InfoHub Logo

Қанатын еркін қақпаған журналист...
Автор: Ораз Бердалы Ғабитұлы

Ол да бала кезінде теледидардан дикторларды көріп, сөздің құдіретіне сенді. Газет парақтап отырып, “бір күні мен де жазамын” деді. Арманы асқақ еді – шындықты жазу, әділетті айту, халықтың үнін жеткізу. Бірақ ол ойлаған журналистика – мүлде басқа, ал өмірде күткен журналистика – басқа әлем боп шықты.

Қоғамда “журналист – төртінші билік” дейді. Ал шындықта ол – төрт жаққа тартылған, тар шеңберде тіршілік етіп жүрген маман. Қанат бар, бірақ самғауға мүмкіндік жоқ. Еркіндік жайлы жазса – цензура күтіп тұрады. Әкім туралы ақиқат айтса – ар-намыс туралы сотқа сүйрейді. Қарапайым халықтың көз жасын жеткізсе – “керексіз мәселе қозғадың” дейді. Осындайда журналист кім үшін жұмыс істейді – халық үшін бе, әлде қорқып отырған редактор үшін бе?

Ол – қанатын қаққысы келетін құс сияқты. Жазғысы келеді, бірақ тақырып шектелген. Көргісі келеді, бірақ шекара сызылған. Сезеді – қоғамда әділетсіздік көп, бірақ соны жазуға келгенде қорқыныш пен қысым алдымен қарсы шығады. Ол үнсіз қалса – ішкі жанайқайы тұншығады. Айтқысы келсе – сыртқы шектеу тұсау болады.

Журналист – тек ақпарат таратушы емес, ол – ар мен сенімнің иесі. Бірақ бұл жол – даңғыл емес. Бұл жол – қауіп пен күмәнге толы. Қоғам оны жиі түсінбейді. Билік одан жиі қорқады. Редакция оны жиі тежейді. Ал ішіндегі от – әлі сөне қоймаған...

Қанатын толық қақпаған журналист – жүрегі еркіндікті аңсаған адам. Ол самғай алмай жатса, бұл оның әлсіздігінен емес, жүйенің тым төмен төбесінен. Бірақ бір сәт келеді:
Жел соғады.
Көк ашылады.
Сонда ол да қалықтайды.
Қанаттың не үшін берілгенін ұмытпай.