سانا مەن نامىس قاينارى
(جازۋشى سەيداحمەت بەردىقۇلوۆ تۋرالى ءسوز)
جەر مەن اسپاننىڭ قوينى-قونىشىنا قول سالۋمەن ازۋ ءتىسى سيرەي باستاعان سيۆيليزاسيا — بەيباق قاسيەتتى جاراتىلىستىڭ تۋا بىتكەن بەدەر-باعدارىن ىسقىلاپ، ءار ۇلتتى ونىڭ وزىنە عانا ءتان ساناسى مەن سەزىمىنەن،
سالتى مەن داستۇرىنەن جىراقتاتىپ، وزىندىك ءوڭ مەن ءارىن وپالاپ بارا جاتقان، داۋىل قۇشقان الىپ مۇحيتتىڭ كەيدە قارا قوشقىل قاھارلى تۇرىمەن الدىنا كەلگەندى جالماپ جىبەرەردەي الاپات ءداۋ تولقىندارمەن الىسقان جۇزگىشتى ەلەستەتەر دۇنيەنىڭ بۋىرقانعان تۇسىندا اتا-بابانىڭ كوزىندەي «ەگەۋلى نايزاسىن» قولعا الىپ، تۋعان حالقىنىڭ بولمىسى مەن پاراساتىن، ەلدىگى مەن ەرلىگىن كورسەتۋ ءۇشىن «نارتاۋەكەلگە» بەلدى بەكەم بۋعان ازاماتتار عانا ءوز توپىراعىنىڭ ءنارلى قۇنارىن ساقتاي الارى حاق. الايدا بۇل تاعدىرلىلارعا ءومىر دەپ اتالاتىن بۇرقانىستى وتكەلدى كەشۋ وڭايعا تۇسپەيدى. الگى ايتقان قۇنارلى توپىراقتان بىردەي ءنار الىپ، قۇجىناي قاۋلاعان ارام شوپتەر كۇن ساۋلەسىن بۇرىنىراق جۇتىپ، زاتى سيرەك شيپالى وسىمدىكتى كولەڭكەسىمەن كولەگەيلەۋگە قاشان دا بەيىم. ويتكەنى شيپالى وسىمدىك، اينالاسىنداعى نە تامىرىندا، نە ەرتەڭ-اق ءۇپ ەتكەن جەلگە ۇشىپ كەتەر باسىندا قادىر-قاسيەتى جوق ارام شوپتەردەي ءبىرىن-بىرى كيمەلەپ، يتەرىپ، جىعىپ، وڭمەندەيتىن، وزىنەن وزگەنى ورتەپ جىبەرۋگە بار بەتسىزدىكتەن جىراق. ول كيمەلەمەي، كولەڭكەدە تۇرىپ-اق، ءوزىنىڭ تابيعي، سىرباز بولمىسىمەن تابيعيلىققا ءزارۋ بوپ بارا جاتقان جاراتىلىستىڭ كادەسىنە تۇبىندە ءبىر اساتىنىن سەزەدى، سەزىنەدى، سەزىنگەن سايىن توپىراق-انانىڭ ءنارلى قاسيەتىن جالعاستىرۋعا ۇمتىلادى. وسىلاي ءومىر وتكەلىن كەشىپ، تۋعان حالقىنىڭ حالىقتىعىن ءوز تۆورچەستۆوسىنا ارناسىن بۇرماس وزەك ەتكەن، «قىرىق كۇن تاقىم جازباي شاپقان بايگەدەن ارعىماعى كەلسە، بەسمويناقتىڭ سۋىنان دا مول سابا-سابا قىمىز قوتارعان ەلدىڭ» ارىن ارلاپ، نامىسىن جوقتايتىن، حالقىمىزدىڭ ادال پەرزەنتى، كوكجيەگى الەمدىك ورەمەن ولشەنبەيتىن ادەبيەت اتتى ايبىندى القاپتا قازاق ءسوز ونەرى وتاۋىنىڭ شاڭىراعىن كوتەرىسىپ جۇرگەن جازۋشى — سەيداحمەت بەردىقۇلوۆ.
