مەنىڭ ءومىر داستانىمنان...
ءومىر داستانى
مەكتەپ كۇلكى. مەكتەپ وقۋ. مەكتەپ توي،
مەكتەپ تالاي قىزىقتارعا تولى عوي.
ون جىل وقىپ بۇل ومىردە جۇرسەمدە،
قىزىعىنا باتا الماي ءجۇرمىن عوي.
ۇستاز مەيىرىم. ۇستاز عاجاپ. ۇستاز زاڭ،
ۇستازداردى سىيلايىق ءبىز ءارقاشان.
ۇستازدارعا ەركەلەپ ءبىز ءارقاشان،
جۇرەمىز عو تومپان ەتىپ ارتىنان.
شاكىرت بالا. شاكىرت بەينە. شاكىرت شات،
شاكىرتتەرى ۇستازدارعا باس ۇراد.
ۇستازدارىن سىيلاپ وتكەن وقۋشى،
ۇستازدارىم «كەرەمەت»،- دەپ جار سالاد.
«ەلىمنىڭ تاۋەلسىزدىك تۇعىرى!»
ۋا، اعايىن، اعايىن!
بارشاڭدى مەن جينايىن.
بەرەكەلى جەرىمە،
مەرەكەلى ەلىمە،
تۋ تىگىلدى ءدال بۇگىن،
ەل وردامنىڭ كوگىندە.
«تاۋەلسىزدىك كۇنى»،-دەپ،
جينالدى بۇل اعايىن.
حالقىمىزدا قۋانىپ،
شىرقايدى ءانۇرانىڭ.
تاۋەلسىزدىك كۇنىندە،
تالاي جۇلدىز جاعىلعان.
ەلىمىزدىڭ كوگىندە،
كوك تۋىمىز قالىقتاپ،
باسىمىزعا ب ا ق قونعان.
مەرەكەنمەن قۇت، ەلىم!
شارىقتاي بەر جايناشى.
ءوزىن جايلى ءار ەلدە،
بۇلبۇلداي ءان سايراشى!
«قازاعىم!»
اسىل جەرىم – قازاقستان، بايتاق ەلىم،
جۇرەگىندە ورنالاسقان بايتەرەگىم.
بايتەرەگىم استانانىڭ ءدال وزىندە،
سول استانا وتانىمنىڭ جۇرەگىندە.
قازاقىمنىڭ بار بايلىعى بىرلىگى عوي،
سول بايتەرەك – ەلىمنىڭ تىرلىگى عوي.
قازاقتىڭ قاستەرلىسى – وتان دەگەن،
وتاندى ءسۇيۋ ءار ادامنىڭ پارىزى عوي.
عارىش تاريحىنان
ءساۋىردىڭ ون ەكىسى، ۇلى ءبىر توي،
ءار جان وعاندا قۋاندى عوي.
كەزىندە وسى كەزدە الىسقا،
ەڭ العاش ادام ۇشتى عارىشقا.
وعاندا بولىپتى عوي جارتى عاسىر،
ۇشتى عوي وسى كۇنى عارىشقا،
گاگارين ەسىمدى جاس مىرزا.
ۇششسادا ءبىر رەت قانا ول عارىشقا،
بودى عوي ول تانىمال بار الىسقا.
سول كەزدە بارشاعا تانىمال كسرو-نىڭ،
ءبىر جاساپ قالعانى راس ەمەس پا؟!
گاگارين ۇشتى ەمەس پە بايقونىردان؟!
قازىرگى قازاعىمنىڭ سىر – ويىنان.
قانشا جىل وتسەداعى ودان بەرى،
ءالى دە ءبىز ماقتانبىز سول ادامنان.
گاگاريننىڭ جولىن قۋعان جانداردان،
قازاعىمدا ەكى اتام بار – قاھارمان.
توقتار مەن تالعات اتالارىم،
باعىندىردى عارىشتىڭ تۇعىرلارىن.
باعىندىردى جارقىراعان ايدىدا،
قازاعىمنىڭ جۇرەگىنىڭ ءدۇرسىلىن.
ءومىردىڭ زاڭدارى قيىن ەكەن،
ۋاقىت زۋلاپ قايدا بارادى ەكەن.
كەزىندە بار عارىشتى باعىندىرعان،
اتالارىم قارتايىپ بارادى ەكەن.
شاكىرتتەرىن جيىپ الىپ اتالارىم،
ءجۇر ەمەس پە؟!
عارىشتىڭ ۇيرەتىپ قىر – سىرلارىن.
بولاشاق عارىشكەرلەر بار ىنتامەن،
مەڭگەرسە ەكەن عارىش سىرلارىن.
ال سوسىن ءدال وسى شاكىرتتەر،
بولسا ەكەندەيمىن قاھارمان عارىشكەر.
عارىش كۇنىن قۇتتى بولسىن، اعايىن!
باسىنداعى باعىن جانسىن ءاردايىم.
مەن سەكىلدى جاس ورەندەرى ەلىمنىڭ،
ساقتاسا ەكەن بىرلىگىن جەرىمنىڭ.
مەكتەپ كۇلكى. مەكتەپ وقۋ. مەكتەپ توي،
مەكتەپ تالاي قىزىقتارعا تولى عوي.
