كوڭىلدى كەش
الماتى كوكتەمىنىڭ تاماشا ءبىر سالقىن كەشى. ءازىمباي تروتۋاردى بويلاپ، ويعا قالىپ كەلەدى بۇگىنگى كەشتى قالاي وتكىزسەم ەكەن؟
كەنەت ونىڭ بەت الدىنداعى بيىك ءۇيدىڭ جانىندا ەلەكتر ساۋلەسىمەن قىزىلدى-جاسىلدى بولىپ قۇبىلا جازىلعان «رەستوران» دەگەن ءسوز جارق ەتە قالدى. ءازىمبايدىڭ بۇل ونشالىق جەك كورمەيتىن ورنى. مم... دەپ ول مايداندا جارقىشاق ءتيىپ، كەمتار بولىپ قالعان بۇجىر الاقانىمەن مۇرتىن ۋقالادى. ءجۇرىسى دە باياۋلاپ، باتپاق كەشىپ كەلە جاتقان ادامشا ءىلبىدى دە قالدى. وي ۇستىنە وي كەلدى.كىرسە جامان بولماس ەدى. كەشتى كوڭىلدى وتكىزىپ، شالقىپ قايتۋعا بولۋشى ەدى. ءبىراق جوق جومارتتىڭ قولىن بايلايدى. كومانديروۆكانىڭ اقشاسى ادامدى جارىتا ما؟ قالاعا بۇرىن كەلىپ جۇرگەندە ءازىمبايدىڭ وزىندىك تاعى دا بىردەڭەلەرى بولۋشى ەدى. بۇل جولى ونىڭ رەتى كەلمەدى.
ءازىمباي مۇندا ءالى دە ءۇش – ءتورت كۇن بولادى. ءار كۇنى ءۇش مەزگىلدەن تاماق ءىشۋى، قوناق ۇيگە تولەۋى. سودان سوڭ اۆتوبۋستىڭ جول اقىسىن تولەپ ن. اۋدانىنداعى ۇيگە جەتۋى كەرەك. قالاداعى بار اقشا سوندىق قالا. قوي بولمايدى.
ءازىمباي توقىراۋدان شىعىپ، اياعىن تەزدەتىڭكىرەپ باستى. رەستوراننىڭ ەسىگىنە جالتاقتاي قاراعانمەن بۇرىلمادى. قاتار – قاتار كوپ تەرەزە بۇلار دا رەستوراندىكى. ادام ازداۋ سەكىلدى. سىرا سالعان بوتەلكەلەر، گرافيندەر كوزىنە شالىنعاندا، ءازىمباي تاعى دا قوبالجىدى.الماتىعا ايىنا دا جىلىنا دا ءبىر كەلگەندە، تىم قۇرىسا ءبىر رەت سىراعا تويىپ قايتپاۋ دەگەن... ءازىمباي تاعى دا ءىلبىپ، كوڭىلىندە ەسەپ جۇرگىزە باستادى: كەشكى تاماقتى ءبارىبىر ءىشۋىم كەرەك. سونىڭ ورنىنا ەكى-ۇش بوتەلكە سىرا السام. جارايدى، ارزانداۋ ءبىر تاماق جانە الايىن. پالەندەي قىمباتقا تۇسپەيدى. ونىڭ ەسەسىنە رەستوراندا بولىپ، مۋزيكا تىڭداپ ۋاقىت وتكىزىپ قايتام.
كىر، كىرمە دەگەن ەكى ويدىڭ ءبىرىنشىسى ەڭسەرىپ اكەتتى. ءازىمباي بۇرىلىپ، قايتادان كەيىن قاراي ءجۇردى. ەكىنشى كەرەعار ويدىڭ دا جاعى سەمەر ەمەس. «كىرمە! كىرمە! كىرمە!» دەيدى. كىرگەن سوڭ سەنىڭ جايىڭ بەلگىلى عوي دەيدى. «جوق، الگى ەسەبىم ەسەپ، ءبىر گرامم دا تاتپايمىن» — دەپ، ءازىمباي وزىنە ءوزى انت بەرگەندەي بولدى دا، رەستورانعا كىردى.