سەيداحمەت — جازۋشى؛ سەيداحمەت — ازامات، تۇلعا. وسى ەكى قىرىنان كوز سالعاندا، ادامنىڭ بولمىسى بار قادىر-قاسيەتىمەن اينا قاتەسىز كورىنەدى.
الدىمەن، بەردىقۇلوۆ — جازۋشى تۋعان ادەبيەتىمىزگە نە اكەلدى؟
قازىرگى قارا قۇرىم قالامداستارىنىڭ اراسىندا ول قانداي قاسيەتتەرىمەن دارالانادى؟
قازاق ءسوز ونەرىنىڭ التىن دىڭگەگى — پوەزياعا قاراعاندا ومىرگە كەش كەلسە دە، ءومىر شىندىعىنان ءنار الىپ، حالقىمىزدىڭ ەرتەگىلەرىندەگى باتىرلارداي، جىل ساناپ ەمەس، كۇن ساناپ، اي ساناپ ەر جەتكەن، ءسويتىپ بۇل كۇندە الەم ادەبيەتىنىڭ كەز كەلگەن رومان جازعىشتى جاقىنداتا بەرمەس تالعامدى تورىنەن ورىن العان پروزامىزدا جاتتاندى وقيعا، جاساندى سيۋجەت، اعىل-تەگىل ماحابباتتان اياق الىپ جۇرگىسىز، بىرىنەن ەكىنشىسى اۋمايتىن رومان-پوۆەستەردىڭ اراسىنان جاقسىسى مەن جامانىن اجىراتىپ الۋ قاپەلىمدە قيىنعا تۇسەتىن تۇستا الماس قىلىشتاي جارقىلداپ بىردەن دۇنيەنى جاۋلاپ الۋ وڭاي ەمەس، ءارى بۇل قاسيەت شىن تالانتتىڭ تالايىنا و باستان جازىلماعان.
قازاق كوركەمسوز ونەرىنىڭ ءبىزدىڭ زامانىمىزداعى حاس شەبەرى، سەيداحمەتتىڭ جاناشىر اعا دوسى، سسسر مەملەكەتتىك سىيلىعىنىڭ لاۋرەاتى، اياۋلى ابەڭ — جازۋشى ءابدىجاميل نۇرپەيىسوۆتى ايتىپ وتىرمىن — ءبىر سوزىندە: «ءوزىنىڭ تۆورچەستۆوسى ارقىلى حالىقتىڭ حالىقتىعىن تانىتقان جازۋشى عانا ەل قۇرمەتىنە بولەنەدى»، — دەگەنى بار ەدى. وسى ناقىل-قاعيدانى ءبىز جازۋشى سەيداحمەت بەردىقۇلوۆ جايلى ايتساق، ەشبىر ابەستىگى جوق.
سەيداحمەت، كوكتەم سايىن ەگىزدەتىپ، توعىزداتىپ قوزىلاعان قويداي، ءار جىلدا كىتاپ شىعارىپ، قان سورپا بولىپ شاپقىلامايدى. تابيعاتىنان سەرى كوڭىل، كەربەز مىنەزدى جان اناعان دا، مىناعان دا قۇلدىق ۇرىپ قۇلاپ تۇسپەيتىن بولمىسىن ءسوز ونەرىندە دە تاباندىلىقپەن كورسەتىپ كەلەدى. جازۋشىنىڭ ءوز سوزىمەن ايتساق، ول «كورگەننىڭ ءبارىن جەلبەزەگىنەن ءتىزىپ جازباۋ، جان بىتكەننىڭ بارىنە جاريالاماۋ؛ ەكشەپ، ەلەكتەن وتكىزىپ پايدالانۋ» ءپرينسيپىن بەرىك ۇستانادى.
