- 14 جەل. 2019 00:00
- 282
بۇلبۇل (I نۇسقا)
ايگىلى كۇيشى ساعىرباي ۇلى قۇرمانعازى ءبىر داۋدىڭ سالدارىنان ءىستى بولىپ، سول كەزدەگى بوكەي ورداسىنىڭ اكىم سۇلتانى شىعاي ۇلى داۋلەتكەرەيدىڭ الدىنا كەلىپتى دەيدى. قۇرمانعازىنىڭ كۇيشىلىك داڭقىنا داۋلەتكەرەي سىرتىنان قانىق ەكەن، ىقىلاسپەن قارسى الادى. اۋىل-ەلدىڭ اماندىعى سۇرالىپ، سىي-قۇرمەت كورسەتىلگەن سوڭ، قۇرمانعازى كەلگەن شارۋاسىن ايتادى. سوندا داۋلەتكەرەي: «قۇرمان اعا، ءبىر عانا بازىنا شارتىم بار. تەرىس داۋ بولسا دا پايداسىن سىزگە شەشەيىن، تەك بىر-بىرىمىزگە ايتار ءسوزىمىزدى كۇيمەن جەتكىزىپ كورسەك قايتەدى»، — دەپ، اشىق شىرايمەن كۇتپەگەن قولقا سالادى.
قۇرمانعازى ءۇشىن كوكىرەگىن كەرنەپ كەلگەن مۇڭ-سىرىن كۇيمەن جەتكىزۋ جەڭىل. سوندىقتان دا، ىركىلمەستەن كەلىسىم بەرەدى.
داۋلەتكەرەي: «ولاي بولسا، ءسىز قوناقسىز عوي، كۇيدى مەن باستايىن»، — دەپ، ءبىر كۇي تارتادى. بىردەن سەرگەك باستالعان كۇي قۇرمانعازىنىڭ جۇرەگىن باۋراپ، ءىش-باۋىرىنا ەنىپ، بۋىن-بۋىنىنا تۇسكەندەي جانىنا جاعادى. كۇي بىتكەندە قۇرمانعازى: «اپىراي، مىناۋىڭ بۇرىن ەستىمەگەن تاماشا كۇي ەكەن، بۇل نە كۇي؟» — دەپ سۇرايدى. داۋلەتكەرەي بولسا ءسال جىميىپ الىپ، «ءبىز كۇي تىلىمەن سويلەسۋگە توقتادىق ەمەس پە، ەگەر كۇيىم شىنىمەن- اق سىزگە ۇناسا، وندا مۇنىڭ اتى «بۇلبۇل» بولسىن»، — دەيدى.
سوندا قۇرمانعازى دا دومبىراعا قول سوزىپ، از-كەم تولعانىستان كەيىن ءبىر كۇيدى باستاي جونەلەدى. الگىندە عانا جۇرەگىن شارپىعان ىستىق سەزىمدى وكشەلەي قۋىپ، ءىزىن سۋىتقىسى كەلمەگەندەي دومبىرانى لەكىتە قاعادى. تىڭ سارىن قات-قاتىمەن ءتۇسىپ، قىراننىڭ قاۋىرسىنىنداي جىمداسىپ، مۇدىرمەي توگىلەدى. ءبىر مەزگىلدە دومبىرا ساعاعىن قاقتاي ساۋىپ، تاڭدايى تاقىلداپ، ءولىپ-وشىپ، الدەنەنى قادالىپ ايتقانداي بولادى دا، ىلە كەرى سەرپىلىپ، ساباسىنا تۇسكەندەي، سىبىرلاپ-سىڭقىلداپ بارىپ تىنادى.
داۋلەتكەرەي دە اسەرىن جاسىرا المايدى: «تاماشا ەكەن، بۇل نە كۇي؟!» — دەپ سۇرايدى. ەندى قۇرمانعازى جىميا كۇلىپ ءتىل قاتادى: «ءتىلدىڭ ەمەس، كۇيدىڭ ايتقىشىن بۇلبۇلعا تەڭەگەن ءوزىڭ ەمەس پە، مەنىڭ كۇيىمنىڭ دە اتى «بۇلبۇل»، — دەيدى.