بالالار!
وقۋعا بار!
جاتپا قاراپ!
جۋىنىپ، كيىنىڭدەر شاپشاڭىراق!
شاقىردى تاۋىق مانا الدەقاشان،
قاراپ تۇر تەرەزەدەن كۇن جىلتىراپ.
ادام دا، ۇشقان قۇس تا، جۇرگەن اڭ دا،
جۇمىسسىز تەك تۇرعان جوق ەشبىر جان دا:
كىشكەنە قوڭىز دا ءجۇر جۇگىن سۇيرەپ،
بارادى ارالار دا ۇشىپ بالعا.
كۇن اشىق، توعايلار شات، ىڭ-جىڭ ورمان،
ويانىپ جان-ماقۇلىق تۇندە قونعان،
شىعادى توقىلداقتىڭ توق-توق داۋسى،
سايراعى سارعالداقتىڭ سىڭعىرلاعان.
وزەندە بالىقشىلار اۋ قاراپ ءجۇر،
توعايدا وراق داۋسى شاڭ-شۇڭ ورعان.
اللالاپ، ال كىتاپتى قولدارىڭا!
قۇلدارىن قۇداي سۇيمەس جالقاۋ بولعان.

---