ادامنىڭ اقىل-ويىنىڭ قۇدىرەتىنەن تامىر جايىپ وركەندەگەن مادەنيەتتىڭ ەڭ ءبىر داۋىرلەپ-شارىقتاعان شاعىندا ءوزى باستاۋ العان عالامات وي-سانانى بۇعاۋلاپ، تىرشىلىكتىڭ تابيعي قاسيەتتەرىن مۇلدەم بولەك ارناعا بۇرىپ بارا جاتۋى - بۇگىنگى كۇننىڭ اششى شىندىعى. ەگەر زەرتتەپ قاراساق، ءبىر كەزدە تەك قانا تەحنيكا مەن عىلىمنىڭ ەنشىسىنە جۇكتەلگەن جايتتار ءقازىر فيلوسوفيالىق جاڭا ۇعىم، تابيعات تانۋدىڭ جاڭا ءبىر تاراۋلارىن اشۋعا اسەرىن تيگىزۋدە. مۇنىڭ ءوزى ءبىزدىڭ قالامگەرلەرىمىزگە وزگەشە مىندەت جۇكتەگەلى قاي زامان، ءبىراق ءالى دە تاپتاۋرىن تاقىرىپ، جاساندى سيۋجەتتەن ارىلا الماي جۇرگەندە، حالقىمىزدىڭ اسقاق تۇلعاسىن جىرلاپ، ۇلتتىق سانا-سەزىمىمىزدى وزىق ۇلگى رەتىندە ۇسىنۋى — جازۋشى سەيداحمەت بەردىقۇلوۆتىڭ ەڭ باستى ەرەكشەلىگى. كۇيكى تىرلىك، كۇيرەك سەزىمگە قۇرالعان شىعارمالار تىم كوبەيىپ بارا جاتقان كەزدە جازۋشى بەردىقۇلوۆتىڭ قازاق ادەبيەتىنە توسىن تاقىرىپپەن كەلۋى، كۇنى بۇگىنگە شەيىن جاڭالىق بوپ وتىرعانىن جاسىرۋدىڭ قاجەتى جوق. ءتول ادەبيەتىمىز بەن ءتول جۋرناليستيكامىزدا بەردىقۇلوۆتان باستالعان سونى لەپ جاپپاي سيپات الدى دەپ ايتۋ قيىن. ونىڭ قالامگەرلىك وزىندىك قولتاڭباسىن دا وسى تۇستان ايقىن اڭعارامىز. تاريحي شىعارمالار مەن سال-سەرىلەردىڭ، عۇلامالاردىڭ ومىرىنەن الىنعان رومان-پوۆەستەردىڭ كوپتىگىن جەتىستىك دەپ تە، كەمشىلىك دەپ تە قاراۋعا بولادى. ال وسىنداي سان-سالالى ادەبيەت دوداسىنىڭ اتى شۋلى الاڭىندا بەردىقۇلوۆ شىعارمالارى بۇيرەك-بۇيرەك بۇلشىق ەتتى شىمىر دەنەسىمەن، وزگەشە سەرپىنىمەن كوزگە ءتۇستى. كوزىمىز ابدەن ۇيرەنىپ العان جاۋىر سۋرەتتەر ءبىر ساتكە كوزدەن تاسالانىپ، كەنەتتەن قازاق جىگىتتەرىنىڭ بيىك تۇلعالارىمەن تابىستىق. كەنەتتەن ءبىزدىڭ كوز الدىمىزدا ازاماتتىق پەن ادالدىقتىڭ بۇگىنگى قازاق جىگىتى ەنشىلەگەن قاسيەتتەرىن كوردىك. ءسويتىپ، بەردىقۇلوۆ شىعارمالارى، ادەتتەگى جولى كەيدە بولىپ، كەيدە بولماي، بورىكتەرى قيسايىپ، اناسىمەن ءسۇت تىلىندە امانداسپايتىن تالاي جىگىتتى حالىقتىق نامىسقا، ەرلىك پەن وجەتتىككە، «ەر جىگىتتىڭ بويىندا ادالدىق پەن ازاماتتىق بولماسا — ول جىگىت ەمەس»، دەپ حالقىمىزدىڭ سان ۇرپاقتارىنا ماقتان بولار تالانتتى ۇلى ءبىزدىڭ ءقادىرلى نۇرعيسا تىلەندييەۆ اعامىز ايتقانداي، ازاماتتىقتىڭ بيىك ورىنە ويمەن كوز جىبەرىپ، ۇمتىلۋعا بەيىمدەدى. حاس ونەردىڭ يەسى قاشان دا قالىڭ جۇرتتىڭ كوڭىلىنەن شىعۋ ءۇشىن ولاردىڭ ءارقايسىسىنىڭ تۇسىنىك دەڭگەيىنە لايىقتاپ شىعارما جازبايدى. كەرىسىنشە، حالىقتىڭ وي ورىسىنە ۇشقىن بەرىپ، ساناسى مەن سەزىمىن تاربيەلەيدى. ونەر مەن ادەبيەتتىڭ باستى مۇراتى دا وسى. ەندەشە، ءوز شىعارمالارىن وسىنداي يگى مۇرات، بيىك ماقسات تۇرعىسىندا جازاتىن سەيداحمەت بەردىقۇلوۆ — ناعىز ونەر يەسى. بۇل — ءبىر.
ەكىنشىدەن، ءبىزدىڭ ادەبيەتىمىزدە ءوز ەلىن شەبەردىڭ قاشاۋىنان شىققان مۇسىندەي ءمىنسىز ەتىپ كورسەتۋدى ماقسات تۇتىپ، حالىقتى كەدىر-بۇدىرسىز، كەمشىلىك-ولقىلىقسىز، ىلعي ءبىر ىعاي مەن سىعايدان تۇراتىن، پەرىشتەدەي پاك، اققۋداي اق قىلىپ، جالعان پاتريوتيزمنەن تۋىندايتىن جىلىمشى جىلتىراقتىق كەزدەسىپ قالادى. ال جازۋشى بەردىقۇلوۆ «ىقىلىم زاماننان بەرى جاۋىنىڭ تۋىن جىعىپ، ات قۇيرىعىنا سۇيرەتكەن باتىرلاردى قارسى العان ەلدىڭ» ءتۇتىنى ءارقالاي شالىقتايتىنىن، تۇتاس حالىق بولعاسىن، ونىڭ ىشىندە الاسى مەن قۇلاسى، پاسىعى مەن داناسى ارالاس جۇرەتىنىن جاسىرىپ-پىسىرمايدى. زاتى، «ءبىزدىڭ اۋىلدىڭ ءيتىنىڭ ءبارى ارىستان، ادامىنىڭ ءبارى دانىشپان» دەگەن، تۇتاستىققا، ەلدىككە ىرىتكى سالار جالعان جايساڭدىق جازۋشى بەردىقۇلوۆ بولمىسىنا جات. ول قاي مىنبەدەن سويلەمەسىن، قاي سايدا جۇرمەسىن، ۇساق قىلىق، كۇيكى ويدان كىسى بويى جوعارى، بىرلىگى، سۇسى بەت قاراتپاس دۇشپانىن سەسكەندىرىپ، كەسەك مىنەزدى تىرلىگى دوسىن سۇيسىندىرەر ەلىنىڭ بۇگىنگى، ەرتەڭگى ۇرپاقتارىنىڭ «تولىسىپ تۋعان اي تۇسىنان ايقاباق اتقان، تارتقان ساداعىنىڭ ادىرناسى الا وگىزدەي موڭىرەپ، زۋلاعان جەبەسى توعىز توبەنى ءتۇپ ورنىمەن اۋدارا سالعان، كيىك كەبىستى سۋعا سالىپ زۋلاعاندا ۇشقان قۇستىڭ قاناتىن تالدىرىپ ورتا جولدا قالدىرعان بابالارىنىڭ» قادىر-قاسيەتىن ودان ءارى جالعاستىرۋىن باستى ماقسات تۇتادى. ءسىز ونىڭ «ەگەۋلى نايزاسى» مەن «نارتاۋەكەلىن»، «مۇڭايىپ ويانعان قالاسى» مەن «اسپاننان شۇعا جاۋعان كۇنىن» الاسىز با — بۇل شىعارمالاردىڭ قاي-قايسىسىندا دا جازۋشىنىڭ ءبىر عانا ماقساتقا قۇلاش ۇرعانىن كورەسىز. ول — حالىقتىق، ادالدىق، ازاماتتىق.
