جانعا كوڭىل قالىپ تۇر،
جان بۇل كۇيگە سالىپ تۇر.
تانگە كوڭىل قالىپ تۇر،
ءتان شىداماي، ارىپ تۇر.
جۇرتقا كوڭىل قالىپ تۇر،
جۇرت جالعانعا نانىپ تۇر.
وتىرىك ورلەپ كۇشەيىپ،
شىن جەڭىلىپ، تالىپ تۇر.
ب ا ق دەگەنگە بايلاۋ جوق،
ۋاعدادان تانىپ تۇر.
تاعدىر شىركىن تاپ بەرىپ،
تاماعىمنان الىپ تۇر.
بالە دەگەن اڭدۋشى
اياعىمنان شالىپ تۇر.
جالا دەگەن توبەتى
بالتىرىمنان قاۋىپ تۇر.
جاۋ بىلەگىن سىبانىپ،
پىشاعىن قايراپ، جانىپ تۇر.
ساۋىسقان، قارعا، قاراقۇس
جەمتىك اڭدىپ، باعىپ تۇر.
كورە الماعان كۇنشىلدىڭ
كوڭىلىنە مۇنىم جاعىپ تۇر.
تابالاعان جاماننىڭ
شايان ءتىلى شاعىپ تۇر.
«ءاي، سەنى مە؟!» دەگەننىڭ
ايىزى ابدەن قانىپ تۇر.
جانى اشىعان جاقىننىڭ
جاس كوزىنەن اعىپ تۇر.
ايىرۋعا امال جوق،
قىلىشىن جەرگە شاۋىپ تۇر.
«الدەقالاي بولار» دەپ،
جۇرەگى جۇلقىپ قاعىپ تۇر...
تۇگى جىلى، بىلمەدىم،
تۇلەدى مە - ناعىپ تۇر؟
تۇلەمەگەن تۇپكى دوس،
تۇلەگەنىڭ بارىپ تۇر!..

---