قاراشا، جەلتوقسان مەن سول بىر-ەكى اي —
قىستىڭ باسى ءبىرى ەرتە، بىرەۋى ءجاي.
ەرتە بارسام جەرىمدى جەپ قويام دەپ،
ىقتىرمامەن كۇزەۋدە وتىرار باي.

كەدەيدىڭ ءوزى جۇرەر مالدى باعىپ،
وتىرۋعا وتىن جوق ۇزبەي جاعىپ.
توڭعان ءيىن جىلىتىپ، تونىن يلەپ،
شەكپەن تىگەر قاتىنى بۇرسەڭ قاعىپ.

جاس بالاعا وت تا جوق تۇرعان مازداپ،
تالتايىپ قاقتانا الماي، ولە جازداپ.
كەمپىر-شالى بار بولسا، قانداي قيىن،
ءبىر جاعىنان قىسقاندا و دا ازىناپ.

كارى قوي ەپتەپ سويعان بايدىڭ ءۇيى،
قاي جەرىندە كەدەيدىڭ تۇرسىن كۇيى؟
قارا قيدان ورتا قاپ ۇرىسپاي بەرسە،
و دا قىلعان كەدەيگە ۇلكەن سىيى.

قار جاۋسا دا، توڭبايدى باي بالاسى،
ءۇي جىلى، كيىز تۇتقان اينالاسى.
باي ۇلىنا جالشى ۇلى جالىنىشتى،
اعىپ ءجۇرىپ ويناتار كوزدىڭ جاسى.

باي ۇيىنە كىرە الماس تۇرا ۇمتىلىپ،
بالا شىقسا اسىنان ءۇزىپ-جۇلىپ،
ىق جاعىنان سول ءۇيدىڭ ۇزاپ كەتپەس،
ۇيگەن جۇكتىڭ كۇن جاعىن ورىن قىلىپ.

اكەسى مەن شەشەسى بالانى اڭدىر،
و دا وزىڭدەي يت بولسىن، ازعىر-ازعىر.
اسىن جوندەپ ىشە الماي قىسىلادى،
قۇربىسىنان ۇيالىپ وڭشەڭ جالبىر.

جالشى ۇيىنە جانى اشىپ، اس بەرمەس باي،
ارتىق قايىر ارتىقشا قىزمەتكە وراي.
بايدا مەيىر، جالشىدا پەيىل دە جوق،
اڭدىستىرعان ەكەۋىن قۇدايىم-اي!

السا دا ايانشاقتاۋ كەدەي سورلى،
ەڭبەك بىلمەس بايدىڭ دا جوق قوي ورنى.
جاس بالا، كەمپىر-شالىن تەنتىرەتپەي،
ءبىر قىس ساقتا، تاس بولما سەن دە و قۇرلى.

---