InfoHub Logo

اتاسىنىڭ تاپسىرماسىن ورىنداپ تاستاماقشى بولىپ، قايىربەك قوراعا قاراي بەتتەدى. داربازانىڭ سىرتىنان بىرەۋدىڭ ىسقىرعانى ەستىلدى.

— قايىربەك، ءجۇر كەتتىك. «بىرلىك» اۋلىنىڭ بالالارى كەلىپتى. وسى جولى ولاردى نولمەن قاتىرماساق پا؟!

— اتتەگەن-اي، ءا! — قايىربەك باسىن شايقادى. — اتام فەرماداعى ءبىر تانىسىنان ەسەكتىڭ قامىتىن العان ەكەن. سونى اپارىپ تاستارسىڭ دەپ ەدى.

— ءوي، بار بولعانى سول ما؟ — جاقىپ كوڭىلدەنە كۇلىپ قويدى. — كەشكە دەيىن ءالى تالاي ۋاقىت بار. ۇلگەرەسىڭ... كوپ قيقاڭدى قويىپ، بىزبەن ءجۇر. ولاردان وتكەن جولعى قارىمتانى قايتارماساق، بولمايدى. كەزدەسە كەتسە، مازاق قىلادى.

قايىربەك جەلكەسىن قاسىپ ءسال تۇردى دا:

— مەيلى، ەندەشە، — دەپ، بالالارمەن بىرگە فۋتبول الاڭىنا تارتتى. جولشىباي اتاسى كەزدەستى.

— قايىربەك شىراعىم، قامىتتى اپارىپ بەردىڭ بە؟

قايىربەك نە دەرىن بىلمەي، ابدىراپ:

— ءيا، اتا، اپارىپ تاستادىم، — دەدى.

— ءاپ، بارەكەلدى. وركەنىڭ ءوسسىن، قاراعىم! — اتاسى ريزا كەيىپپەن قايىربەككە كوزىن سىعىرايتا قاراپ، كۇمىس ساقالىن ۋىستاي سيپاپ قويدى.

قايىربەك ۇيگە كەشتەتە ورالدى. «بىرلىك» فۋتبولشىلارىن ويسىراتا ۇتقاننان كەيىن، ماساتتانعان بالالار قاراكولدە ابدەن اسىر سالدى. كولدىڭ ورتاسىنداعى ارالدان بۇلدىرگەن تەردى، جاسىرىنباق وينادى. ويىن قىزىعىنا بەرىلگەنى سونشالىق — كۇننىڭ باتقانىن دا بايقاماي قالدى.

ءۇي-ىشى كەشكى اسقا وتىردى. اس ۇيدە اجەسىمەن امانداسقان بىرەۋ دابىرلاي كىرىپ كەلدى.

— كەش جارىق!

— وۋ، كەلدەنبىسىڭ؟ جوعارى شىق.

اتاسى كوڭىلدەنە داۋىستاپ، كەشكى قوناقتى تورگە شاقىردى.

— شىعامىز عوي. ايتپاقشى، قۇرداس، قارتايعاندا وتىرىك ايتاتىن بولعانبىسىڭ؟ بۇگىن الاسىڭ دەگەن قامىت قايدا؟ ۇيدەگىلەر «قامىت اكەلگەن پەندەنى كورمەدىك» دەپ انت-سۋ ىشەدى.

— اپارماعانى قالاي؟ قايىربەك شىراعىم...

اتاسى ءتۇسىن سۋىتىپ، نەمەرەسىنە قارادى. قايىربەك ۇياتتان كىرەرگە تەسىك تاپپاي، كوزىمەن جەر شۇقىعان قالپى ءۇنسىز وتىرىپ قالدى.

---