سانامدا ماڭگى بەكىنگەن،
عالامعا شىندىق بىلدىرگەن،
«پراۆدا» سەنىڭ بەتىڭنەن،
ارىمدى تانىپ ءبىلدىم مەن،
جانىمدى كورىپ تۇرمىن مەن.
لەنيندىك ءادىل شىندىقتى،
الەمگە تۋ قىپ كوتەرگەن.
تاڭدانتىپ مىنا قۇرلىقتى،
كوتەرىپ سەنى وتەم مەن،
ادامدار جۇرگەن مەكەنمەن.
ءاماندا ساعان باس ۇرىپ،
ارىزىمدى ايتام اسىعىپ.
شەشىلىپ ايتام اشىلىپ،
شاتتىعىمدى ايتام تاسىنىپ
ايتەۋىر قولمەن جاسىرىپ.
ساقتانار ءساتسىز كەزىمنەن،
ءادىل سىن تابام وزىڭنەن،
وزىڭدەي مەن دە توزىنبەن،
قاتەلىكتەرگە كوز ىلگەن.
جويامىن ونى كەزىندە
ىسىممەن، ءارى سوزىممەن!
الپىسقا تولعان، ارداعىم،
وجدانىم، ارىم، ارمانىم!
الپىس مىڭ عاسىر سامعاعىن
لاۋلاعىن، شىندىق لاۋلاعىن!
الاۋلا، شىندىق - اق جالىن

---