- 14 ءشىل. 2015 00:00
- 427
ءجۇزىم جەگىسى كەلگەن قاسقىر
ءبىر تۇلكى جۇزىمگە لىقا تويىپ، باۋدان شىعىپ كەلە جاتادى. ونى كورگەن قاسقىر:
— ءجۇزىمدى قايدان جەدىڭ؟ ايتشى، مەن دە جەيىن. ايتپاساڭ، ءوزىڭدى جايراتامىن! – دەيدى اقىرىپ.
— ويباي، قاسەكە، قۇلدىق، – دەيدى تۇلكى جىلماڭداپ. — سەنەن نەسىن جاسىرايىن، اناۋ باۋدىڭ ىشىندە سىقاسىپ تۇر. ءجۇرىڭىز، ەرتىپ الىپ بارايىن.
تۇلكى سونى ايتادى دا قاسقىردى ەرتىپ اپارىپ، وزىنە ۇيرەنشىكتى تەسىكتەن باۋعا كىرگىزىپ جىبەرەدى.
قاسقىر تاڭسىق بولعان جۇزىمىنە ابدەن تويىپ، باۋدان قايتا شىعايىن دەسە، الگى تەسىكتەن وتە الماي، كەپتەلىپ قالادى.
مۇنى كورگەن تۇلكى:
— قاسەكە، تىم كورسەقىزار ەكەنسىڭ. ارتىن ويلاماعانعا سول كەرەك، – دەپ جۇرە بەرىپتى.
باۋعا سۋ سالىپ جۇرگەن ادام تەسىكتە كەپتەلىپ جاتقان قاسقىردى سوعىپ الىپتى.