- 28 قار. 2022 00:00
- 263
قازاقستان – تۇعىرى بيىك بايراعىم
سوناۋ زاماننان اتا-بابامىزدىڭ بىلەكتىڭ كۇشىمەن، نايزانىن ۇشىمەن بىزگە بايلىق ەتىپ قالدىرعان قازىناسى، كەڭ بايتاق جەرىمىز، تاۋەلسىز ەلىمىز – قازاقستان. باسقا ەلدەرگە ساياحاتتاۋدى، ارالاۋدى قالايمىز، ءبىراق ءبىراز ۋاقىتتان سوڭ ءبارىبىر ساعىنامىز. «اركىمنىڭ ءوز ەلى - مىسىر شاھارى» دەگەن ماقال-ماتەلدى بوسقا ايتپاعان. بۇل راسىندا دۇرىس قامتىلماعان وي. كوگىلدىر ەكراننان كورگەن حابارلارىمدا قازاق جەرىنەن كەتىپ، باسقا ەلدە ءوزىنىڭ جەكە بيزنەسى بولىپ، داۋلەتتى تۇرىپ جاتقان تۇلعالاردىڭ ءوزىنىڭ اتا-باباسى جاتقان جۇرتىنا باس يگەندە ولاردىڭ كوزدەرىندە ايرىقشا ۇشقىن، ماحابباتتى كورۋگە ەتەدى. سوعان قاراپ مەن قاراپايىم عۇمىر ءسۇرىپ جاتسام دا وتباسىممەن، تۋعان جەرىمدە وقىپ، ءوز جەرىمدە جۇرگەنىمە قاتتى قۋانامىن.
مەنىڭ وتانىم — قازاقستان. مەن وتانىمدى سۇيەمىن. قازاقستان — مەن ءۇشىن دە، مەنىڭ اتا — بابالارىم ءارقاشان وتە كيەلى ەلدى مەكەن بولىپ كەلگەن جانە سولاي قالادى. وسى ەلدە ومىرگە كەلىپ، تەر توگۋ ەتىپ، ءبىلىم قابىلداپ كەلەمىز سونىمەن قاتار قازاق تىلىندە سويلەۋدى، قازاق جۇرتىنىڭ سالت — ءداستۇرىن ءبىلۋ مىندەتىمىز دەپ سانايمىن. مەنىڭ ەلىمە دەگەن ماحابباتىم جۇرەگىمنىڭ تۇپكىرىندە جاتىر. وتانعا دەگەن اق جۇرەك ماحاباتتى، قانداي زاڭ، قانداي قۇبىلىسى بولسىن وشىرە المايدى. قازىرگى كۇنى قازاقستان بەرەكە ورداسىنا شارىقتاپ وتىر. ءاربىر ازامات قالاعان ەڭبەگىن ىستەۋگە، وقۋعا، دەمالۋعا ەرىكتى. «قۇس ۇياسىز بولمايدى، كىسى وتانسىز بولمايدى»، - دەيدى قازاعىم، ال مەنىڭ وتانىم سوناۋ كاسپييدەن باستالىپ التاي تاۋلارىنا دەيىن سوزىلىپ جاتقان قاسيەتتى ولكە. قازاقستان تاۋەلسىزدىك جولىندا نە كورمەدى دەسەڭشى ؟! ەلىمىزدىڭ باسىنان ازاپ تا، اشارشىلىق تا، سۇم سوعىس تا ءوتتى. قازاقستاننىڭ تاۋەلسىزدىگىن اڭساعان، ماڭگىلىك جارىققا تىرىسقان قايرات، ءلاززات، ەربول سياقتى اعا — اپالارىمىز ۇلتتى ءۇشىن ولىمگە باستارىن تىكتى. بىزدەردە ابىلايدىڭ ساياساتكەرلىگى، قابانبايدىڭ ەرلىگى، قازىبەكتەردىڭ بيلىكتەرى، جيرەنشەشەلەردىڭ شەشەندىگى، اباي — ماحامبەتتەردىڭ دانالىعى بار. وعان قوسا، اتا-بابالار مۇرا ەتىپ قالدىرعان اسىل — بايلىق جەرىمىز بار. ءبىزدىڭ جەرىمىزدە كەڭ، قاسيەتى عانا ەمەس، قازبا بايلىعىمەن جەر ءجۇزىنىڭ الدىڭعى كوشىن باستاۋدا. استى كەنگە، تالاي ءدۇلدىل ادامداردى عۇمىرعا اكەلگەن كەندى ولكەدە تۋىلعانىما باقىتتىمىن. سول بايلىقتى بىزدەر يگەرىپ، يەمدەنەمىز، ىلگەرى باسىپ داميمىز.
مەن كانداي ماماندىق قالاپ، تاڭداۋىمدى جاساسام دا، قۇستاي ءزاۋلىم ۇشىپ، تاۋعا ورلەپ شىقسامدا ەلىمە قۇشاعىمدى جايىپ جۇرەمىن. مەن — ەگەمەندى ەلىمنىڭ ەرتەڭىمىن «سەن دە جالعىز كىرپىش ومىرگە، كەتىگىن تاپ تا، بار قالان»، — دەپ اباي اتامىز ايتقانداي، وتانىمنىڭ كەلەشەگى ءۇشىن ءوز ۇلەسىمدى قوسۋعا ارەكەت جاسايمىن. ءبىز جاستار قازاقستاننىڭ كەلەشەگىمىز، تۋىپ وسكەن جەرىمىزدى، جەرىمىزدى وپ — وڭاي بەرە سالمايمىز. ەلىمىز ءۇشىن بارلىق قيىندىققا ءتوزىپ بەرۋگە دايارمىز.
گرۋپپا: 108 ك - حيميا جانە حيميالىق تەحنولوگيا فاكۋلتەتى
جاندارعالي ەركەتان
اعا وقىتۋشى: قايراقبايەۆا گ. س جەتەكشىلىگىمەن