ادام شىنىندا دا از ەكەن. ورتاداعى ستولداردىڭ ءبىرسىپىراسى بوس. قايدا وتىرسام ەكەن دەپ، ءازىمباي ەسىك الدىندا بوگەلىپ قالدى. جىلتىراعان كىشكەنتاي قوڭىر كوزدەرى زالدىڭ ءىشىن ايقىش-ۇيقىش كەزىپ ءجۇر. قانداي ادامدار وتىرعانىن دا ول بايقاپ ۇلگەردى. ايەل زاتى سيرەكتەۋ. ىرگەگە جاناي قويىلعان ستولداردىڭ ورتا تۇستاعى بىرەۋىندە اۋزى-باسىن بوياعان، شاشىن باسىنا وراپ - وراپ تاستاعان سۇلۋ سارى قىز قازديىپ ءبىر ستولدا جالعىز وتىر. وبالى نەشىك، بوياۋسىز دا اپ-ادەمى تۇلعا - ءتۇرى بار. شىركىن دۇنيە-اي، ءازىمبايجاننىڭ قىز-كەلىنشەكتى شىرق ۇيىرگەن دە كەزدەرى بولىپ ەدى-اۋ. ول اسىرەسە سوعىستان كەيىنگى ۋاقىت. ءازىمباي ماسلوپرومدا قويما ۇستايتىن. تابىستى، شىلقىعان مايلى ورىن ەدى. ءازىمباي گارمون تارتىپ، كوركەمونەر ۇيىرمەسىنە قاتىساتىن. بويداق جاس، وجەت ءازىمبايجان سول تۇستا مىقتاپ ءبىر داۋىرلەپ ەدى-اۋ!..
ءقازىر ەندى ول كۇي، ول كىزمەت جوق. سامايدى قىراۋ شالىپ، بەتكە ءاجىم ءتۇستى. مىنەز-قۇلىق شاۋ تارتتى. اياققا ورالعى بولاتىن ايەل، بالا-شاعا بار. رايونو ينسپەكتورى دەگەن قازىرگى كىزمەتى اتى دارداي بولعانمەن باياعى قويما ۇستايتىن قىزمەتتىڭ ساداعاسى كەتسىن.
دەگەنمەن جىلاندى ءۇش كەسسە دە كەسىرتكەلىك قاۋقارى بار دەمەي مە؟ ءازىمباي ءالى دە بولسا ءوزىن ءسونىپ، شوگىپ قالدىمنان اۋلاق سانايدى. جامباسىنا كەپ قالسا، ءبىر قارمانارلىق شاما دا، جۇرەك تە بار. ءبىر كەزدە قۇيىنداي بورايتۇعىن جاستىق وتى تامىزىعى تابىلسا ءالى دە قىزۋسىز ەمەس.
مىنا وتىرعان ناركەس كوز ءازىمبايعا قادالىپ قاراي بەردى. ءدال ءبىر تانيتىن ادامداي نەگە بەرى كەلمەيسىڭ نەگە امانداسپايسىڭ دەپ قارايتىن ءتارىزدى. ءازىمباي ەپتەپ ىڭعايسىزدانعانداي دا بولدى. ءجۇر، ءجۇر دەپ، اياقتارى ەرىكسىزدەن سولاي قاراي جەتەلەيدى. ءازىمباي ىلگەرىرەك ءجۇرىپ جانە توقتادى. مۇمكىن بۇنىڭ جىگىتى بار شىعار. وسىنداي ادەمى قىز ەكى كەشتىڭ اراسىندا رەستورانعا جالعىز كەلىپ وتىراتىن با ەدى؟»
قىز بۇنىڭ ويىن ءبىلىپ، كوزقاراسىمەن «جوق، جالعىزبىن. كەل، كەلە بەر»، دەگەندەي بولادى. كىرپىكتەرى سىم تەمىردەي قاداپ - قاداپ قويعان ءتارىزدى. كوكپەڭبەك تۇزداي كوزى تەسىپ بارادى.
— بiز قىرعاۋىل، ءبىز تۇيعىن.
توياتتاي بەر، كەل دە الىپ، — دەپ، شاقىرىپ ارباپ تۇرعان ءتارىزدى.