بەردىقۇلوۆ شىعارمالارى «الگى بالا-شاعانىڭ ويىنى سپورت تاقىرىبىنا جازىلعان، ءتايىرى» دەپ جازۋشىنى جازعىرۋشىلاردى ادەبيەت جايلاۋىندا كەزدەستىرىپ قالىپ ءجۇرمىز. سپورت — كەيبىرەۋلەردىڭ تۇسىنىگىندەگىدەي، ىلعي ءبىر شالاعاي جانداردىڭ قىزىلتاناۋ بوپ ەرسىلى-قارسىلى جۇگىرۋى ەمەس، سپورت — زامان تىنىسى؛ سۇلۋلىق پەن باتىرلىق، نامىس پەن ەرلىك ارەناسى. اتا-بابامىز قۋات-قايراتىن، ەر جۇرەكتىلىگى مەن ەپتىلىگىن نايزا شانشىپ، سەمسەر سەرمەپ، ات قۇلاعىندا ويناۋمەن كورسەتسە، جاڭا زاماننىڭ ۇرپاعى ءوز بويىنداعى مۇنداي قاسيەتتەرىن پلانەتامىزدىڭ سايىس الاڭدارىندا الەمدىك كورەرمەندى باس يگىزىپ پاش ەتەدى، ەلىنىڭ ازاماتى ەكەنىن وتان گيمنىن ويناتىپ مويىنداتادى. ەندەشە، سپورت تۋرالى جازۋ، ەلىنىڭ نامىسىن قورعاعان حالقىمىزدىڭ قىز-جىگىتتەرىنىڭ اسقاق تا ادامدىق تۇلعالارىن ادەبيەت ورىسىنە شىعارۋ، سايىپ كەلگەندە، حالقىنا دەگەن سونبەس سۇيىسپەنشىلىك سەزىمىنەن، ەل، وتان الدىنداعى پەرزەنتتىك پارىزدى ارمانعا جەتەر شىعان جولدا تەمىرقازىق تۇتقان ازاماتتىق پەن ادالدىقتان تۋادى ەكەن. جازۋشى س.بەردىقۇلوۆتىڭ قازاق ادەبيەتىندەگى سۇرلەۋ سوقپاق، داڭعىل جولداردان كىلت باس تارتىپ بۇرىلىپ، ءوز سوقپاعىن — سۇلۋلىق پەن نامىسقا، وجەتتىك پەن ازاماتتىققا اپارار جولىن سالۋعا بەل بۋۋى بەكەر ەمەس ەكەن!
قالاي دەگەندە دە، قازاق ادەبيەتىنىڭ تاريحىندا ەكى بەردىقۇلوۆ بولمايدى. ول — بىرەۋ. ول — جيىرما جاسار قىلشىلداعان قايراتى بويىن كەرنەگەن جىگىت كەزىندە جازعان گازەتتىك رەپورتاجدار مەن پۋبليسيستيكالىق ماقالالارىنان باستاپ، وزىندىك شەبەرلىگىمەن دارالانار پروزالىق شىعار-مالارىندا تۋعان حالقىنىڭ جۇرەك ءلۇپىلى مەن ار-نامىسىن تۋ قىپ كوتەرگەن جازۋشى، مەنىڭ ابزال دا جومارت جاندى اعاتايىم سەيداحمەت بەردىقۇلوۆ.
