەن لاشىن باستانىپ.

اۋىلدى بارلاپ،
اينالا شارلاپ،
بارۋعا تۋرا باتا الماي،
كەزەڭنەن باعىپ،
جۇرەگىڭ قاعىپ،
دالادا شىداپ جاتا الماي،
«بارىپ كەل» – دەپ جولداسقا،–
«ءبىر حابار الساق بولماس پا؟»

سىپ ەتىپ جولداس،
دىبىسى بولماس،
سۇر جىلانداي سۋسىلداپ.
ىلەسپەي كوزىڭ،
اكەلەر ءسوزىن،
تۇرىمتايداي قۋتىڭداپ:
«تىلەپتى تىلەك بەرسىن»— دەپ،
«ەر بولسا، ۇيگە كەلسىن»—دەپ.

بولدى دەپ قيىن،
جەڭىلدەپ كيىم،
شىر اينالىپ ۇرشىقتاي؛
ەپپەنەن بارىپ،
ىنتاسىن سالىپ،
تىشقان كورگەن مىسىقتاي.
كىرگەندە بارىپ ەسىكتەن،
بولماسا جاپسار، تەسىكتەن.

بوز ۇيگە كىرىپ،
بۋىنىڭ قۇرىپ،
جارىڭنىڭ بارساڭ قاسىنا،
سيپالاپ ءجۇرىپ،
توسەگىن ءبىلىپ،
تيگەندە قولىڭ باسىنا،
اقىلىڭ كەتىپ، جان قالار،
عاشىعىڭ سوندا اڭعارار.

قولىنان تارتىپ،
بىلەگىن ارتىپ،
اق تاماقتان ءشوپ ەتىپ،
تال بويىڭ ەرىپ،
ءتىلىڭدى بەرىپ،
سۇلدەرىڭ قالار ەس كەتىپ.
اح، دۇنيە، دۇنيە!
سوندا اقىلعا كىم يە؟!

ەسىڭدى جيىپ،
يىسكەلەپ ءسۇيىپ،
وعان دا كوڭىلىڭ باسىلماي،
تىلەكتى الىپ،
توياتىڭ قانىپ،
قۇيىلىپ تۇسكەن لاشىنداي،
ارمانىڭ ءبىتىپ جىمىڭداپ،
توسىندە جاتساڭ تىنىمداپ.

تاڭ كەلسە قۋىپ،
بوي كەتەر سۋىپ،
ەندى قاشان كەلەم دەپ.
«ال، جارىم، قوش»—دەپ،
«پالەن كۇنى توس»— دەپ،
«تەز كەلمەسەڭ، ولەم»—دەپ،
بولمادى دەپ تاڭ ۇزاق،
سول بولار قايعىڭ جالعىز-اق.

قىسىلىپ تاڭنان
اعارىپ قالعان،
جاتۋعا بولماس جايلانىپ،
قوش ايتىپ جارعا،
امالىڭ بار ما؟
قايتۋعا ەندى اينالىپ،
جاتايىن دەسەڭ تاڭ قيىن،
تاستايىن دەسەڭ جار قيىن.

بوز ۇيدەن شىعىپ،
ءدوڭ اسىپ، بۇعىپ،
ەرتىپ الىپ جارىڭدى،
شىعارىپ سالىپ،
اۋلاققا بارىپ،
اسىققا ايتىپ زارىڭدى،
كەتەسىڭ تاڭنان تۇرا الماي،
جارىققا حايلا قىلا الماي.

شىققان سوڭ بەلگە،
كوز سالساڭ ەلگە:
قاراپ تۇر ءالى جارىڭىز،
جولداسقا ايتىپ،
ات باسىن تارتىپ،
جۇگىرتىپ قايتا بارىڭىز،
ءبىر ءسۇيىپ الىپ تاماقتان،
اساسىڭ ازار قاباقتان.

---