ءازىمباي سەرگىپ، بويىن تىكىرەيتىپ ۇستادى. ۇستىندەگى كيىمدەر جولاۋشى كيىمى. قوڭىر كيتەل ەتىك. جاڭا دا ەمەس، جاماۋلى ەسكى دە ەمەس. قاعىلعان كيىمدەر. سودان دا قورقىڭقىراپ قالدى. ىشىنەن جانە ءبىر ويى ءۇن بەرىپ: «باتىرىم، بۇل ءۇشىن قالتا كەرەك»، — دەدى. ءازىمبايدىڭ كوڭىلى سۇلق ءتۇستى. دەگەنمەن ۇستاعان باعىتىنان جالتارعان جوق. سارى قىزدىڭ بەر جاعىنداعى ستولعا كەلىپ وتىردى. مۇندا ءبىر ەگدەلەۋ چەچەن تاماقتانىپ وتىر ەدى.. «بوس پا؟» دەپ سۇرادى. «بوس». چوچەنمەن بەتپە-بەت وتىردى. سۇلۋ قىز ارت جاعىندا قالدى.
مەنيۋگە كەز جۇگىرتە باستادى. وفيسيانتكا تەز كەلە قويمادى.
ءازىمباي توڭىرەگىنە موينىن بۇرىپ، باسقا جۇرتتىڭ پيعىلىن بايقادى. ءار-ار جەردەگى جاس جىگىتتەر كۇبىر-كۇبىر سويلەسىپ وسى جاقتى قاراۋىلعا الىپ وتىرعان ءتارىزدى. جوق ءازىمبايدى ەمەس، ونى ءقايتسىن، جالعىز وتىرعان سارى قىزدى. Keءيبىرى ءبىرىن-بىرى ايداپ سالىپ وتىرعانداي.
ءازىمباي قايرىلىڭقىراپ قاراپ ەدى، سۇلۋدىڭ جەلكە، نىق تۇسى، ادەمى ايشىق سىرعاسى كوزىنە شالىندى. بۇرقىراعان جۇپار ءيىس تۇنشىقتىرىپ بارادى. ءتىپتى جاقىن تاقالىپ وتىر ەكەن. ءازىمباي كوڭىلىندەگى الگىندە باسىلىڭقىراعان مازاسىزدىق قايتادان تىپىرشي باستادى.
ءدال وسى كەزدە سارى قىز قوزعالاقتاپ، شىنتاعىن ءازىمبايدىڭ، شىنتاعىنا سوعىپ الدى. بۇرىلىپ، كۇلىمسىرەپ، كەشىرىم سۇرادى.
ءازىمباي مۇنى ءتىپتى دە كۇتپەگەن ەدى، جاۋاپ قايىرا الماي قالدى. جۇرەگىنە ىپ-ىستىق ءبىر شوق انىق ىرشىپ تۇسكەندەي بولدى. «ءوزى ءتيىسىپ، ىزدەنىپ وتىر».
وسىلاي قاراي قازداڭداپ پودنوس كوتەرىپ كەلە جاتقان وفيسيانتكا كورىندى. سارى قىزدىڭ قاسىنا توقتادى. تيتىمدەي بالقاسىق جانە بالمۇزداق الىپ قويدى.
قىز وعان قولما-قول اقشا تولەپ جاتتى. «مم.. بۇل جالعىز ەكەن» دەپ ويلادى ءازىمباي. «قاپ! جاڭا قاسىنا وتىرماعانىمدى قاراشى. ەندى تۇرەگەپ، اۋىسىپ جۇرگەنىم ىڭعايسىز -اۋ».
— نە الاسىز؟ — دەپ، وفيسيانتكا ءازىمبايعا كەلدى.
ءازىمبايدىڭ اۋەلگى ۇيعارىندىسى سالات پەن ەكى بوتەلكە سىرا ەدى. سونى ايتتى. وفيسيانتكا جازعان دا جوق.
— تاعى دا؟ ەكىنشىگە نە الاسىز؟ — دەپ، ەنتەلەي ءتۇستى.
«وسى جەتەدى» دەۋ ءازىمبايعا ۇياتتاۋ كورىندى. ارت جاقتا سارى قىز ءبارىن ەستىپ وتىر.
— تاعى... قۋىرداق، — دەدى ءازىمباي.
— تاعى نە، اراق، كونياك المايسىز با؟
— مم... اراق ءجۇز ەلۋ گرامم، — دەگەن ءسوز شىعىپ كەتتى ءازىمبايدىڭ اۋزىنان.
بۇنى ول قالاي، نەعىپ ايتقانىن ءوزى دە بىلمەي قالدى. وفيسيانتكانىڭ ەمىنگەن ءسوزى قامشى بولدى ما؟ جوق الدە سارى قىزدىڭ قاسىندا شالقىپ وتىرعىسى كەلدى مە؟ ايتەۋىر ايتىلىپ كەتتى. وفيسيانتكا ءتۇرتىپ، ءتۇرتىپ الدى دا جونەلە بەردى.