جازۋشى تاعدىرى — ازاپتى تاعدىر. مۇمكىن، باقىتتىلىعى دا — ەگەر سونىڭ ءوزى مىناۋ جالپاق جالعاندا بار بولاتىن بولسا — سول ازابى مەن قيىندىعىندا شىعار. بۇل تاعدىر، قىزعانشاق ەركە سۇلۋداي، ءومىردىڭ باسقا قىزىق-شىجىعىنا كوڭىل بولگىزۋگە استە جوق، وي مەن سەزىمىڭنەن ءومىر سۋرەتتەرىن جاسار وڭاشا ءسات، تىنىشتىقتى تالاپ ەتەدى. ەگەر وسىنداي تاعدىر يەسى — جازۋشىنىڭ ەنشىسىنە قوعام الدىنداعى ەكىنشى ءبىر ازاماتتىق پارىز ارقالاۋ تيسە شە؟! مىنە، سەيداحمەت بەردىقۇلوۆ — وسىنداي ەكى ۇلكەن ارنادا تىرلىك كەشىپ كەلە جاتقان ازامات. ول ارتىق-كەمى جوق جيىرما جىل بويى، وعان دەيىنگى قاتارداعى جۋرناليستىك قىزمەتىن ەسەپكە الماعاندا، رەسپۋبليكامىزداعى ەكى بىردەي ۇلكەن گازەت — اۋەلى «قازاقستان پيونەرى»، ودان سوڭ «لەنينشىل جاستىڭ» باس رەداكتورى بولىپ جۇمىس اتقارىپ كەلدى. كۇن سايىن جۇزدەگەن مىڭ دانامەن شىعاتىن ۇلكەن مەن كىشى ءسۇيىپ وقيتىن «لەنينشىل جاس» گازەتى — قازاق جۋرناليستەرى مەن ادەبيەت شەبەرلەرىنىڭ ۇلكەن ونەرگە ستارت الاتىن ايگىلى دودا الاڭى بولىپ كەلە جاتقانىن كىم-كىم دە مويىندايدى. كوسموس الەمىنىڭ ەرلەرى ءۇشىن بايقوڭىر الاڭى قانداي قاستەرلى بولسا، قولىنا قالام ۇستاعان قازاق اتاۋلىعا «لەنينشىل جاس» تا سونداي قاسيەتتى دە قاستەرلى. حالىق بۇل گازەتتى كەرەمەتتەي ءسۇيىپ وقيدى، مەكتەپ جاسىنداعى بالالاردان باستاپ، زەينەتكەر قارتتارعا دەيىن «لەنينشىل جاسپەن» سىرلاسۋعا قۇمار.
ال بۇل گازەتكە دەگەن مۇنداي جالپىحالىقتىق ماحابباتتىڭ قۇپياسى نەدە؟
بۇل جەردە ءبىز قانشاما تايساقتاعىمىز كەلگەنمەن، گازەتتىڭ استىنداعى وتى ءبىر ءسات تولاستاماي بۇرق-سارق قايناپ جاتقان قازانىنىڭ باسىندا، ىسسىلى-سۋىقتى اۋا وتىندە وتىرعان باس رەداكتور بەردىقۇلوۆتىڭ ەڭبەگىن كورمەي، ەلەمەي وتە شىعۋ تاعى دا مۇمكىن ەمەس. «لەنينشىل جاستىڭ» العاشقى بەتىندەگى شاعىن حابارلاردان باستاپ، سوڭعى بەتىندەگى «سۇزەگەن ءسوزدىڭ» سونى سويلەمدەرىنە دەيىن بەردىقۇلوۆ تابيعاتىنداعى جوعارىدا ايتقان ازاماتتىق پەن ادالدىق، تۋعان حالقىنىڭ سانا-سەزىم، وزىق داستۇرىنە، حالىقتىق مۇرالارىنا دەگەن ىڭكارلىعىنىڭ سامالى ەسىپ، ءبىر سارىندى تىرلىكتىڭ ءبىر سارىندى قۇبىلىستارىنان قالعىپ بارا جاتقان جان دۇنيەڭدى سەلت ەتكىزىپ وياتىپ وتىرادى. بەردىقۇلوۆ — رەداكتور دا ادالدىق پەن ادامدىق، ازاماتتىق پەن پاتريوتتىق لينياسىن ۇنەمى ءپرينسيپتى جۇرگىزۋمەن كەلەدى. ول ءوز پرينسيپتەرىنەن ءبىر ءسات تايعاناپ نەمەسە داريا توسىندەگى جەلدى كۇنگى جەلكەنسىز قايىقتاي قالتىلداپ كورگەن ەمەس.