ون جىل وقىپ بۇل ومىردە جۇرسەمدە،
قىزىعىنا باتا الماي ءجۇرمىن عوي.
ۇستاز مەيىرىم. ۇستاز عاجاپ. ۇستاز زاڭ،
ۇستازداردى سىيلايىق ءبىز ءارقاشان.
ۇستازدارعا ەركەلەپ ءبىز ءارقاشان،
جۇرەمىز عو تومپان ەتىپ ارتىنان.
شاكىرت بالا. شاكىرت بەينە. شاكىرت شات،
شاكىرتتەرى ۇستازدارعا باس ۇراد.
ۇستازدارىن سىيلاپ وتكەن وقۋشى،
ۇستازدارىم «كەرەمەت»،- دەپ جار سالاد.
«ەلىمنىڭ تاۋەلسىزدىك تۇعىرى!»
ۋا، اعايىن، اعايىن!
بارشاڭدى مەن جينايىن.
بەرەكەلى جەرىمە،
مەرەكەلى ەلىمە،
تۋ تىگىلدى ءدال بۇگىن،
ەل وردامنىڭ كوگىندە.
«تاۋەلسىزدىك كۇنى»،-دەپ،
جينالدى بۇل اعايىن.
حالقىمىزدا قۋانىپ،
شىرقايدى ءانۇرانىڭ.
تاۋەلسىزدىك كۇنىندە،
تالاي جۇلدىز جاعىلعان.
ەلىمىزدىڭ كوگىندە،
كوك تۋىمىز قالىقتاپ،
باسىمىزعا ب ا ق قونعان.
مەرەكەنمەن قۇت، ەلىم!
شارىقتاي بەر جايناشى.
ءوزىن جايلى ءار ەلدە،
بۇلبۇلداي ءان سايراشى!
«قازاعىم!»
اسىل جەرىم – قازاقستان، بايتاق ەلىم،
جۇرەگىندە ورنالاسقان بايتەرەگىم.
بايتەرەگىم استانانىڭ ءدال وزىندە،
سول استانا وتانىمنىڭ جۇرەگىندە.
قازاقىمنىڭ بار بايلىعى بىرلىگى عوي،
سول بايتەرەك – ەلىمنىڭ تىرلىگى عوي.
قازاقتىڭ قاستەرلىسى – وتان دەگەن،
وتاندى ءسۇيۋ ءار ادامنىڭ پارىزى عوي.
عارىش تاريحىنان
ءساۋىردىڭ ون ەكىسى، ۇلى ءبىر توي،
ءار جان وعاندا قۋاندى عوي.
كەزىندە وسى كەزدە الىسقا،
ەڭ العاش ادام ۇشتى عارىشقا.
وعاندا بولىپتى عوي جارتى عاسىر،
ۇشتى عوي وسى كۇنى عارىشقا،
گاگارين ەسىمدى جاس مىرزا.
ۇششسادا ءبىر رەت قانا ول عارىشقا،
بودى عوي ول تانىمال بار الىسقا.
سول كەزدە بارشاعا تانىمال كسرو-نىڭ،
ءبىر جاساپ قالعانى راس ەمەس پا؟!
گاگارين ۇشتى ەمەس پە بايقونىردان؟!
قازىرگى قازاعىمنىڭ سىر – ويىنان.
قانشا جىل وتسەداعى ودان بەرى،
ءالى دە ءبىز ماقتانبىز سول ادامنان.
گاگاريننىڭ جولىن قۋعان جانداردان،
قازاعىمدا ەكى اتام بار – قاھارمان.
توقتار مەن تالعات اتالارىم،
باعىندىردى عارىشتىڭ تۇعىرلارىن.
باعىندىردى جارقىراعان ايدىدا،
قازاعىمنىڭ جۇرەگىنىڭ ءدۇرسىلىن.
ءومىردىڭ زاڭدارى قيىن ەكەن،
ۋاقىت زۋلاپ قايدا بارادى ەكەن.
كەزىندە بار عارىشتى باعىندىرعان،
اتالارىم قارتايىپ بارادى ەكەن.
شاكىرتتەرىن جيىپ الىپ اتالارىم،
ءجۇر ەمەس پە؟!
عارىشتىڭ ۇيرەتىپ قىر – سىرلارىن.
بولاشاق عارىشكەرلەر بار ىنتامەن،
مەڭگەرسە ەكەن عارىش سىرلارىن.
ال سوسىن ءدال وسى شاكىرتتەر،
بولسا ەكەندەيمىن قاھارمان عارىشكەر.
عارىش كۇنىن قۇتتى بولسىن، اعايىن!
باسىنداعى باعىن جانسىن ءاردايىم.
مەن سەكىلدى جاس ورەندەرى ەلىمنىڭ،
ساقتاسا ەكەن بىرلىگىن جەرىمنىڭ.
You Might Also Like
-
جازۋشى، دراماتۋرگ، پۋبليسيست، ادەبيەت-سىنشىسى، اۋدارماشى، قوعام قايراتكەرى، سسسر جانە قازاقستان مەملەكەتتىك سىيلىقتارىنىڭ لاۋرەاتى، قازاقستاننىڭ حالىق جازۋشىسى.