«قاپ، كوپ بولىپ كەتتى-اۋ!» دەگەن وكىنىشتى وي ءازىمبايدىڭ جانىن ۋداي اشىتىپ، بۇراپ الدى.
ول سوندا دا سىر بەرمەگەنسىپ شىرەنىپ، شالقايا ءتۇستى. سارى قىز بالمۇزداقتى شوكىمدەپ قانا الىپ، تاڭدايىنا سالادى. جەپ وتىرعان جوق، ەرمەك ەتىپ، ءدامىن تاتىپ وتىر، ونىڭ ەسەسىنە رەستورانعا بىرەۋ كىرىپ كەلە جاتسا الگىندە ءازىمبايعا قاراعانداي تەسىرەيىپ تۇرىپ قارايدى.
ءبىراق كىرۋشىلەر ازىرشە كوپ ەمەس.
تاماق كەلدى. نە بولسا، بولدى دەگەن ويمەن ازىمبايەكەڭ اراقتىڭ جارىمىن قۇيىپ، ءبىر-اق تاستادى، سىرا جۇتتى.
تۇستەن بەرى تاماق بارماي بوساپ قالعان شەكتەردى ساپ-سالقىن سيقىر سۋدىڭ جىلانشا جۇگىرىپ كەزگەنى وزىنە بىلىنگەندەي بولدى.
ەندى ءبىرازدان كەيىن ءازىمبايجاننىڭ قۇرىستىرىسى جازىلىپ، كوڭىلدەنىپ بارا جاتتى.
وسى كەزدە ونىڭ بەت الدىنداعى چەچەن كەتىپ قالدى. بۇل ءازىمبايعا جاقسى بولدى، ءوزىن ەركىنىرەك سەزىنىپ، جادىراي ءتۇستى. سارى قىزعا تامان بۇرىلىڭقىراپ وتىردى دا شىلىم تۇتاتىپ تارتتى.
سارى قىز دا شالقايىپ اركاسىن ءازىمبايعا تىرەي تۇسكەندەي بولادى. ءازىمباي قالعان اراقتى ءىشىپ، سىرادان تاعى دا جۇتتى، سالاتتى جەپ تاۋىستى. ەندى ءبىر قاراسا زالدىڭ ءىشى قۇبىلىپ، گۇلدەنىپ بارادى. بۇرىلا تۇسەمىن دەپ، سارى قىزعا سۇيكەنىپ قالدى. ادەيى سۇيكەندى.
— كەشىرىڭىز، — دەدى.
— ۋاقا ەمەس، — دەپ، قىز جانە كۇلىمسىرەدى.
ءازىمباي ءوزىن جالپى باتىل جىگىتپىن دەپ ەسەپتەيدى، الگىدەن بەرى قيبىجىقتاپ، سارى قىزعا تيىسە الماي وتىرعانى ءۇشىن ءوزiنe ءوزى اشۋلانىپ، جىنى كەلدى. «جالعىز ەكەنىن ءبىلدىم. ەندى كىمنەن جاسقانام؟ مەنىڭ توڭىمدى شەشىپ الا ما؟»
بۇل كەزدە رەستورانعا كىرۋشىلەردىڭ قاراسى دا مولايا باستاعان ەدى. ەندى بولماسا سولاردىڭ بىرەۋى كەلىپ، سۇلۋ قىزدىڭ قاسىنا وتىرىپ الاتىنداي كورىندى ءازىمبايعا.
وسى كەزدە ساحناعا مۋزىكانتتار شىعىپ، ءبىر كۇيدى جەلدىرگىپ ويناي باستادى. ءازىمبايدىڭ دەلەبەسى قوزىپ كەتتى. زالعا سورايعان - سورايعان ءۇش جىگىت كىرىپ، تۋرا وسىلاي قاراي كەلە جاتىر. ءداۋ دە بولسا وڭاشا وتىرعان سۇلۋدى نىساناعا الىپ كەلەدى. ءازىمبايدىڭ ىشىندە لاپ ەتىپ قىزعانىش سەزىم تۇتاندى. «جوق، شىراقتارىم، مەن باعانادان بەرى بۇنىڭ قاسىندا اي قاراپ وتىرعام جوق. ءازىمباي شالا جەلىنگەن تاماعىن تاستاي بەردى دە، تۇرەگەپ كەپ، سارى قىزبەن بەتپە-بەت وتىردى،
— كەشىرىڭىز، رۇقسات پا ەكەن؟
— پوجالۋيستا، — دەدى قىز.