بەيىمبەت مايلين مەن ءابدىلدا تاجىبايەۆ، باۋبەك بۇلقىشيەۆ پەن ابدوللا جۇماعالييەۆ، تاحاۋي احتانوۆ پەن بەردىبەك سوقپاقبايەۆ تاربيەلەنگەن «لەنينشىل جاستىڭ» ءمولدىر ارمانعا باۋلىر ماڭگى جاس وتاۋىنا بۇگىنگى ەرەن جۋرناليستەر دە لەك-لەگىمەن ۇمتىلۋى كوپ جايلاردى اڭعارتقانداي.
بۇگىنگى كۇنى «بايقاتپاي ءجۇرىپ بويدى العان» ءومىر القابىنىڭ ەلۋ اتتى ەڭسەلى بيىگىنە شىعىپ، تەگەۋرىندى قوس-قولىنا جيىرما بەس جىل بويى ادەبيەت پەن جۋرناليستيكا اتتى توگىلگەن قۇيرىق-جالىمەن ايدى دا قالقالار قاناتتى قوس تۇلپاردى قاتار ۇستاعان، ەل دەگەندە ىشكەن اسىن جەرگە قويىپ، ادامگەرشىلىك دەگەندە جالعىز اتىن جاۋتاڭداعان جاياۋعا مىنگىزىپ جىبەرۋگە بار ازامات، قازاق جازۋشىسى سەيداحمەت بەردىقۇلوۆتى ءبىز وسىلاي تانيمىز، وسىنداي دەپ بىلەمىز.
وسىنداي ۇلدارى بار حالىق قالايشا باقىتتى بولمايدى!
«تىڭدا، قاستەك. قاسكەلەڭ، تىڭدا دالام!
تىڭدا، جاقپار جوتالار شىڭ قاماعان!
ءوزىڭ قوسقان بايگەگە ءبىر جۇيرىگىڭ
كەلدى ورتاڭا سۇرىنبەي سىننان امان!
بايگە دەگەن — وت كەشۋ، سىنار جورىق،
جان ايارلار جۇرمەيدى بۇعان كونىپ.
باياعىدا تۇلەگەن ءبىر بالاپان
ۇياسىنا ورالدى قىران بولىپ!
قىراندارعا ماڭگى جات كۇڭكىل، ەگەس،
ءبىراق اسپان دەگەن دە كىل كۇن ەمەس.
سۇڭقارلاردى باپتاعان بۇل ورتاعا
باسقا بولىپ ورالۋ مۇمكىن ەمەس!
پاك دالانىڭ جوتا مەن جونى دا ارداي،
قانى جاتقا باتىرلىق وعى بارداي.
بۇل قاستەرلى مەكەندى باسۋ — كۇنا
ەڭ الدىمەن ازامات بولىپ الماي!
ۇل وسىرگەن جانىنىڭ وتى جالىن،
ايالاعان ۇكىلەپ توتىلارىن،
ەلدىگىمە ءنار بەرگەن قاسيەتىڭنەن
اينالايىن، كيەلى توپىراعىم!
كۇن سەكىلدى شاشاتىن نۇرىن ساتپاي.
قۇت مەكەننىڭ تەڭەۋىن تۇرمىن تاپپاي.
مەن ءوزىم دە ءبىر اۋناپ السام با ەكەن
جەلىسىنە ورالعان قۇلىنشاقتاي...
1983