- 06 قار. 2019 00:00
- 241
مەن دە ءبىر ءولىپ بايقايىن
ءبىر كۇنى قوجا قوناققا بارادى. اۋە اينالىپ جەرگە تۇسكەندەي، كۇن ىستىق ەكەن، داستارقانعا ءبىر تەگەنە مۇزداي شيە شىرىنى اكەلىپ قويىلادى. ءۇي يەسىنىڭ ءوزى وجاۋ قاسىق الىپ، قوجاعا كىشكەنتاي كەتىك قاسىق بەرەدى. ءۇي يەسى مۇزداي شىرىندى سىمىرە سىلتەپ:
— وي، ءولىپ بارام، ءولىپ بارام! — دەي بەرسە كەرەك.
قوجا بايعۇس سالقىن شىرىننان سۋسىنىن قاندىرىپ جۇتا الماي وتىرا بەرەدى، ءۇي يەسىنىڭ «ءولىپ بارامى» دا تاۋسىلمايدى. بۇلاي وتىرعاننان ەش نارسە ونبەيتىنىن سەزىپ، قوجا سوندا ءۇي يەسىنە:
— قولىڭداعى وجاۋىڭدى بەرە تۇرشى، مەن دە ءبىر ءولىپ بايقايىن، — دەپتى.