«باسە، ىزدەنىپ وتىر».
الگى ۇشەۋ ءازىمباي تۇرەگەپ كەتكەن ستولعا وتىردى.
ءازىمبايدىڭ ازىن-اۋلاق وت باسى شەشەندىگى بار.
— كەشىرىڭىز، ءسىزدى زەرىكپەسىن دەدىم. ول ءۇشىy ايىپقا بۇيىرا قويماسسىز، — دەپ جاتىر.
قىز ۇندەمەدى. «ۇندەمەۋى كەلىسكەنى» دەپ، ءازىمباي وزىنشە جانە ءتۇيىپ قويدى.
تاماقتىڭ جارمىسى جەلىنبەي، جارتى بوتەلكە سىرا ىشىلمەي ورنىندا قالىپ قويدى. ءازىمباي ولاردى وسىندا اكەپ الماق بولىپ، قوپاڭ ەتتى دە، قايتا وتىردى. قىزدىڭ الدىندا ونىسى ۇساقتىق بولىپ كورىنەتىنىن سەزدى.
— كەشىرىڭىز، تانىسىپ قويساق قالاي بولادى، — دەدى ءازىمباي. قىز ەركىڭىز ءبىلسىن دەگەندەي قاسىن كەرىپ، يىعىن شوشاڭ ەتكىزدى. ءدال جانىنان ەكىلەنە ويناعان دجاز وركەسترى بۇلاردىڭ ءسوزىن ايقايلاپ سويلەسسە دە ەشكىمگە ەستىرتپەيدى، ءازىمباي ءۇشىن بۇل جاقسى بولدى. قىزعا ەڭكەيە ءتۇسىپ:
— مەنىڭ اتىم الەكسەي، — دەدى. .
— روزا، — دەدى قىز.
— وتە سۇيكىمدى ات.
وفيسيانتكا كەپ، ءازىمبايدى ورنىنان تاپپاعانعا ساسقالاقتاپ، سودان سوڭ بارىپ كوردى. قۋانعاننان كۇلىپ جىبەردى.
— ءسىزدى مەن قايدا كەتتى دەسەم، قىزدىڭ قاسىنا كەلىپسىز عوي.— ءيا، زاكاز بەرەسىز بە؟ — دەپ، وڭتايلانىپ تۇرا قالدى.
ايتسا دا ەندى زاكاز بەرۋ كەرەك قوي. قۇر وتىرۋعا بولا ما؟
— ءبىر'بوتەلكە شامپانسكوە، ءبىر پليتكا شوكولاد.
بۇل سوزدەردى ايتىپ جاتىپ، ءازىمباي سارى قىزدان كوز المادى. سەن ءۇشىن ايتىپ جاتىرمىن دەگەندى ايتپاي-اق ۇعىندىردى. زاكازدىڭ كىم ءۇشىن بەرىلىپ جاتقانىن قىز دا سەزدى. ۇندەمەدى. وفيسيانتكا تەز ورالدى، جالتىر شەكە شامپانسكوەنىڭ قاسىندا كىرپىشتەي سۇلاپ ەڭ ۇلكەن «ليۋكس» شوكولادى جاتىر. «وڭباعان نەمە، كىشىرەگىن اكەلمەۋىن».
بوتەلكەنى ءازىمباي ءوزى اشتى. اساۋ تىعىن تارس ەتىپ تەرەزەنى سوقتى. ءبىراز جۇرت سەلك ەتىپ وسى جاققا قارادى. ءازىمباي وعان ماسايرادى. ەكى بوكالعا قۇيىپ جاتتى. بىرەۋىن قىزدىڭ الدىنا جىلجىتىپ قويدى.
— سىزبەن تانىستىعىمىز ءۇشىنى
سارى قىز ءازىمبايعا تىكىرەيە قارادى. سودان سوڭ بوكالدى قولىنا الدى.
— ال!—دەدى ءازىمباي.
سارى قىز جارتىلاي ءسىمىرىپ ءىشتى دە، باسىن شايقاپ تىجىرىنىپ قويدى.
