- 12 قار. 2019 00:00
- 246
جۇمساعىش كەلىنشەك
باياعىدا بىرەۋدىڭ كەلىنى ءارى جالقاۋ، ءارى ادەپسىز ەكەن. ءوزى وتىرىپ، مىنانى اپارىپ قويشى، انانى الىپ كەلشى دەپ، كەز كەلگەن كىسىنى جۇمساي بەرەدى.
اتاسى كەلىن مەنى دە جۇمسار ما ەكەن، سىناپ كورەيىنشى دەپ ويلايدى. ءبىر كۇنى كەلىنى ۇيدە تارى قۋىرىپ وتىرعاندا، سىرتتان جوتەلىپ، دىبىس بەرىپ كەلە جاتادى.
كەلىنى سىرتىنا اينالىپ قاراۋعا دا ەرىنىپ:
— ءاي، كەلە جاتقان قايسىڭ؟ كىم دە بولساڭ، دالاداعى كەلى مەن كەلساپتى الا كەلشى! — دەپتى.
اتاسى كەلىنىم ءبىر ۇيالسىن دەپ ۇيگە كەلى، كەلساپتى الا كىرەدى. جۇمساعان كىسى اتاسى ەكەنىن كورگەندە، كەلىنى شىنىندا ساسىپ قالادى:
— ويباي، بەتىم-اۋ! اتام ەكەنسىز عوي! ورنىنا اپارىپ قويا قويىڭىز، ءوزىم بارىپ الام، — دەپتى.