— سارقىپ ءىشىڭىز. قالدىرماڭىز. ءبىرىنشى ريۋمكانى سارقىپ ءىشۋ كەرەك.ق
ريۋمكانى قىز اۋزىنا قايتا اپاردى. باسى انتەك شالقاندى دا، ايشىق سىرعاسى شايقالىپ كەتتى. اپپاق اق تاماعىنان ءشارباتتىڭ قىلق-قىلق ەتكەنى ءبىلىنىپ تۇردى.
ۇپ - ۇزىن ەتىپ وپىرىلعان شوكولادتى ەندى ول قىتىرلاتىپ نانشا شايناپ جەي باستادى،
ءازىمبايدىڭ بويىن شاتتىق بيلەدى. ءبارى كوڭىلدەگىدەي بولىپ بارادى. بوكالدى قولىنا الىپ ىشپەي تۇرىپ، توڭىرەككە كوز سالدى. «مم... سەندەردىڭ اۋىزدارىڭدى اڭقيتىپ، سۇلۋدى قاعىپ اكەتتىم بە!» — دەگەندەي بولدى.
ونىڭ كوزى سوناۋ بۇرىش جاقتا وتىرعان ءبىر تانىسىن شالىپ قالدى. ەكەۋى ينستيتۋتتا بىرگە وقىپ ەدى. ءازىمباي ونىمەن باس ءيىپ سالەمدەستى. مەنىڭ كىممەن وتىرعانىمدى، قالاي وتىرعانىمدى كوردىڭ بە دەگەندەي قورازدانىپ قويدى.
— روزوچكا، ءسىزدىڭ دەنساۋلىعىڭىز ءۇشىن! قالدىرماڭىز! قالدىرماڭىز! قالدىرماڭىز!
ءازىمبايدىڭ تورموزى ازدى-كوپتى ۇستايتىنداي شەگى بار. ول ودان ءوتىپ كەتتى. ەندى تورموز ۇستامايدى. ماناعى ءبىر ويى: «اقشانى كۇرتاتىن بولدىڭ عوي»، — دەپ، ءالى دە ىڭىرسىعانداي بولىپ ەدى. ازەكەڭ قولدى ءبىر-اق سىلتەدى. «اقشا مەنى تاپپايدى، مەن اقشانى تابام. وسىنداعى تانىستاردىڭ بىرەۋىنەن قارىز الىپ، بارعان سوڭ جىبەرمەيمىن بە؟»
ادىمىن اشتىرماي قور ەتىپ بىتكەن ەن قيىن ماسەلە وسىلايشا وپ - وڭاي شەشىلدى. بۇنداي قاراپايىم نارسەگە ءازىمبايدىڭ اقىلى اۋەل باستا نەگە جەتپەگەن؟ «قينالمايتىنعا قينالىپ، ءتۇۋ، اقىماقپىن!»
ازىمبايەكەڭ تاعى زاكاز بەردى. تاعى دا شامپانسكوە.
— وي، مەن ماس بولا باستادىم. بip تاماق جەمەسەم بولماس، — دەدى سارى قىز.
— نە تاماق جەيسىز، الىڭىز!
قىز قۋىرعان تاۋىق الدى.
تاۋىقتىڭ اتىن ەستىگەندە ءازىمبايجاننىڭ تاماعى جىبىرلاپ كەتتى. ول دا الدى.
رەستوراندا ادام كوبەيىپ كەتتى. مۋزىكا.
ءازىمبايجاننىڭ باسى سالبىراپ بارىپ تۇزەلەدى. بىر-ەكى رەت سارى قىزدىڭ بىلەگىنەن ۇستاماق بولدى. اناۋ قولىن تارتىپ الدى.
— تىنىش وتىر، — دەدى.
— كەشىرىڭىز...
بۇدان كەيىن ءازىمبايجان ەكى عانا نارسەنى بىلەدى. ءبىرى: وفيسيانتكاعا اقشا تولەپ جاتقانى. ءۇش تيىن با، بەس تيىن با جەتپەدى. ونى سارى قىز تولەدى. سودان سوڭعى ءازىمبايجاننىڭ ەسىندە قالعانى رەستوراننان شىعىپ بارا جاتقانى. تار كويلەككە كەپتەلگەن جۇمىر بوكسەسى بۇلتىڭ - بۇلتىڭ ەتىپ، روزا بۇرىنىراق جونەلە بەردى. ءازىمبايجان ونىڭ سوڭىنان ۇمتىلدى. ستول ستولدىڭ اراسىنان وتەم دەپ، بىرەۋلەردى قاعىپ-سوعىپ كەتكەنىن بىلەدى. بۇدان كەيىنگىنىڭ ءبارى دە تۇڭعيىق تۇمان...
...ءازىمباي ويانعان بەتتە اۋەلى سول قوناق ۇيدە جاتىر ەكەم دەپ قالدى. باسىنا تەمىر شەڭبەر سالىپ، قۇرساۋلاپ تاستاعان ءتارىزدى، سىنىپ بارادى. ءبىراق جالعىز ەمەس، بىرەۋدىڭ قوينىندا جاتىر. توسەك تە قاتقىل، جاستىقسىز. پروستىنياسىز. تاعى بىرەۋلەر ءار جەر ءار جەردە شالا شەشىنگەن قالىپتا سۇلاپ، قۇلاپ جاتىر.
ءازىمباي قايدا جاتقانىن بىلە قويدى. ستۋدەنت كەزىندە تاپ وسى ءۇي، وسى جايدا ءبىر تۇنەگەنى بار-دى. «سول عوي!»
مىنە ول كەزەكشى ميليسيونەردىڭ الدىمدا وتىر.
— ايتىڭىزشى، مەن مۇندا قالاي، قايدان كەلدىم؟
— ءسىز كەلگەن جوقسىز. ماو بولىپ، كوشەدەگى قىزداردى قۋالاپ، بالاعاتتاپ جۇرگەن جەرىڭىزدەن ءسىزدى درۋجيننيكتەر الىپ كەلدى.
مم... دەدى ءازىمباي. وعان ەندى ءبارى دە تۇسىنىكتى بولدى.
— تۇنەپ شىققانىڭىز ءۇشىن ءتورت سوم اقشا تولەيسىز، — دەدى كەزەكشى ميليسيونەر.
ءازىمباي قالتالارىڭ اقتارا باستادى.
— اۋرە بولىپ ىزدەمەڭىز. ءبىر تيىن دا اقشاڭىز جوق.
اقشاسى جوق ەكەنىن ءازىمباي ءوزى دە بىلەدى.
ءتورت سومدى اكەپ بەرمەك بولىن ءازىمباي ساعاتىن قالدىردى.
مىنە ول كوشەگە شىعىپ كەلەدى. تاڭەرتەڭگى ۋاقىت. جۇرت اياعى قوزعالا قويماعان. ءتۇرى ءتۇر ەمەس، ءحالى حال ەمەس. كيتەل مەنەن شالباردىڭ ءبىر جاق قاپتالى ۋقالاسا كەتپەستەي لاستانىپ قالعان. كەشە بولعان وقيعا. قالاي بولدى، نەدەن بولدى، ءازىمباي بىلمەيدى.
سىنىپ تۇرعان باستى ودان ارمەن شاباقتاپ ءارقيلى تىكەنەك ويلار كىرەدى. قايدا بارام؟ قايدان اقشا تابام؟ كەشە رەستوراندا شالقىپ وتىرعاندا ءازىمبايدىڭ وسىندا ءبىرتالاي جولداس-جورالارى بار سەكىلدى ەدى. قانشا اقشا قاجەت بولسا دا سولاردان الا قوياتىن سەكىلدى ەدى. ەندى سونىڭ قول ۇشىن بەرۋگە جارارلىق بىرەۋى تابىلسا شە.
ءازىمباي نە ىستەرىن، قالاي جۇرەرىن بىلمەي الگى ارادا ءبىر قاۋىم تۇردى. ەح، تىم قۇرسا پاحمەل بولار ما ەدى. ونسىز ول ادام قاتارىنا قوسىلا المايدى.
You Might Also Like
-
اركىم ءوزىنىڭ، قالاي ۇيلەنگەنىن ايتىپ جاتتى. كەزەك بۋرىل باس جۋرناليست بەكادىلگە كەلدى.
-
ءۇندىستانعا يسلامدى ءامىر تەمىردىڭ نەمەرەسى الىپ بارعانىن بىلمەيتىن جان جوق شىعار. ول سول جەردە ۇلكەن وركەنيەت، الىپ مەملەكەت قۇردى. ءامىر تەمىردىڭ نەمەرەسى بابىر كابۋلدان شىعىپ، ءۇندىستانعا قاراي بەت ...
